35 books
-
1. Fallen: Taming the Dragon King.
"Take her to my chambers." The king walked towards me, sending a shiver down my body. "Please… I don't belong there." I pleaded. He stopped and looked my way. "I need to go… my family… my realm…" I blurted, trying to put together a sentence. *** Ayla is the future Queen of the Angel Realm. She runs away with her two younger sisters, but they get separated during their escape. She ends up falling into the Dragon Realm. The dragon realm is a ruthless place and not suitable for a precious angel, like Ayla. She faces many challenges upon her arrival until she is given as a present to the dragon king, Alexander. Alexander Pendragon is the dragon king.A golden dragon, the most powerful being in the realm. He is ruthless, but got his heart broken, and for over a 100 years he could care less about his realm. A ruthless dragon King with a broken heart that fate paired to an Angel Queen with elemental powers is almost unthinkable. An Angel Queen having an 'alma' from another species is unheard off. Politics, treason, trafficking and torture are obstacles that they have to face. And despite every challenge thrown their way, Ayla still has a mission… The mission of saving her sisters and her realm. Would they overcome all the obstacles that keep pushing them apart? Would Ayla be able to tear down Alexander's walls? Would she be able to find her sisters and fulfill their destiny?
-
2. FALLEN: Second Chance
I made my decision, I will have a chosen Alma... I love my trainner and I choose him.... Jaziel, he is the one that I would love forever. That was what I thought until I lost him protecting us from Raziel, the commander that planned a coup against our dad, King Engelbert. When I fell through the portal into the Lycan Realm, the only thing that I could hear in my mind, was the sweet voice of my, now-gone chosen mate, teaching me how to survive even the worst situations. I hate losing him, I hate my powers, I think they are useless and now I am lost in this new realm... I did what I had to do... Survive and just like Jaziel taught me, I pretended to be someone else, MELISSA. In my path through that realm, I met amazing people, and fell in love, not once but twice... My first Lycan love, Matei, the future Lycan King. He is an amazing boy, an orphan neglected by his idiotic father, who lost his mom, and is avid of love, tenderness, and attention. Immediately he snatched my heart. Little did I know that someone else would snatch my heart and will keep it forever. Our path to finding each other is a rocky path, Maximus' heart is closed off to the world, and mine is bruised by the loss of my chosen mate...of course, we will have to overcome different trials, but the biggest one is Would either of us be ready to accept another chance at love? Would we accept our Second Chance?
-
3. FALLEN: The Cursed King
Why do I have this gift? Many will call it a blessing, I can call it a curse! As the third daughter of King Engelbert and Queen Angelique, I was blessed with the gift of ultimate healing. It is the most powerful gift of all… I can cure every single thing, from a minor scratch to the most powerful kind of curse, the unbreakable ones. My gift is so useful to everyone that at some point I wonder if they see me as Charmaine Tyen, the girl that loves books, that dreams of falling in love with the most handsome guy, the one that loves to paint and who enjoys all kinds of music, or they look for me because I can cure them. I wonder when I am going to be seen and when I will be free to be who I really am. **** When a coup happens in the angel realm, all three princesses are forced to run away through an unstable portal. Charmaine, the third sister, lands in the demon realm. She not only has to deal with mingling with their natural opposite, but she will also have to deal with much more. Her journey of self-discovery, of self-acceptance, and self-love, is one amazing rollercoaster of emotions, especially when she meets Dante, the cursed Demon King. Dante is a kind soul, one that is usually misjudged. He is also the Demon King. He inherited the demon realm from his tyrant father, and he is adamant on making a difference. Despite being completely opposite to his predecessor, he not only inherited a realm and a reputation, he inherited something else, an unbreakable curse. His curse is a condemnation of loneliness. It takes away from him the thing that he yearns for the most, the chance to find his soulmate. Would the powerful but invisible princess and the cursed king be able to find what they are looking for? Would Dante be able to really see the true Charmaine? Would Charmaine finally accept her destiny and with her love heal the curse of the king?
