ตอนที่3 ลองไหมละ

ก๊อก ก๊อก ก๊อก!!!ในระหว่างที่ทั้งคู่กำลังจูบกันอย่างดูดดื่มอยู่นั้นเสียงเคาะประตูก็ดังขึ้นจึงทำให้ดามิพยายามดันอกแกร่งของใต้ฝุ่นออกแต่ทว่าใต้ฝุ่นก็ยื่นมือหนาขึ้นไปล็อคท้ายทอยของเธอเอาไว้และยังคงจูบเธอต่อ

"พี่ใต้ฝุ่นค่ะน้องดามิอยู่ข้างในไหม"เสียงของไอริตะโกนถามจากทางด้านนอกเธอเห็นดามิบอกว่าจะขึ้นมาหาใต้ฝุ่นนี่ก็นานแล้วยังไม่เห็นดามิลงไปเลยเธอกลัวว่าใต้ฝุ่นจะแกล้งดามิจนเธอไม่กล้าออกไปไหนเลยตัดสินใจเดินขึ้นมาถาม

"อยู่ พี่กำลังชิมของหวานที่เธอเอามาให้อยู่หน่ะ"ใต้ฝุ่นผละจูบออกแล้วเอ่ยปากตอบไอริที่ยืนรอฟังคำตอบอยู่ด้านนอกด้วยน้ำเสียงปกติ

"อ้อค่อยสบายใจหน่อยงั้นไอริไปนะคะ"คำตอบของใต้ฝุ่นทำให้ไอริโล่งอกอยู่ไม่น้อยก่อนที่เธอค่อยๆเดินลงไปทำงานบ้านต่อ

"คุณลุงคะดามิขอตัวลงไปข้างล่างก่อนนะคะ"เธอรีบหยัดกายลุกขึ้นจากตักของใต้ฝุ่นพร้อมกับรีบจัดแจงเสื้อผ้าของตัวเองให้เป็นระเบียบเรียบร้อย

"คืนนี้ฉันมีนัดกับเพื่อนๆเธออยากไปกับฉันไหม"เขาเอ่ยถามเธอในขณะที่เขาเองก็ลุกขึ้นมาใส่เสื้อยืดเพื่อเตรียมตัวลงไปข้างล่างเช่นกัน

"คุณลุงจะให้ดามิไปด้วยหรอคะ ไปค่ะๆดามิอยากไปกับคุณลุงค่ะ"

"ตอนไปเธอต้องเปลี่ยนชุดและหาชุดที่มันเรียบร้อยกว่านี้ใส่เพราะเพื่อนฉันไม่ใช่พ่อพระขนาดนั้น"ชุดที่เธอใส่เป็นชุดเดรสผูกโบว์ที่ไหล่น่ารักๆสั้นเลยเข่าเผยให้เห็นไหล่ขาวๆขาเรียวเนียนๆชวนให้น่ามองไปหมด

"ทำไมคะชุดที่ดามิใส่ก็ไม่เห็นโป๊หรืออะไรเลย"

"ไม่โป๊แต่มันสั้น"

"หื้อ คุณลุงหวงดามิหรอคะ"เธอยิ้มตาหยีพร้อมกับเดินเข้าไปหาใต้ฝุ่นอีกครั้งแล้วทำหน้าออดอ้อนคล้ายกับแมวน้อย

ฟึ่บ!!!

"อ๊ะ!!"

"ฉันแค่ไม่อยากให้เพื่อนฉันอ่านกินเด็กรุ่นลูกอย่างเธอ"เขาคว้าเอวบางของเธอเข้าไปกอดเอาไว้กลิ่นหอมอ่อนๆจากตัวเธอมันทำให้ใต้ฝุ่นเผลอกอดเธอแล้วกอดเธออีก

"แต่ตอนนี้คุณลุงก็กำลังอ่านกินเด็กรุ่นลูกอย่างดามิอยู่นะคะ"เธอเอ่ยพร้อมกับพยายามดันอกแกร่งของใต้ฝุ่นออกแต่ทว่ายิ่งเธอดันเขาก็ยิ่งกอดแน่น

"ฉันไม่ได้อ่านกินแต่ฉันจะกินเธอจริงๆตั้งหาก"คำพูดที่ตรงไปตรงมาของใต้ฝุ่นนั้นเอาดามิถึงกับเถียงไม่ออก

"ปล่อยดามินะ"

