บทที่ 19

ทุกคนครับ..

ตอนนี้ผมอยู่ที่บ้านของพะพาย

บ้านหลังใหญ่อย่างกับคฤหาสน์เลยครับ

ห้องนอนและห้องรับแขกถูกจัดให้เป็นระเบียบเอาไว้หลายสิบห้อง ส่วนห้องโถงและห้องครัวใหญ่ถูกตกแต่งเอาไว้ด้วยธีมคริสต์มาส

ไหนจะโรงรถใหญ่และสระว่ายน้ำกว้างตรงนั้น..

โอโห..แถวบ้านผมไม่เคยมีให้ได้เห็นแบบนี้เลย..นี่ซินะที่เขาเรียกว่าคนรวย..

ชีวิตของพะพายกับผมแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง..

พะพายน่าอิจฉาจริงจริง..

พอมานั่งคิดถึงเรื่องนี้ก็อดเศร้าใจไม่ได้.. ไม่ปกติเหมือนคนอื่นเขาแล้วยังบ้านจนอีก..

เฮ้อ..

“ ต้วมเตี๊ยม! มานั่งทำอะไรตรงนี้ ”

ผมอุตส่าห์แอบหลบออกมานั่งอยู่คนเดียวแล้วเชียว..

“ นายปล่อยให้ฉันเดินพูดอะไรคนเดียวอยู่ตั้งนานห๊ะ! ”

สายตาดุร้ายและรังศีอำมหิตจากคนตรงหน้ากำลังแผ่กระจายปกคลุมรอบตัวของผมแล้วครับทุกคน..

ตอนนี้ผมนั่งอยู่ในห้องโถงเล็กเล็ก ซึ่งก็ไม่แน่ใจว่ามันคือห้องอะไร แต่มีขวดไวน์วางเรียงกันอยู่บนชั้นไม้เต็มไปหมดเลยครับ

และใช่.. ผมท……