-
4. RISEN: FORBIDDEN LOVE
**** “Anyways, most would tell you that it is forbidden. I would have to say… f**k it, go for it… but don’t tell Aisling, will definitely freak…” She giggled. “So you are OK with me exploring all these feelings, the feelings I have for my cousin?” I asked her again. “ADOPTIVE cousin, babe… you are not really related… like I said, keep it quiet until you are sure that both of you are in the same page…” She said and I nodded. “Thanks, Vicky…” I said and she gave me a warm hug. “After what you went through, you deserve all the happiness there is, babe… Go get that happiness…” She said and I nodded. It was what I needed to hear… I made my way to my room and went straight for another shower… After again washing my skin raw, I wrapped myself in a bathrobe and made my way to the balcony. I took a deep breath, “Isn´t it too late for you to be out here?” I leaned forward and saw Matei staring out at the Moon. “I didn´t know this was your balcony…” I said, startled. “You have a bad habit of leaving your door open…” He softly said, and I gasped. “How?” I mumbled, realizing that he was the one locking my door every night. “Move…” He said and when I was way back, close to the door, I saw him swiftly jump onto my balcony. My eyes opened wide when I saw him take firm strides towards me. He opened his arms, and I took a step forward, wrapping myself in his warmth. “f*****g hell… Baby Girl…” He said, his voice sending a shiver up and down my body. I took a deep breath, my body relaxing and molding against his, making me sigh, “Mat…” I said, looking up, my voice weak, pleading. I can´t help myself anymore, I am drawn to him, I need him. “You know that if I cross that line, there is no turning back…” He said, grasping the last ounce of restraint. He felt the same, but I didn´t care anymore… “I don’t want to turn back…” I said and, stepping over my tippy toes, I crashed my lips over his. **** Matei D´Angelo is the son of Lycan King Maximus and his first mate Aurora. After his mother´s passing, Maximus had another chance at love, with his Second Chance mate, Ariel Tyen, the second daughter of late King Engelbert and Queen Angelique from the Angel realm. He loves her as if she was his real mother. She was the only mother he had ever met, and she loved him as one of her own. After her arrival, he thought life couldn´t get any better, he gained not only a mother but a big family... Aunts, Uncles, and cousins... Life couldn´t get any better until his Aunt´s Charmaine twins were born. He was mesmerized by the little baby, Iris... but when her mother pointed out that Iris was his family, he forced himself to bury his feelings for her deep down. Now, a full-grown Lycan, he will see her again... Would those buried feelings remain there? or would they come crashing down into his heart, allowing this forbidden love to come between him and his family? Once they realize that they are meant to be together, life will test them in unsuspected ways, but their love will conquer it all... (THIS BOOK FOLLOWS THE STORIES OF THE NEXT GENERATION OF THE MAIN CHARACTERS OF THE FALLEN SERIES / IT IS A STAND-ALONE, BUT I HIGHLY ENCOURAGE YOU TO READ THE PREVIOUS SERIES!)
-
5. The Billionaires' Redemption
FALLING FOR A BILLIONAIRE -REDEEM EX-LOVE CONTEST Love is a strange feeling that can cause the deepest wounds in your soul, but also can heal them. If someone would ever tell me that Antonio Astor the guy who caused me my deepest wounds would be the one to heal them? I would have said to them that they are CRAZY. If someone would ever tell me that Antonio and I would overcome so many challenges and would conquer happiness? I would have said that they are MISTAKEN. But sometimes what we plan for ourselves is completely different from the outcome we get, sometimes falling freely and openly in love is the cure for every mistake in the past and maybe sometimes true forgiveness pays off. 10 years ago I was thrown into a place where all my hopes and dreams of a new start crashed in an instant. That boarding school taught me more than academics, it showed me how cruel, ruthless, heartless the world could be. Dalton Academy shattered my soul, but also gave me Tony, my first and only love, but also my first encounter with deception and heartache, breaking my trust in man, especially him. By the time we grow up, life has reunited us again. Would we be able to overcome our past? Would Antonio's love be able to fix my broken soul? This is a journey into Redemption.
-
6. RISEN: BURNING FLAME
Ava is an orphan girl, or so she believes. During her adoption, her foster father repeatedly abused her and attempted to violate her When Ava finally ran away, she fell into the trap of Barry, a criminal, being abused for a long time. There is no way out because Barry is too powerful, he is always hanging over her life, and freedom. Arman Pendragon, the Dragon Prince is Ava's fated mate. There is nothing he wouldn't do for her, there is nothing he wouldn't risk for her. A dragon's love is eternal. His loyalty and faith in their love will bring his fall. Will the mate bond Ava and Arman share be able to endure the hurricane ahead?
-
7. The Billionaires´Redemption: Starcrossed Lovers
Since infancy, I have always looked up to him. He has been the man of my dreams, my secret love. When I headed out to University I believed to be on my way to finding happiness, only to be met by his fiance and to have my heartbroken. Life threw us a curveball, and we again met under different circumstances, binding us together. Would we be able to make it? Would MIke Astor and me, Jewel Cox be able to find happiness? Would that happiness be together or apart from each other? I hope we can ake it, because my twin sister, Joy is on a journey of her own. Joy, my ever artistic sister, got accepted into the Royal Arts Academy in London, and while abroad she would meet the love of her life, or s she thought. Would her unbreakable spirit be able to forgive him? or Would revenge get in their way'? Our lives will be taking turns that will lead us to unsuspected paths, only to realize that the main question remains "Would we be able to be happy?"
