Galit naman na sinara ni Kenric ang pinto, bago umalis si Xavier ay tumawag siya ng tagalinis at siniguradong walang maiiwan na kalat sa hall way. Nagpupuyos sa inis si Kenric dahil may nakalusot na picture niya, good thing the woman he helped wasn't included in the picture, but it's clear in the picture that he is beating someone up. Ano mang-oras ay maaaring tumawag ang kanyang ama para itanong sa kanya ang larawan na kumakalat sa social media.
Napatingin siya sa cellphone na nag-vibrate na nasa ibabaw ng beside table. Dadali niya itong kinuha at nakitang ang kaibigan na si Keegan ang tumatawag. Inis na sinagot niya ito.
"What now, moron?!" He asked in an irritated tone.
"Hey! Chill ang aga-aga galit agad." Pagpapakalma nito sa kanya.
Wala pa rin siyang kibo dahil sa nararamdamang inis at mukhang tinawagan siya ng kaibigan para asarin.
"I guess you already saw the photos on social media. Don't tell me…"
"Tell you what?!" Iritadong tanong niya
"Nevermind, tumawag lang naman ako para sana—"
Binabaan niya ito ng tawag, hindi na niya pinatapos magsalita ang kaibigan. Lalo lang siya na iinis. Tumunog ulit ang kanyang cellphone at nakitang tumatawag ang kanyang secretary na si Xavier.
"Sir, the pictures have already spread online. We tried to take down some of the posts and blogs that are making stories about the photos. But I don't think this is a good idea, because it's only fueling more public speculation."
He let out a deep sigh. If he had all the posts taken down, it would only stir up more noise and give people on social media more reason to create stories about the photo. So he thought it was better to just let it spread—after all, he knew the truth about what really happened last night.
"Let it circulate for now. Afterwards, I’ll issue a statement to clear things up with the public."
"Okay, sir"
Kakatapos lang niya makipag-usap kay Xavier ay muli na namang tumunog ang kanyang cellphone this time ang dad na niya ang tumatawag. Matapos ang dalawang ring ay sinagot na niya ito.
"Ano itong nabalitaan ko?! You beat someone up outside of the hotel?!" Dad asked angrily
I clenched my fist, barely holding back my rage. Damn the bastard who did this—may they not get away without a single mark. Mali sila ng kinalaban.
"Dad, I'm fixing it right now." Malamig kong ani
"Make sure you take care of this. Even the smallest problems can be used by those who want to tear us apart. Tandaan mo ang mga itinuturo ko sayo." Paalala ng kanyang ama sa kanya.
"Yes, dad." Sagot niya dahil may punto ang kanyang ama.
"Are you talking to Ken?" Tanong ng ina sa kabilang linya
"Yes—" Hindi na natapos ng kanyang ama ang pagsagot dahil inagaw ng ina niya ang cellphone ng kanyang ama.
"Let me talk to my son. Ken, anak kailan ka ba uuwi dito sa mansion? Wag mong sabihin na iniiwasan mo ako anak dahil sa engagement na sinasabi ko sa'yo." Mariin akong napapikit at napahilot sa aking sintido dahil sa sinabi ng aking ina.
"It's not like that, Mom. It's just that I'm really busy. Dumiretso na ako rito sa palm paradise pagkagaling ko ng dubai. May kailangan lang akong ayosin rito and I don't know kung makakauwi ako sa mansion to talk about that f*cking engagement of mine." Walang emosyon kong sabi
"Anak, I just want you to—" Pinutol ko ang sasabihin ng aking ina.
"Mom, I have to go. I still have a meeting to attend, and it's very urgent." Hindi ko na hinintay na sumagot pa ito at agad tinapos ang tawag.
Iritadong hinagis ko ang cellphone sa kama at pumasok sa bathroom. Agad kong naramdaman ang lamig ng tubig at unting-unting gumaan ang aking pakiramdam dahil ano mang oras ay makakapanakit ako ng tao. Saktong paglabas ko ay may nagdoor bell kaya pinakbusan ko ito, bumungad sa akin si Xavier na may dalang food trolley.
"Sir, breakfast niyo po." Ani nito kaya pinapasok ko ito.
Dumiretso naman ako sa aking silid para magbihis. Hinayaan ko lang siya na ihanda sa lamesa ang dala niyang pagkain. Pagkatapos ay lumabas na ako na nakahanda ang mga pagkain sa lamesa.
"Sir, na send ko na sa inyo thru email ang mga suggestion ng mga board members at department managers." Tumango lang ako sa kanyang sinabi
"May mga urgent documents din kayong dapat pirmahan ngayon bago matapos ang week na ito. Sa friday ay may lunch meeting kayo kay Mr. Salcedo sa isang restaurant, 12:00 pm. Invited naman kayo sa ribbon cutting ng Sole restaurant ng 2:00 pm sa friday." Patuloy nito sa mga gagawin niya simula ngayon hanggang next week.
Wala siyang balak magtagal sa isla dahil paniguradong hindi siya lulubayan ng kanyang ina sa kakatawag. Wala rin naman siyang balak na umuwi sa kanilang mansion. Pagkatapos mag-almusal ay pumunta na siya sa kanyang opisina sa hotel para simulan basahin ang sandamakmak na mga dokumento sa kanyang lamesa.
Kahit wala siyang gana na magtrabaho ay mas pinili niya na ituon ang atensyon rito. Pinatay niya ang kanyang cellphone para hindi siya maabala sa kanyang ginagawa.
After several hours of reading and analyzing the suggestions from the board members and department managers, he called his secretary to arrange the meeting as soon as possible. Dahil gusto na niya itong matapos at masimulan agad bago siya umalis sa isla.
"Sir, dahil maluwag ang schedule mo ngayong araw, the meeting is set for 1 PM. Isasama pa po ba ang mga department managers para sa meeting mamaya?" Tanong nito sa among abala sa pagpirma habang nakikinig sa kanya
"That's not necessary. Let their department heads be the ones to inform them about whatever will be discussed in the meeting." He said it coldly — words that could be unsettling if you didn’t know him well.
After the meeting, everyone agreed to hold an audition for the person who would become the endorser of their hotel. Ang napiling suggestion ay ang sa general manager na hotel employee ang dapat na gawing endorser para tumaas ang sales ng hotel. This is exclusive to the hotel employees and the Palm Paradise branch, as it is the hotel they want to boost in sales. If the outcome has a positive impact on the public, they may also implement it in other branches.
Waiting for the first comment……
Please log in to leave a comment.