"ทำไมกลัวหวั่นไหวกับคนแก่งั้นหรอ"ใต้ฝุ่นถามเธอพร้อมกับแสยะยิ้มมุมปากเธอน่ารักน่าหมั่นเขี้ยวน่าแกล้งไปหมดส่ะทุกอย่างจนใต้ฝุ่นอดใจไม่ได้ที่จะแกล้งเธอ

"กลัวทำไมคะในเมื่อดามิก็หวั่นไหวไปแล้ว"ดามิตอบไปตามความรู้สึกของเธอถึงใต้ฝุ่นจะยังไม่หลงใหลในตัวเธอและยังมองว่าเธอเป็นแค่เด็กคนหนึ่งแต่เธอก็จะทำให้ใต้ฝุ่นยอมรับรักเธอให้ได้

"เธอไม่อายเพื่อนรึไงที่คิดจะมีผัวแก่ๆแบบฉัน"

"อายทำไมคะความรักไม่ได้ขึ้นอยู่กับอายุสักหน่อย"

"ฉันไม่ใช่คนดีอย่างที่เธอคิดหรอกนะดามิเธอยังเด็กเธอยังมีทางเดินอีกมากมายอย่างพึ่งมาหลงเข้าทางตันเลย"ใต้ฝุ่นรู้ตัวดีว่าเขากับเธอนิสัยต่างกันคนละขั้วกว่าจะมาถึงทุกวันนี้ได้เขาเองก็ลองผิดลองถูกมาเยอะแล้วแต่กับเธอ..เธอยังใช้ชีวิตวัยรุ่นยังไม่คุ้มเลยด้วยซ้ำ

"ทำไมคะทำไมต้องห้ามไม่ให้ดามิรักคุณลุงชอบคุณลุงด้วยหรือว่าคุณลุงมีแฟนแล้วใช่ไหมคะ"

"ฉันไม่มีแฟนแต่ฉันมีเด็กที่เลี้ยงเอาไว้ เธออายุแค่19เธอยังเลือกคบหาคนดีๆได้เยอะแยะนะดามิ"ใต้ฝุ่นเอ่ยพร้อมกับปล่อยมือหนาออกจากเอวบางของเธอและกำลังจะสาวเท้าเดินออกไปจากห้องแต่ทว่า.....

"แต่คนที่ดามิเลือกเป็นคุณลุงค่ะ ต่อให้คุณลุงจะบอกดามิซ้ำๆเป็นร้อยๆพันๆรอบดามิก็ยังเลือกคุณลุงเพราะดามิชอบคุณลุงค่ะ"เมื่อร่างหนากำลังจะสาวเท้าเดินออกไปดามิก็พูดขึ้นเสียงดังก่อนจะเดินเข้าไปคว้ามือหนาของใต้ฝุ่นเอาไว้

"หึ แล้วเธอจะเสียใจเพราะคุณลุงที่เธอเลือกนั้นมันทั้งขี้หึงขี้หวงแถมยังกินดุไม่รู้จักอิ่ม"นิสัยของลูกชายบ้านนี้สโลแกนคือขี้หวงกินดุทั้งพี่ทั้งน้องนิสัยได้กันมาไม่มีผิด

"ต่อให้คุณลุงกินข้าวหมดวันละหม้อดามิก็ไหวค่ะ"สาวน้อยที่เข้าใจไปอีกเรื่องเธอก็เอ่ยตอบเขาไปด้วยน้ำเสียงหนักแน่น

"หึ ฉันไม่ได้หมายถึงกินข้าว"เขาหมุนตัวกลับมาหาเธออีกครั้งพร้อมกับเดินเข้าไปใกล้ๆก่อนที่จะใช้มือหนาค่อยๆลูบไล้ตามกรอบใบหน้าสวยของเธอพร้อมกับประกบริมฝีปากจูบเธอเป็นครั้งที่สาม

"อื้ออออออ"จะว่าเธอเป็นคนใจง่ายก็ได้เพราะทุกครั้งที่ใต้ฝุ่นจูบเธอ เธอไม่เคยผลักไสหรือปฏิเสธเขาเลย

แกร๊ก!!!อยู่ๆเสียงประตูก็ถูกเปิดออกทำให้ทั้งคู่รีบผละออกจากกันแต่ทว่าก็ไม่ทันสายตาของผู้เป็นพ่ออยู่ดี

