"แม่ผมขอคุยด้วยครับ" ก่อนจะยื่นมือถือให้แม่ของดาหวัน
ยายจันทร์รับโทรศัพท์มาแนบหู เบิกตาโตเมื่อได้ยินเสียงผู้หญิงที่ดูเป็นผู้ใหญ่
"ฮัลโหล ฉันเป็นแม่ของตาดนย์นะคะ พอดีฉันอยากสู่ขอลูกสาวคุณให้ลูกชายฉันค่ะ ตาดนย์รีบมากถึงขนาดโทรมาบอกแม่ให้รีบขอสาวทางโทรศัพท์เนี่ย" เอ่ยแล้วขำออกมาราวกับว่าไม่ใช่เรื่องใหญ่โตอะไร
"จ๊ะ?"
"เดี๋ยววันหลังฉันจะไปสู่ขอให้ถูกต้องตามประเพณีนะคะ ต้องขอโทษด้วยที่ทำอะไรแบบนี้ แต่เจ้าลูกชายฉันใจร้อนน่ะค่ะ"
ยายจันทร์พูดไม่ออกเลย คนที่เคยพูดฉับๆ พอเจอแบบนี้ไปไม่เป็น แต่ก็แบบที่เธอชอบไม่ใช่เหรอ เธออยากให้ปลัดมาสู่ขอลูกสาว แล้วเธอต้องติดอะไร
"นี่แม่คุณปลัดจริงๆ ใช่ไหมหรือมิจฉาชีพ" เธอไม่รู้จะถามอะไรดี ทำเอาทั้งคนในสายและคนที่รอฟังหลุดขำ
"แม่ผมจริงๆ ครับ เพราะผมอยากดูแลดาหวันตั้งแต่คืนนี้เลย" ธีรดนย์ย้ำบอก
"เอ่อ.." เอาไงดีวะ! "งั้นรอแป๊บหนึ่งนะจ๊ะ" ยายจันทร์ส่งมือถือกลับคืน รีบวิ่งเข……
Waiting for the first comment……
Please log in to leave a comment.