"หุงข้าวๆ" ถึงบ้านยายจันทร์รีบวิ่งลงจากรถไปหุงข้าว แข้งขาไม่ดีตามอายุไขอะไรนั่น แต่วันนี้วิ่งสี่คูณร้อยเมตรได้สบาย
"ดาหวันรู้ว่าคุณปลัดช่วยให้ดาหวันไม่ต้องอายคนอื่น ดาหวันขอบคุณนะจ๊ะ"
"ฉันก็ไม่เห็นว่ามันจะเดือดร้อนตรงไหนนะ กับการที่บอกว่าฉันมีสัมพันธ์กับเธออย่างเปิดเผย"
"คุณปลัดหมายความว่ายังไงจ๊ะ"
"เธอยังมีสัญญาต่อฉันอีกหนึ่งเดือน ก็ทำให้ทุกคนเข้าใจว่าเราสองคนเป็นแฟนกันก็สิ้นเรื่อง เธอจะได้ไม่ต้องขายขี้หน้า"
"แล้วหลังจากนั้นก็ต่างคนต่างไปแบบนี้ใช่ไหมจ๊ะ"
ปลัดหนุ่มพยักหน้า ดาหวันค่อยโล่งใจ
โอเค ให้ชาวบ้านเข้าใจว่าเราคบกัน หลังจากนั้น ถ้ามีใครถามก็บอกว่าเราเข้ากันไม่ได้
"ไหนว่ามีหนี้แม่ผู้ใหญ่" ธีรดนย์ที่นึกขึ้นได้ถาม ที่ว่าทำงานไม่ได้เงินเพราะติดค้างแม่ผู้ใหญ่ต้องทำงานใช้หนี้สามเดือนล่ะจะเอายังไง
"อ๋อ ไม่เป็นไรจ้ะ ส่วนนี้ดาหวันไปทำงานให้แม่ผู้ใหญ่จนครบได้จ้ะ"
"เสียเวลาเปล่า"
ธีรดนย์ออกรถ ดาหวันงง……
Waiting for the first comment……
Please log in to leave a comment.