-
8. YÜZBAŞI
iki aydir bir operasyon üzerine çalıştım. Ama şimdi o kendini beğenmiş. Savcı yüzünden herşey mahvoldu."Bakın Savcı hanım sizin yüzünüzden bütün plan bozuldu?Hayatımda bu kadar suratsız biri görmedim." Yüzbaşı "ters bir bakış attım." Buyur" dedim. "Savcı Hanım bilmediğiniz işlere kalkışmayın" "Yüzbaşı sözlerine dikkat et" Bu kadını kim başıma bela etti. Arkamı dönüp gidecekken, "Yüzbaşı bana yağtığınız saygısızlıktır ve cezasız kalmayacak" dedi. Umursamaz bir şekilde arabama binip çekip gidince pencereden bana bakıyordu. Aklında ne planlar varsa artık yarın görecektik hepsini Karargahta bir endişe vardı. Herkes bana bakıyordu. "Hayırdır" diye soracakken Albayım çağırdı. "Ali Babür derhal odama" anlaşılan o ki fırsatı kaçırmamış uyuz kadın ne olacak derin bir nefes aldım."Ali sen savcı hanıma nasıl saygısızlık yaparsın? Bana bir açıklaman var herhalde""Komutanım kadın hem üstüne çalıştığım operasyonu mahvetti. Yetmedi beni vatan haini ilan etti." Komutanım size saygım sonsuz ama o kadına saygı göstermem. Bunu bilin ha! Meslek hayatım biterse eyvallah fakat kimse beni hainlikle suçlayamaz varsa elinde kanıt gelsin yoksa sussun"Derin bir nefes aldı. Sonuçta haklıydım ama kimse bunu anlamıyordu.. 💦💦💦💦Tam odadan çıkarken Savcı Hanım odaya girmişti. Kaşını kaldırıp, "Özrünü bekliyorum" dediğin de kahkaha attım. Albayım bana sert bir şekilde, "Ali" dedi. "kusura bakmayın ama ben asla özür dilemem" dedim. Böyle dediğim için pişman değilim ama bu kadının morardığını görünce içimin yağları eridi. "Yani özür dilemiyorsun öyle mi? Karşısına geçip," Dilemiyorum ne yapacaksınız? "diye çıkıştım. " Aslında sizin özür dilemeniz gerek "gözlerini kıstı." Sebep"diye sordu. Dişlerini sıkıyordu. "Sebep şu beni vatan haini ilan ettiniz" bu kadının tedavi olması lazımdı. "Dilemezsem" elimi cebime koyup, "Bende dilemem hatta hiç umrumda değilsiniz Egoist Hanım" dedim. Belki meslek hayatım bitecek ama bu hiç umrumda değildi. "Yüzbaşı haddini aşma hayatın biter" sabrım taştı. "Sizin aileniz gül bebek büyütmüş sizi ama biz anamızı, babamızı bırakıp dağlara çıkıyoruz" pencereye doğru gittim. "Ve sizin gibi kendini beğenmiş Şımarık insanlar savcı olup ahkam kesiyor yetmedi vatan haini ilan ediyor" sustu. Konuşacağı zaman sözünü kestim. "Ha bu arada diyorsunuz ya sizin hayatınız beni ilgilendirmez haklısınız savcım" dedim. Kapıyı çarparak odadan çıktım. 💦💦💦💦"Hayır... Hayır o yaşıyor Çağlaaa" gördüğüm rüyanın etkisiyle sıçradım. Yan tarafta ranza arkadaşım olan Selim yanıma gelip, "Ali iyi misin?" cevap vermedim. Gerçekten iyi miyim? Hayır değilim Çağla benim yüzümden vurulmuştu."Ali kendini suçlama senin suçun değil" dedi. Anlamazca bakarken "Kendini suçluyorsun yapma" dediğin de arkadan Burak konuştu. "Elbette suçlu değil" Bakışlarım ona döndü. "Burak" sımsıcak sarıldı. "Ne zaman döndün?" sesim kısık çıktı. "Bu sabah duydum ki Savcıyla başın dertte" göz devirdim. "Lanet kadın başıma bela oldu." ikisi de aynı anda güldü."Aman ne komik" Burak sinsice bakıp, "Yoksa ona aşık mısın?" bir anda ona dönüp, "Allah korusun onunla ben asla olmaz gudubet karı" dedim. Selim elini omzuma koydu. "Büyük lokma ye büyük konuşma demişler. Bir gün aşık olursun hatırlatırım bu lafları sana" dedi.Derin bir nefes aldım. Düşüncesi bile bana eziyet gibi geliyordu. Kahvaltı için indiğimde bütün askerler bana baktı. "Bunlar neden bana bakıyor" Burak etrafa bakarak, "Sanırım senin dedikodunu yapıyorlar." dedi. Öfkeyle bakıp, "Kadın gibi dedikodu mu? Yapacaklar?" Gözleri beni bulduğunda karşıdan bana doğru gelen Savcı Hanımı gördüm. "Bu kadının ne işi var? Diye mırıldandım. Tam karşıma geçerek," Ali Babür "dedi." Hayırdır bu sefer ne istiyorsunuz? Sizden özür dilemem bunu size açık bir şekilde söyledim "dedim. Yüzüme öfkeyle baktı." O zaman mesleğine elveda de yüzbaşı "dedi. " Göreceğiz Savcı Hanım son gülen iyi güler. "" Bayan Egoist "" Gargamel Burun "
