Cansu,
Dolgularımın deforme olması pahasına yapıştığım dudaklardan hızla koparıldığımda Azad bileklerimi tutmuş, gözüme öfke ile bakıyordu.
“Sen istemiyorumdan anlamıyor musun?”
Sanki karşımda iki yıldır tanıdığım o yumuşak başlı, kendini bana duyduğu minnete adamış adam yoktu da bir yabancı vardı.
Bu şekilde sevişmek için ısrar ederek hiçbir şey elde edemeyeceğimi anladığımda usulca bileklerimi avuç içlerinden kaydırarak kurtarıp kendimi toparlamaya çalıştım.
Hayatımda ilk kez reddediliyordum ve bu da fena halde gurur kırıcıydı.
Az evvel büyük bir özgüvenle düşürdüğüm askıları tek tek omzuma geri takarken aklımda dolanan tek bir düşünce vardı.
Takviyenin tüm beynimi ele geçirmesinin verdiği umarsızlıkla kocamın gözlerine bakıp daha fazla içimde tutamadan sordum.
“Elif yüzüden mi?”
Söylediğim isiml……
Waiting for the first comment……
Please log in to leave a comment.