ตอนที่8.แคทวอล์คแทบแตก

"น้ำขิงทางนี้"

เขาส่งเสียงเรียก ยืนพิงอยู่กับประตูรถ สองมือล้วงในกระเป๋ากางเกง สวมแว่นกันแดดยี่ห้อดัง

คุณธามหล่อจัง

แล้วฉันก็รีบเดินตรงไปหาเขาทันที

"คุณธามจะไปไหนคะ?"

ฉันถามอย่าง งงๆ

คงไม่ใช่เรื่องบังเอิญใช่ไหม

"ผมจะไปส่งคุณ"

"ค๊ะ" ฉันแปลกใจมาก อุทานซะเสียงดัง

"แล้วคุณธาม ไม่เข้าโรงงานเหรอคะ"

"ไม่ล่ะผมดูมาเป็นสิบปีแล้ว"

"ดูอย่างอื่นบ้าง"

เขาพูด แล้วยังส่งสายตาเจ้าเล่ห์ส่งมาอีกด้วย

"แล้วแต่ค่ะ" ฉันทำทีเป็นไม่ใส่ใจ

"จะไปส่งก็ไปเลยค่ะ น้ำขิงรีบค่ะ"

ฉันเห็นเขาขยับตัวจากประตูรถ เพื่อหลีกทางให้ฉัน ซึ่งกำลังจะเปิดประตูรถพอดี

"เชิญครับคุณผู้หญิง"

ท่านรองฯถอยให้ฉัน แล้วเปิดประตูรถให้ ฉันจึงก้าวขาขึ้นรถทันที

"ขอบคุณค่ะ"

ฉันยิ้มให้เขาหวานหยดย้อย แล้วก้าวขาขึ้นรถแบบงงๆ

ตอนนี้เรากลายเป็นคุณผู้หญิงไปแล้ว คริ...คริ มีความสุขที่สุด ยามนี้แม้รถจะติด ท้องถนนที่น่าเบื่อ ก็น่ามองขึ้นมากกว่าเดิมหลายเท่า

คุณธามขับรถ พาฉันมาถึงห้างเ……