ตอนที่19. Move on ไม่ใช่เรื่องจริง

รถหรูเคลื่อนตัวออกมาจากจุดจอดรถฉุกเฉินในทันที

ไม่นานก็ออกจากกรุงเทพฯมุ่งหน้าสู่จังหวัดตราด

ขึ้นทางด่วนมอเตอร์เวย์ตลอดการเดินทางถึงแม้จะมีความอึดอัดบ้าง แต่เขาก็เอาใจใส่ฉันตลอดเส้นทางที่แน่ๆท่านรองฯต้องเตรียมการไว้ก่อนแล้ว เพราะในรถมีเสบียงไว้พอสมควร

ขณะที่ฉันกำลังเพลิดเพลินกับทิวทัศน์ข้างทางอยู่นั้นก็มีสายเรียกเข้าโทรศัพท์ของท่านรองฯ

"แพต..."

"คุณแพตตี้ "

ฉันขยับตัวตั้งใจฟังเขาคุยในทันที จะหาว่าแอบฟังไม่ได้นะเพราะในรถใช้ระบบเชื่อมต่อสัญญาณบลูทูธโดยไม่ต้องรับโทรศัพท์ได้ยินเสียงดังฟังชัด

เขาหันมามองหน้าฉันแล้วกดรับสาย

"สวัสดีค่ะธาม"

"ครับแพต"

ฉันแสร้งเบี่ยงหน้ามองออกไปด้านข้างที่กำลังสลัวๆ มองดูผู้คนยามเย็นเดินกันขวักไขว่

"ทำอะไรอยู่คะ"

ฉันหันขวับมองมาทางเขาลุ้นว่าเขาจะคุยเรื่องอะไรกัน เรื่องธุรกิจหรืออย่างอื่นกันแน่หรือแค่เอางานมาบังหน้า

"ขับรถอยู่ครับ"

"ขอโทษค่ะที่แพตโทรมารบกวนถึงบ้านแล้วโทรหาแพตด้วยนะค……