-
9. SİYAHIN ASALETİ
Karanlık ıssız gece de şeytanın nefesinde titredi gökyüzü "İNTİKAM" İçinde en masum umutları yeşerten geleceğine ilk on beş yaşında yağmıştı. Kar soğudu kalbinde taşıyordu artık Ares her gece göğsünde uyuyan Masal'ın sıcak elleri de ısıtmaya yetmiyordu. Kalbi Ares 'in kolları arasında kalbi miniğin üşüyordu. Buğulu gözlerle izliyordu baş rolünü üstlendiği cehennemi peki ya o? İse şeytanın ininde boğulmuş minik bir melek Karanlık sırların üzerine kurulu umutsuz bir AŞK Asel hiç beklemediği bir anda kalbini Ares' e kaptırırken olacaklardan habersizdir sadece aşık olduğunu düşündü ve umutsuz bir aşkın içinde buldu kendini ama bilemezdi ki hiçbir şey göründüğü gibi değildi. Ares ise hırsına yenik düşerek acımasız bir planın içinde buldu kendini. Zaman geçtikçe planları bozulurken Asel 'e aşık olacağını hesaplayamadı. Fakat geçmişe dair yanlış kararlar almış olsa da hatalarının pişmanlığını çekerken aşkı için savaşmaya hazırdı. Diğer tarafta Asel' in kafasını merakını uyandıran Aren vardı. Neden siyahın kasvetine boğulmuş gibi kalbi buz kesmişti? Ares intikam almak için bu yola girerken aklına hiç aşık olacağı gelmedi. Bir mektup iki kardeşi kavuştururken ortaya çıkan gerçekler ikisini de derinden yaralayacaktı.. Peki asıl suçlu kim? İki kardeşi ayıran düşman kimdi? Geçmişte olanlar gün yüzüne çıkarken herkes onun içinde kaybolup yanacaktı. Asel'in yaşadığı acılar kendisine zarar verirken Ares’in çaresizce kalması ikisinin de sonu olacaktı..
-
10. Penebusan Miliarder
Cinta adalah perasaan aneh yang dapat menyebabkan luka terdalam pada jiwa Anda tetapi juga dapat menyembuhkannya. Jika seseorang mengatakan kepada saya bahwa Antonio Astor, orang yang menyebabkan saya trauma terdalam, akan menjadi orang yang menyembuhkan mereka. Saya akan memberi tahu mereka bahwa mereka gila. Jika seseorang mengatakan kepada saya bahwa Antonio dan saya akan mengatasi begitu banyak tantangan untuk menaklukkan kebahagiaan Saya akan mengatakan bahwa mereka salah. Tapi terkadang apa yang kita rencanakan untuk diri kita sendiri sama sekali berbeda dari apa yang kita dapatkan Terkadang jatuh cinta secara bebas dan terbuka adalah obat untuk setiap kesalahan di masa lalu Mungkin terkadang pengampunan sejati akan membuahkan hasil 10 tahun yang lalu saya dilemparkan ke tempat di mana semua harapan dan impian saya hancur dalam sekejap. Sekolah asrama itu mengajari saya lebih dari sekadar akademik, itu menunjukkan kepada saya betapa kejam dan kejamnya dunia ini. Akademi Dalton menghancurkan jiwaku tetapi juga memberiku Tony. Cinta pertamaku juga satu-satunya cinta. Ini juga pertama kalinya aku mengalami penipuan dan sakit hati yang menghancurkan kepercayaanku pada manusia, terutama dia. Ketika kita tumbuh dewasa, hidup menyatukan kita kembali. Bisakah kita mengatasi masa lalu? Bisakah cinta Antonio memperbaiki jiwaku yang hancur? Ini adalah perjalanan penebusan
-
12. MİHRİMAH
Asker sevmek, Parfüm kokusunu değil, Barut kokusunu, Parasını değil, Güven duygusunu, Havasını değil, Birşey olacak korkusuyla sahiplenmek demektir. Asker sevmek, Her şehit haberi gördüğünde, Kalbinin çarpması, Nefesinin kesilmesi demektir. Güçlü olmayı öğrenip, Gözyaşlarını gururla silmek demektir. Asker kan kokar, Emek kokar, barut kokar, Asker sevmek, asker olmak demektir. Asker sevmek sevdaya dahil midir? Asker sevmek her kadının harcı değildir. Çünkü her kadın ölüme nefesi kadar yakın olan adamı sevmeye cesaret edemez! ASKER YARİ OLMAK ŞEREFTİR!
