ตอนที่ 5 แฟนเก่า… ที่ยังเป็นเพื่อนกันได้ (2)

“แต่ยังไงเเพรก็อยากเห็นนิกมีความสุขอีกครั้งนะ”

ดนุนัยที่กำลังตกอยู่ในห้วงความคิดได้สติ เมื่ออดีตคนรักเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงและสีหน้าจริงจังราวกับกลัวว่าเขาไม่มีความสุขกับชีวิตโสด ชายหนุ่มแย้มริมฝีปากเล็กน้อย ใครบอกว่าเขาไม่มีความสุขล่ะ ทุกวันนี้เขาโคตรความสุข โดยเฉพาะเรื่องงาน ส่วนเรื่องผู้หญิงถึงไม่มีเป็นตัวเป็นตนแต่เขาก็ไม่เคยขาด

ภาวินีมองคนทำหน้าสำราญแล้วยิ้มส่ายหน้า จากนั้นทั้งสองก็พากันออกจากร้านอาหาร ภายหลังจากที่ชำระค่าอาหารเรียบร้อยแล้ว ดนุนัยพาอดีตคนรักไปส่งที่โรงแรมที่พัก เขาไม่ได้ขึ้นไปส่งเธอที่ห้องพัก เพราะคิดว่าไม่สมควร จากนั้นก็ขับรถออกไป

ดนุนัยออกจากโรงแรมแล้วไม่ได้กลับบ้าน แต่ชายหนุ่มแวะเข้าไปที่คอนโดที่กำลังก่อสร้างอยู่ในขณะนี้ หลังนำรถเข้ามาจอดที่หน้าคอนโด ร่างสูงขึ้นมาดูโครงการยูนิตสุดท้ายที่กำลังสร้างอยู่ แต่ยังไม่เสร็จเพราะวัสดุที่ใช้ไม่พอ เกิดจากผู้จัดการแผนกจัดซื้อวัสดุคำนวณผิดพลาด ทำให้เกิดความล่าช้า

ชายหนุ่มเข้าไปคุยกับทีมวิศวกรที่รับผิดชอบงานร่วมกับเขาเกือบสามสิบนาที ก่อนจะออกไปดูหัวหน้าแผนกฝ่ายจัดซื้อจัดจ้างที่ตอนนี้รวมกำลังคนงานขนวัสดุที่สั่งมาจากนอกมาไว้ที่บริเวณเขตการก่อสร้าง

“ของที่สั่งมา มาถึงแล้วครับคุณนิก” คำรนแจ้งแก่ผู้เป็นนายที่มาถึงที่นี่ ไม่ว่าวันหยุดหรือวันธรรมดาดนุนัยไม่เคยพลาดที่จะมาตรวจความเรียบร้อยที่นี่

ดนุนัยพยักพเยิดหน้ารับ มองคนงานที่ลำเลียงของลงเรียบร้อยแล้วก็ปลีกตัวออกไปจากที่นี่ ไปตรวจงานที่จุดอื่นต่อ และกว่าที่จะออกจากคอนโดก็เลยห้าโมงไปแล้ว ในระหว่างที่กำลังจะขึ้นรถเสียงโทรศัพท์ในกระเป๋ากางเกงก็ดังขึ้นมา ซึ่งคนที่โทรมาเป็นณนนท์เพื่อนสนิทเพียงคนเดียวของเขา คุยไม่กี่ประโยค ดนุนัยก็วางสายแล้วขับรถออกมุ่งหน้าไปทางสุขุมวิทซึ่งเป็นไนต์คลับที่พวกเขาไปดื่มกันเป็นประจำ

“มึงขับรถเต่าหรือไงวะ ถึงได้มาช้าเอาป่านนี้” คนที่นั่งอยู่ในห้องโดยมีสาวสวยสามถึงสี่คนที่กำลังล้อมหน้าล้อมหลังว่าพลางยกข้อมือขึ้นมาดูนาฬิกา ซึ่งตอนนี้เกือบจะถึงหนึ่งทุ่มแล้ว

“โทษทีว่ะรถติดน่ะ” ดนุนัยหย่อนกายลงบนโซฟาอีกตัว ปกติเขาก็ไม่เคยมาสายหรอกนะ แต่เมื่อกี้เป็นเวลาเลิกงานของใครหลาย ๆ คนทำให้บนท้องถนนรถค่อนข้างติด

“งั้นมึงดื่มอะไรจัดเลย ถ้าขับรถไม่ไหวเดี๋ยวกูให้การ์ดขับไปส่ง” หุ้นส่วนไนต์คลับบอกอย่างใจดี ทำเอาคนฟังยิ้มในหน้า ณนนท์คือเพื่อนสนิทเพียงคนเดียวของเขา แม้ว่าณนนท์อายุย่างเข้าสามสิบเจ็ดเหมือนกับเขา ทว่าเพื่อนก็ยังครองตัวเป็นโสด ถึงครอบครัวจะคะยั้นคะยอและหาผู้หญิงมาให้เลือกตลอดก็เถอะ