"ใต้ฝุ่นลูกพ่อจะมาชะ.....ชวน เห้อ วันนี้อากาศดีจังเว้ยไปเดินเล่นที่สวนหลังบ้านดีกว่า"พิเชฐที่ไม่รู้ว่าดามิกับใต้ฝุ่นอยู่ในห้องด้วยกันเขาก็เปิดประตูเข้ามาตามปกติเหมือนกับทุกๆครั้งแต่ทว่าเปิดมาครั้งนี้กลับเห็นช็อตเด็ดเมื่อลูกชายกับว่าที่ลูกสะใภ้กำลังจูบกันอย่างดูดดื่มอยู่

"พ่อเข้ามามีอะไรรึเปล่าครับ"ใต้ฝุ่นเอ่ยถามผู้เป็นพ่อที่ยืนบิดตัวไปมาอยู่หน้าประตู

"อะ...อ้อพ่อว่าจะมาชวนลูกไปทานข้าวหน่ะแต่สงสัยลูกคงอยากจะทานของหวานมากกว่าเอาเลยลูกพ่อไม่กวนละ บายยยย"พูดจบพิเชฐก็เดินออกไปพร้อมกับปิดประตูให้ลูกชายอย่างรู้งานก่อนจะรีบวิ่งลงไปรายงานภรรยาของเขาทันที

'ฝั่งริสา'

"ที่รักๆผมมีข่าวดีจะมาบอก"พิเชฐวิ่งลงมาจากห้องลูกชายด้วยสีหน้าท่าทางยิ้มแย้ม

"มีอะไรรึเปล่าคะคุณทำรีบวิ่งมาขนาดนี้"ริสาที่กำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่ก็เอ่ยถามสามีของเธออย่างสงสัย

"เมื่อกี้ๆผมไปเห็นหนูดามิกับเจ้าใต้ฝุ่นกำลังจูบกันอยู่คุณ"พิเชฐเล่าให้ภรรยาของเขาฟังด้วยท่าทางที่ดูตื่นเต้นมือไม้สั่นไปหมดเขาดีใจมากที่มีเด็กสาวมาพิชิตหัวใจน้ำแข็งของลูกชายคนโตของเขาได้

"อร๊ายยยยยยลูกชายหัวใจน้ำแข็งของเราทนดาเมจความน่ารักของหนูดามิไม่ไหวแล้วสิท่า"ริสากรี๊ดออกมาอย่างดีใจที่ความสัมพันธ์ของทั้งสองก้าวไปถึงขั้นจูบกันแล้วนี่ขนาดผ่านไปแค่อาทิตย์เดียวถ้ารอถึงเดือนมีหวังเธอได้อุ้มหลานแน่ๆ

"รอจัดงานหมั้นได้เลยที่รัก"

"เท่าไหร่ฉันก็จ่ายค่ะสำหรับหนูดามิ หึ ลูกสะใภ้คนที่สามของฉันมีแต่คนน่ารักๆทั้งนั้นเลยไม่ว่าจะหนูไอริหนูต้นว่านและหนูดามิฉันจะไม่เหงาไปจนเข้าโรงเลยค่ะคุณ"รอยยิ้มที่เต็มเปลี่ยมไปด้วยความสุขเผยบนใบหน้าสวยของริสาจนทำให้พิเชฐสามีของเธอที่เห็นรอยยิ้มนั้นต้องพลอยยิ้มตาม

'ฝั่งใต้ฝุ่น'

"คุณลุงจะกอดดามิอีกนานไหมคะ"

"แค่กอดไม่ได้ทำอะไรสักหน่อย"

"รู้ค่ะเพราะคนอย่างคุณลุงคงทำอย่างอื่นไม่ไหว"ดามิเอ่ยออกไปโดยไม่ทันคิดแต่ทว่ากลับไปกระตุ้นอกข้างซ้ายของใต้ฝุ่นจนเจ็บจี๊ด

"นี่เธอหาว่าฉันไม่มีแรงเย็_รึไง!!!"

"เปล่านะคะดามิไม่ได้หมายความว่าแบบนั้นดะ...ดามิเอ่อ...."

"ลองไหมละแล้วเธอจะได้รู้ว่าคนแก่ๆอย่างฉันสามารถทำเธอครางได้ทั้งคืน"ว่าเขาแก่เขายังพอรับได้แต่ทว่าเขาไม่มีแรงเย็_ละก็เขาไม่ยอมเด็ดขาดเรื่องเย็_เขาไม่แพ้เหล่าบรรดาน้องชายของเขาแน่นอนยังไงคนเกิดก่อนมันก็ต้องนัมเบอร์วันอยู่แล้ว