Elif,
Azad söylediğim şeyle önce ne dediğimi anlayamamış gibi baktı sonra da vakit kaybetmeden belimi kavrayarak dudaklarıma uzandı.
Bana karşı bu kadar hevesli olması tüm gün yerlerde sürünen gururuma şifa gibi geliyordu.
Çoktan sertleşmiş şeyi karnıma batmaya başladığında Cansu hanımdan intikamımı almış gibi hissettim.
Köy sıçanı deyip suçsuz yere tokatladığı kız için kocası deliriyordu.
Şu halimizi görse kalpten gidebilirdi.
Gözleri ile görmese bile bir gün kocasını benimle paylaştığını öğrendiğinde yüzünün geleceği hali düşünürken, Azad’ın beni sımsıkı kavramış kolları arasında kendimi kaybetmemek için güçlükle direndim.
Ona almak için sabırsızlandığı şeyi vermeye niyetim yoktu. Sadece ne kaçırdığını hatırlayacak kadar izin verecektim. Artık karısına nikahımız olduğunu söylese bile beni öpü……
Waiting for the first comment……
Please log in to leave a comment.