Cansu,
Elif’in garipliklerinin de, Azad’ın yorgunluk asabiyetinin de neşemizi bozmayı başaramadığı masada hala ortaya çıkmayan kocam için endişelenerek oturuyordum.
Bir duş bu kadar uzun süremezdi.
Yorgunluktan düşüp bayıldığı fikri gittikçe beynimi ele geçirirken sakin kalmaya çalışıyordum ama hala inmediğine göre en iyi ihtimalle uyuyup kalmış olmalıydı.
“Çok tatlı kız, çok.”
Ercü’nün otuz beşinci defa Elif’i övmeye girişmesi ile ergenler gibi göz devirmek istedim. Eylem’in de en az benim kadar sabrı tükenmiş olmalı ki koskoca yardmcı doçent demedi ensesine bir tane vurup söylendi.
“Yeter artık Ercüment! Kızın geldiği yeri unuttun galiba. Kendini bir anda töre dizisi çekerken buluverirsin.”
Ercüment masum masum ensesini ovalarken beklenti ile gözüme baktı.
Azad’ın ailesi moderndir, kızları ……
Waiting for the first comment……
Please log in to leave a comment.