-
13. EZO HANIMAĞA
Zifiri karanlık İstanbul'a hakim olmaya başladı. Ezo cam kenarında dışardaki ışıltılı hayata bakıyordu. İçini sıkan bir şey vardı. Ama onun ne olduğunu bilmiyordu. Onu bilmedikçe içi daha çok kararıyordu. "Ezo uyanık mısın?" Ona seslenen arkadaşı Nazan'dı. Günlerdir arkadaşının canını sıkan bir şey olduğunu anlamıştı. Odanın kapısını açıp yanına gelmişti. Elinde iki kahve vardı. "Hala onu düşünüyorsun değil mi?" Gözyaşları geceye eşlik ederken Nazan da fazlasıyla üzülüyordu. Ezo'nun kalbine taht kuran adam Cengiz askere gideli aylar oldu. Fakat ne bir haber var ne de bir mektup. Cengiz, Nazan'ın abisiydi. Ezo üniversite okumak için geldiği zaman birbirlerini ilk görüşte aşık olmuşlardı. Ezo'nun babası ve annesi bunu biliyordu. Abileri de öğrenmiş ama ses edememişti. Çünkü o keçi kadar inatçıydı. "İstersen seninle birlikte geleyim." "Ama ailen izin vermezse." "Verir hem sen bana abimin emanetsin." Ezo'nun gözleri hep telefonuna gitmişti. Yüreği yanıyordu. Tek istediği sevdiği adamın sesini duymaktı. Sadece ona ihtiyacı vardı. "Hadi uyuyalım artık geç oldu." Nazan kahve fincanlarını aldığı gibi odadan çıkarken Ezo yalnızlığıyla baş başa kalmıştı. Onun için asker yolu beklemek ölüm gibiydi. Fotoğrafı alıp çekmeceye koyup yatağa girip kendini uykunun kollarına bıraktı.. ..... " Ezo, Ezo " " Cengiz nerdesin seni bulamıyorum." "Ezo burdayım." "Cengiz neredesin bulamıyorum ses ver." Genç kadın gözlerini kabusla açmıştı. Derin bir nefes aldı. Sevdiği adamdan haber alamadıkça içi parçalanıyordu. Korkuyordu onun için en zoruydu. Nazan endişeli bir şekilde odaya girdiğinde Ezo ona baktı. Nazan'ın yüzü bembeyaz olmuştu. Gözleri dolmuş yoksa aklına geldiği gibi sevdiği adama bir şey mi, olmuştu. "Nazan ne oldu?" "Şey aşağı in kendin gör." Ezo elindekini bırakıp hemen aşağı indiğinde gördüğü manzara karşısında donup kalmıştı. Salonun ortasında sevdiği adam başka bir kadının kollarındaydı. Bu ne demek oluyordu. Ezo kaşlarını çatarak bakıyordu. Genç kadının hayalleri yıkılmıştı. Kadın ayağa kalkıp onun karşısına geçip sırıtarak güldü. "Hizmetçi sen olmalısın." "Hayır değilim bu evin sahibiyim." Nazan da yanlarına geldiğinde Cengiz şaşkınca bakıyordu. Kız kardeşini burada beklemiyordu. Nazan ise abisine düşman gibi bakınca sırıtarak güldü. "Aaa abim demedi mi?" "Neyi?" "Ezo abimin sevgilisi biz onu askere yolladık ama o şerefini satıp gelmiş." Nazan'ın kurduğu cümleyle Cengiz şok geçirdi. Çünkü aylardır herkes onu askerde sanıyordu. Ezo hayal kırıklığıyla baktı. "Sana hakkımı helal etmiyorum." "Ezo" "Sus konuşma sen benim için öldün." Cengiz tek kelime edemedi. Sadece sustu. Ezo ilk defa birine kalbini açmıştı. Ve ilk defa güveni kırıldı. "Şimdi defolun evimden." "Bana baksana sen kim oluyorsun da bizi kovuyorsun." "Ben Ezo Karlıova Diyarbakır'ın Hanımağası bu evin sahibi ve buradaki herşey bana aittir." "Ne kadar zengin olabilirsin ki." "Aileni, soyusopunu satın alacak kadar zenginim şirket, otel, ev ve daha saymayacağım herşey benimdir." "Sana bunun hesabını soracağım." Kadının gidişinin ardından Cengiz yıllardır yüzünü görmediği sevdiği kadına bakıyordu. Çok garip hisssetti. Aylarca onu beklemişti. "Bana bakmayı kes sende defol git." "Ben özür dilerim gerçekten." "Kalp kırıldıktan sonra özrün anlamı yok." "Şimdi ne yapacağız yani sen?" "Ben Diyarbakır 'a dönüp en nefret ettiğin kişiyle evleniyorum yani Ferhat Karacabey" Cengiz yutkundu. Gözleri önünde evlenecekti. Elinden hiçbir şey gelmiyordu. Buna dayanabilir miydi?
