บทที่ 26 ชิมน้ำหวาน NC20++

“แน่นอนอยู่แล้ว แต่พี่จะชิมมันจากตรงนี้”

“อึ๊ก !”

สิ้นเสียงเจ้าป่าก็ถดตัวลงไปจนใบหน้าหล่ออยู่เสมอกับส่วนนั้น มาลีวัลย์รีบหุบขาเพื่อหลีกเลี่ยงสายตาที่มองมา แต่ทว่าเจ้าป่าไม่ยอมให้เธอทำอย่างนั้น สองมือหนาจับขาเรียวอ้าออกจนกลายเป็นรูปตัวเอ็มเผยจนร่างกายเธอเปิดเผยต่อสายตาเขาทั้งหมด

“สวยมาก”

“ยะ...อย่ามอง”

ยิ่งเขาขยับเข้ามาใกล้ลมหายใจอุ่นก็ยิ่งรดส่วนอ่อนไหวของเธอ และไม่รอให้อีกคนถดตัวหนีกันไปมากกว่านี้ ปลายจมูกโด่งก็ถูไถเข้ากับกลีบสีหวาน

นัยน์ตาคมคายช้อนมองดวงหน้าสวยที่กำลังขึ้นสีแดงก่ำแหงนเชิด และเหมือนเจ้าตัวจะไม่รู้เลยว่าสีหน้าและท่าทางแบบนั้นมันยั่วเขาแค่ไหน

ลิ้นชื้นถูกส่งออกมาเกลี่ยไล้ไปตามร่องฉ่ำ จนคนถูกกระทำตัวสั่นเทิ้ม สองขาเรียวพยายามเบียดชิดกันตามสัญชาตญาณ และมันทำให้ศีรษะได้รูปของเจ้าป่าแนบกับส่วนอ่อนไหวของเธอมากกว่าเดิม

“อ่า” มาลีวัลย์เสียวซ่านมากเสียจนต้องระบายลมหายใจออกทางปาก

เ……