Elif,
Kulaklarımda Azad’ın sözleri yankılanıp dururken kendimi güçlükle kapısı bile olmayan odama attım.
Ağlamam duyulmasın diye kendimi banyonun içine hapsedip sıcak suyun altına girerek tenimdeki yangının içimdekini bastırması için bekledim.
Bana “yerden alınmış pis hapı yutmak kürtaj olmaktan kolaydır” derken karısıyla bir çocuğu olması için nasıl da hevesliydi.
Gözündeki kıymetsizliğim defalarca olduğu gibi bir kez daha yüzüme çarparken onca insanın içinde masadan kovulmama sessiz kamıştı.
Halasının namussuzluğu yüzünden babası nişanlımın katili oldu zannederek düşmanlık ettiğim Gülbin bile, onca yaptıklarıma rağmen beni bir kez sofradan kovmamıştı.
Bu şartlar altında artık bu evde yaşayamayamazdım. Nereye gideceğimi, ne yapacağımı bilmesem bile yarın Azad'la konuşup beni göndermesini isteye……
Waiting for the first comment……
Please log in to leave a comment.