-
14. Buying the Slave Alpha
Many years ago, the omegas and betas won against the alphas in a fight for freedom. Alphas are slowly growing extinct and are being sold off as slaves in auctions and black markets. Averil, an omega noble, ends up at one of the slave auctions and is soon captivated by Cyan, a slave alpha with dull, green eyes that draw her in.
-
16. GECE GÜNEŞİ
Acılarıyla büyüdü çabaladı uğraştı. Aynanın karşısında ağlayan kadına baktı. Ama bu kadında farklı bir şey vardı. Sevdiği adamı başkasıyla paylaşan kadındı. Sura öfkeliydi bu hayata Murat karısını hiç sevmemişti. Onun kalbinde hala aşık olduğu Jale'si vardı. Bir zamanlar birbirlerini çok sevmiştiler. Murat'ın baskıları yüzünden ayrılık kararı almıştı. Sura kaçarken doluya yakalanan kadındı. Çünkü ona aşıktı. Jale, Murat'ı ne zaman reddetse hırsını karısından çıkarıyordu. Aynanın karşısında yaralarına baktı. Daha iyileşmeden yenisi ekleniyordu. Her geçen gün acıları daha da artıyordu. Murat'ın baskıları yüzünden canına kıyma reddesine gelmişti. "Yeter vurma bana canım acıyor." diyordu. Ama onu duymuyor daha çok vuruyordu. "Sen benden habersiz dışarı mı çıktın" diye bağırmıştı. Oysaki sadece bahçeye çıkmıştı. Gözyaşları geceye eşlik ederken, "Ben sadece hava almaya" sözünü diyemeden bir tokat daha yemişti. "Ben izin vermeden nefes almak bile yasak" dedi. Sura artık bu acıya dayanamıyordu. Canı çok yanıyor her gün hakaret dayak yemekten bıkmıştı. "Jale ne zaman seni reddetse hırsını benden alıyorsun. Peki sordun mu kendine ben ne yapıyorum." dedi. "Senin dilin fazla uzamış" elini kaldırdığında Sura havada yakaladı. "Sen bir katilsin kendi çocuklarının katilisin." Murat'ın gözleri doldu. Sura hep yüzüne vuruyordu. "Elbet bir gün cezanı çekeceksin." dedi. "Sura sus artık yüzüme vurmandan bıktım." dedi. Ama susmaya niyeti yoktu. Gözleri dolmuştu. "Sen.. Sen var ya değil sevilmek yaşamayı bile haketmiyorsun." demişti.
