#19# เรื่องไม่เป็นเรื่อง

“มาย...อ้าวว…..ฉานนน จา ดื่ม” ลอล่า มือจับปากขวดไวท์ ยกขึ้นดื่ม สภายเมามายดูไม่ได้ทำให้ อเดลส่ายหน้าด้วยความเอื่อมระอาที่เธอไม่เคยรักษาภาพพจน์ของตัวเอง

“ใครพาเธอดื่ม”

“กูเอง ใครจะไปคิดเมาแล้วจะเป็นแบบนี้” เควินเอ่ยออกมาน้ำเสียงปนความสำนักผิดแฝงอยู่

“แบกขึ้นบ่าแล้วแกก็พากลับห้องไปซะ” อเดลพูดออกมา เควินมองเขาอย่างสงสัย นี้มันญาติมึงแล้วจะให้ผู้ชายอย่างกูแบขึ้นบ่าไปส่งที่ห้อง ไว้ใจกูมากเกินไปไหม เขาได้แต่ถามคำถามนี้ในใจ “มีปัญหาอะไร” อเดลถามเควินเมื่อเขาเอาแต่จ้องหน้า ไม่ยอมทำตามที่ชายหนุ่มบอกสักที

“กูเป็นผู้ชาย มึงไว้ใจกูมากเกินไปไหม”

“แกอยากทำอะไรก็ทำ ถ้าจะมาเกี่ยวดองกับตระกูลฉัน มันดีเสียอีกอย่างน้อยก็รู้จักกันดีมากกว่าคนอื่น” อเดลพูดด้วยสีหน้าเรียบเฉย มองญาติฝ่ายน้องของบิดาอยู่เป็นนาน

“เอ่อ” เควินไม่เข้าใจความหมายประโยคนั้นนักเพราะเขาไม่คิดที่จะมีครอบครัวเลยสักครั้ง หญิ……