“ขอเบา ๆ ละกันพรุ่งนี้ต้องทำงานว่ะ” จบประโยคของดนุนัย ณนนท์รู้ว่าคำว่าเบา ๆ ของเพื่อนคือเครื่องดื่มอะไร

“โอเคเดี๋ยวจัดให้” ชายหนุ่มหันไปสั่งการกับบริกรที่ทำหน้าที่ เพียงครู่เดียวพนักงานคนดังกล่าวกลับมาพร้อมน้ำสีแดง ก่อนจะเสิร์ฟแขกวีไอพี ดนุนัยรับอะเปโรล สปริตซ์ ซึ่งเป็นค็อกเทลที่ไม่แรงมาก จากบริกรหนุ่มมาจิบ สายตามองคนเป็นเพื่อนอย่างขอบคุณที่รู้ใจเขาทุกเรื่อง

“คืนนี้มึงเต็มที่เลยเพื่อน กูเตรียมออปชั่นเสริมมาให้เรียบร้อย” ณนนท์หนุ่มหล่อเจ้าสำราญบอกพลางกวักมือเรียกการ์ดให้พาสาว ๆ มาบริการเพื่อน ดนุนัยไม่ปฏิเสธความหวังดีนั้นอยู่แล้วรู้สึกขอบคุณเพื่อนมากกว่า เพราะเขาไม่ได้ปลดปล่อยมาหลายวันแล้ว

แน่นอนว่ากิจกรรมที่สองหนุ่มโสดมักจะทำเวลาว่างคงหนีไม่พ้นอย่างตอนนี้ คือการมารีแลกซ์กับสาว ๆ ในไนต์คลับที่ สุดท้ายก็ไปจบลงที่ชั้นบนของโรงแรม หรือไม่ก็เข้าอาบอบนวดที่เคยใช้บริการเป็นประจำ

“อาทิตย์หน้ากูมีของใหม่มาให้มึงลองว่ะ” ณนนท์กล่าว ก่อนจะโน้มใบหน้าไปหอมแก้มสาวสวยในชุดรัดรูป อีกฝ่ายยิ้มหน้ารื่นแล้วใช้ปลายนิ้วลูบไล้แผงอกของเขาอย่างมีจริตจะก้าน

“อะไรวะ?” ดนุนัยที่กำลังยกเครื่องดื่มขึ้นมาจิบคิ้วเลิกสูงอย่างสงสัย

“ก็ที่กูเคยให้มึงลองไงวะ” ณนนท์พูดถึงถุงยางอนามัยที่ตัวเองผลิตมีหุ้นส่วนอยู่ที่เมืองจีน เพราะก่อนที่สินค้ารุ่นใหม่นำออกสู่ตลาด เขาต้องให้เพื่อนได้ลองใช้เป็นคนแรกก่อนทุกครั้ง ส่วนเหตุผลน่ะไม่มี แค่อยากให้ดนุนัยได้ใช้ก่อนเป็นคนแรกก็เท่านั้น

“เมื่อไหร่มึงจะเลิกเห็นกูเป็นหนูทดลองวะไอ้นนท์” ดนุนัยตวัดตาค้อนควัก แต่ก็อดขำไม่ได้ที่เพื่อนทำราวกับว่าเขาเป็นพวกบ้ากาม ทั้งที่ความจริงณนนท์บ้าผู้หญิงมากกว่าเขาเสียอีก เพราะเพื่อนไม่เคยขาดเรื่องพวกนี้

“หนูทดลองอะไรของมึง ก่อนที่กูจะมาวางขาย ต้องมีการทดลองกับอาสาสมัครแล้วปะวะ แล้วอีกอย่างเวลากูเอามาให้มึงใช้ แม่งก็ใช้หมดทุกทีและยังบอกอีกว่าโคตรดีเหมือนไม่ได้ใส่” ณนนท์พูดกลั้วหัวเราะ ขณะที่สาว ๆ ข้างกายพากันหัวเราะคิกคักตาม

“งั้นมึงก็เอามาให้ใช้คืนนี้เลย กูจะได้ลองกับน้อง ๆ เขา”

“สินค้ายังไม่ออกมาจากโรงงานเลยมึงจะใจร้อนไปไหนวะ ก็ใช้รุ่นเก่าที่ใช้อยู่ไปก่อนสิไอ้นิก” ณนนท์ค้อนให้คนใจร้อน ก่อนยกวอดก้ามาดื่ม ขณะที่ดนุนัยเองส่ายหน้าก่อนกดยิ้มมุมปาก จากนั้นก็คว้าเครื่องดื่มบนโต๊ะมาดื่มบ้าง และเมื่อเห็นสาวสวยที่เพื่อนเตรียมไว้รอเดินเข้ามาในห้อง ชายหนุ่มมองด้วยสายตาแพรวพราว…

**************

โอ๊ยพ่อคนสำราญ