-
17. AŞKIN KIYAMETİ
Hiç kim olduğunuzu düşündünüz mü? Bu dünyaya ne için geldiğinizi ya da ne yapacağınızı biliyor musunuz? Kim olduğum, kirli bir geçmişe yazılmış kitapta saklıydı. Soluduğum her nefes sayfalara kazınan mürekkebin kokusuydu. Bedenimdeki izler ise kağıdın altına geçen mürekkep kalıntılarından ibaretti. Bedenime yapışan ıslak kıyafetlerim tenimin donmasına neden olmuşken, gözlerim kapalı bir şekilde yağan yağmurun altında yatıyordum. Kaskatı kesilmiş bedenim sanki asfalta yapışmıştı. Üzerime düşen bir ayın gölgesi, içimdeki karanlığı aydınlatamayacak kadar güçsüzdü. Birbirine yapışan kirpiklerim ise beni karanlığa ait kılmaya yeterli bir etkendi. "Hey sen!" Ruhumda çınlayan bu ses zihnimin gerilerinden geliyordu. Tanıdıktı ama kime ait olduğunu hatırlayamıyordum. Adım sesleri git gide yaklaşırken göz kapaklarımı açmaya çalıştım ama nafileydi. "Beni duyuyor musun?" Zihnimde birikmiş cümleleri tutulmuş dilim yüzünden söyleyemiyordum. Tanıdık ama hatırlayamadığım kişi beni kucaklayıp havaya kaldırdığında bir yere doğru taşındığımı anlamıştım. Adım sesleri ve yağmur sesi birbirine karışırken, geçmişin tozlu sayfaları geleceğe karışıyordu. Yağmur sesi giderek kesilirken sıcak bir ortama giriş yaptığımızı anladım. Zelzele misali titreyen bedenimi hissedebiliyordum. Sırtım yumuşak bir yere değdiğinde gözlerim artık sıcaktan dolayı açılmaya başlamıştı. "Neden kurtardın beni." "Neden ölmek istiyorsun?" Karşımdaki iri yarı adamı henüz tanımıyorum bu yüzden susmayı tercih ediyorum. Bakışları sertleşti. "Kimsin sen?" "Ben senin gelecekteki kocanım." Bu adam delirmiş olmalıydı. Hayatımı kurtardı ama söylediklerini hala anlamamıştım. Gelecekteki kocan da ne demek oluyordu. "Zümra Dağdelen." Bir dakika adımı nerden biliyordu. Bakışları o kadar sertti ki korkudan titremeye başladım. Bu adam seri katil olmalıydı. Elimden tutup aniden kaldırdığında yutkundum. "Benim olmaya hazır mısın?"
-
18. AŞKA TUTSAK
Hani derler ya ağlarsa anam ağlar gerisi yalan ağlar. Bende öyle çok ağladım. Geceler boyunca içim çıkana kadar ağladım. Ama sesimi Rabbimden başkası duymadı. Çok yalvardım canımı alsın istedim. Her gece yastığa başımı koyduğumda onun ağlama sesini duymak bana işkence gibi geliyordu. Hangisine yanayım bebeğimin gözümün önünde can çekişerek ölmesine mi? Yoksa buna sebep olan babasına mı? Çok düşündüm bir insan nasıl bu kadar vicdansız olabilir. Bu nasıl bir nefretti ki öz evladına kıyacak kadar kinlenmişti. Çok gözyaşları döktüm ve çok kez yalvardım bebeğim canımın parçası gözlerini sonsuz karanlığa kapatırken elimden hiç bir şey gelmiyordu. Kendime defalarca kez lanet ettim. Annemin dizine yatıp hıçkıra hıçkıra ağladım. Keşke... Keşke bu acıları yaşarken babam yanımda olsaydı. Ama bilemedim babamın o eziyete maruz kaldığını benimle birlikte acıları çektiğini.. Her gece onun sesini duyuyorum. Onun yanına gitmek ninniler söylemek istiyorum ama yetişemiyorum benden öyle uzaktaki peşinden koştuğum halde tekrar kaybediyorum. Kucağıma alamadan toprağa koymak benim zoruma gidiyordu. Benim onunla ne hayallerim vardı. Ve o hayallerim de toprağın altında kaldı. elimde ultrason fotoğraflarını öperken gözlerim doluyor. "Affet bebeğim sana anne olmadığım ve seni koruyamadığım için." Boks eldiveni alırken takıp kum torbasına vururken gözyaşlarım durmuyordu. Vurdukça öfkem daha çok harmanlandı. "Bana yaşattıklarını misliyle ödeyeceksin." " Hepinizi ateşte yakmadan bana huzur yok intikam vakti geldi.." "Annen intikamını alacak sana söz veriyorum meleğim."
-
19. Cứu cánh của tỷ phú
Tình yêu là một cảm giác gì đó mà kì lạ, nó có thể tạo ra những vết thương đau đớn trong tâm hồn của bạn, nhưng đôi khi nó lại có thể chữa lành trái tim bạn. Nếu có ai đó nói với tôi rằng Antonio Astor người mà đã gây ra những vết thương đau đớn cho tôi, sẽ là người chữa lành trái tim cho họ. Tôi sẽ bảo là họ điên rồi. Nếu ai đó nói với tôi rằng Antonio và tôi sễ vượt qua mọi thử thách và sẽ hạnh phúc bên nhau. Tôi sẽ đáp là họ sai rồi. Nhưng đôi khi những thứ chúng ta đã chuẩn bị cho bản thân sẽ hoàn toàn khác với kết quả mà ta nhận được, đôi khi tự do và cởi mở trong tình yêu là sự chữa lành cho mọi sai lầm trong quá khứ và đôi khi sự tha thứ thật sự sẽ được đền đáp. 10 năm trước, tôi bị ném vào một nơi mà tất cả những hy vọng và ước mơ về một khởi đầu mới của tôi sụp đổ ngay lập tức. Ngôi trường nội trú ấy đã dạy cho tôi nhiều thứ hơn là học thuật, nó đã cho tôi thấy thế giới này tàn nhẫn, nhẫn tâm, vô tâm như thế nào. Học viên Dalton đã giết chết tâm hồn tôi, nhưng nó cũng đã trao cho tôi Tony, tình đầu của tôi và là duy nhất của tôi, và cũng là lần đầu tiên tôi bị lừa dối và tổn thương, nó làm tôi cho không còn tin tưởng bất kì ai, đặc biệt là anh ấy. Khi chúng ta trưởng thành, cuộc sống lại cho chúng ta gặp lại nhau. Liệu rằng hai ta có thể vượt qua quá khứ? Liệu tình yêu của Antonio có thể chữa lành trái tim đầy vết thương của tôi không? Đó là một cuộc hành trình chuộc lỗi.
-
20. BUZ KIRAĞI
Sabahın köründe gürültülü kapının sesiyle uyandım. Kim bu alacaklı gibi vuran yataktan kalkıp kapıya baktığımda tanımadığım takım elbiseli adamlar duruyordu. Diğer tarafta siyah bir araba kapısı açıldı. Araçtan uzun boylu bir adam indiğinde bütün dikkatim ona kaymıştı. Annem ve babam da uyanmış kapıda duranlara bakıyordu. Genç kirli sakallı adam öfkeli bir bakış atarken adamları abimi bir anda içeri fırlattı. Ağzı gözleri tanınmayacak haldeydi. Ve yaralıydı kan kaybediyordu. "Ab-Abim." Gözlerimin önünde can çekişen abime baktım. O karanlık adam içeri girmiş etrafa bakınırken yanına gidip vazoyu kafasına attım. Başından kırmızı kanlar dökülürken, "Bu yaptığının bedelini ağır ödeyeceksin." dedi. Adamları bana dokunacakken eliyle işaret etmişti. Babam öfkeyle, "Sen kimsin oğluma ne yaptın?" diye bağırıyordu. "Oğlun benden çaldığı malların bedelini ödedi." dediğinde sinirden abime baktım. Ne almış olabilir ki babam tekrar ona bağırdı. "Ne malından bahsediyorsun?" diye sordu. Derin nefes çekti. " tarihi eserleri alıp düşmanıma sattı." dedi. Tam karşısında alayla, "Ne kadar olabilir ki bu kadar abarttın." dediğim gibi bağırmaya başladı. "2,5 milyon dolar." dediğinde yutkundum. Gözlerime bakarak, "Ya ödersiniz yada" devamını duymaya hazır değildim. Tam o anda abimin sesi duyuldu. "Borca karşılık kardeşimi al." dediğinde dünya sanki o zaman durmuştu. Ayakta duramaz hale geldiğimde babam öfkeyle abime tokat attı. "Ne diyorsun lan o senin kardeşin." diyordu. Adam bana sırıtarak güldü. "Borç ödenene kadar kız benimle kalacak" başımı salladım. "Asla böyle bir şey olmayacak gelmem." dediğim anda abim kolumdan tutup beni ona itmişti. Babama çaresiz bir şekilde bakarken adamlar beni zorla götürüyordu. "Baba, baba kurtar beni." ama çoktan araca atmışlardı. Gözlerim dolmuş şekilde bakıyordum. O adam da tekrar araca binmişti. Abime hayal kırıklığıyla baktım. "Seni asla affetmeyeceğim Ertuğrul Yılmazer." dedim. Araç hareket etmeye başladı. Yol boyunca hiç sesim çıkmadı. Ama o kendini belli ediyordu. "Kadem" dedi. "Ne?" Gözleri bana baktı. "Adım Kadem Barlas" dediğinde yüzüne karşı tükürme isteği gelmişti. "Banane adından soran oldu mu? Adın da senin de canı cehenneme" dedim. Elleriyle sarı saçlarımı çekerken, "Bana bak lan haddini bil sabrım taşarsa gebertirim." dedi. Alaycı bir gülümseme takınarak, "Senin gücün anca kadınlara yeter şerefsiz" dediğim anda elleri dudaklarıma kaydı. "Seninle çok eğleneceğiz" dedi.
