"_" ใครๆ ก็คิดว่าฉันโสด จะพูดยังไงดีละ มันพูดได้ไม่เต็มปากนะ " "_" คนรัก ความรัก แฟน มันเป็นแบบไหนกัน เพราะฉันไม่เคยมีแฟน แค่....ข้ามขั้นไปเท่านั้นเอง "พี่... เป็นคนพูดเองนะคะ ว่าอยู่มหาลัยห้ามทำตัวสนิท ห้ามทำเป็นรู้จักกัน จำไม่ได้เหรอ" รีนลดาพูดพร้อมกับเชิดหน้าใส่เขา อย่างท้าทาย *********************** เรียวตะมองคนตรงหน้าอย่างใกล้ชิด พร้อมกับยื่นหน้าอันเหล่อเหลาของตนเข้ามาใกล้ๆ ใบหน้าหวานของเธอรีนลดา คนโดนล็อกมือเธอเอาไว้ คนตัวเล็กรู้สึกถึงลมหายใจอุ่นๆ ของเขา ทั้งสองใบหน้าห่างกันไม่ถึงคืบ รีนลดาพยายามจะขัดขืนแต่ก็ไม่เป็นผล "ทำไมกลัวเหรอ ที่เมื่อกี้ยังปากเก่งว่าฉันเป็นหมา ไม่เห็นจะกลัว" เรียวตะกดน้ำเสียงที่ไม่น่าฟังนัก " ตึก ตึก " คนตัวเล็กรู้สึกใจเต้นแรงขึ้นมาอย่างไม่ทราบสาเหตุ เธอไม่ชอบเลยที่เขาเข้าใกล้แบบนี้ เรียวตะยังคงโน้มหน้าคม เข้ามาใกล้จนแทบจะชิดกัน คนโดนกดตัวได้แต่หลับตาพริบๆ "_" อย่าคิดจะทำอะไรบ้าๆ นะคะ พี่เรียวพูดเองว่ารีนใช่สเปกพี่ อย่าทำอะไรที่มันกลืนน้ำลายตัวเองนะคะ" รีนลดากั้นใจพูดออกไป แม้ในใจแอบจะกลัวเขาบ้างก็เถอะ เธอรู้ว่าเรียวตะนั้นเกลียดขี้หน้าเธอมากขนาดไหน แต่ครั้งนี้รีนลดากลับคิดผิด
"ถ้าไม่อยากให้ฉันตามไปฆ่ามัน ก็อ้าขาซะ อย่าให้ฉันต้องพูดซ้ำ" ริวจ้องหน้าเจนิสมาด้วยความโมโห "ไม่นะ พี่ริว ปล่อย...ฉันไม่ได้ตั้งใจจะใช้พี่เป็นเครื่องมือ ประชดใคร" "ฉันไม่กินหญ้า ที่ดูเธอไม่ออก ถ้าอยากให้สมจริง อยากให้มันเชื่อสนิทก็ทำตามฉัน" "ต้องโดนฉันกระแทกก่อน" ร่างสูงไม่รอช้า ฝ่ามือหนากระชากชุดที่ร่างบางออกจนขาดติดมือและเขวี้ยงลงบนเตียงด้วยความโมโห "อร้าย...มะ ไม่นะ พี่ริว มันไม่ใช่แบบนี้" เจนิสต่อต้านคนใจร้ายสุดกำลัง เธอเลือกประชดแฟนเก่าผิดคน
"ชอบฉันไม่ใช่เหรอ เอาฉันแล้วจะไปอ่อยคนอื่น อีกทำไม" คนตัวโตถามมาด้วยความโมโห พร้อมกับจ้องมองคนตรงหน้าอย่างหาเรื่อง "เพราะพี่มันเลว ฉันเลยไม่อยากได้พี่แล้ว ปล่อย" นินิวบอกคนใจร้ายยังคนเหลืออด " ได้แล้วทิ้งงั้นเหรอ ฝันไปเถอะ คืนนี้จะจัดให้แหกเลย คอยดูสิ" กกี้ อัตพล ปี4 คณะวิศวกรรมศาสตร์ มหาลัยBนักร้องหนุ่มหล่อสุดฮอตในรั่วB เจ้าชู้ไม่เคยคบใครเกินสามเดือน ผู้ชายที่ไม่เคยจริงใจกับใคร แค่สนุกกับของที่อยากได้ก็พอ มีน้องชายฝาแฝดชื่อริว กลุ่มเดียวกับเรียวตะ อีกหนึ่งหนุ่มสุดฮอตเบ้าหน้าฟ้าประทานของกลุ่มR4 หล่อรวยและร้ายลึกไม่ชอบผูกมัดกับใคร รับได้ก็รับๆไม่ได้ก็เลิกสิครับ (ไม่หล่อไม่รวยไม่ร้ายอยู่แก๊งส์นี้ไม่ได้นะครับ) [ไม่รู้สึกแค่อยากได้ ผิดมากเหรอ] นินิว ปี3 คณะมนุษย์ศาสตร์ มหาวิทยาลัย B สดใสร่าเริง แต่ไม่ใสซื่อนะคะ ชีวิตนี้ไม่เคยชอบใครจริงจัง ทั้งหัวใจคลั่งไคล้พี่ริกกี้ นักร้องหนุ่มสุดหล่อแห่งรั้วมหาลัยB เพียงคนเดียว รักมากจนลืมรักตัวเอง คนสวยชอบร้องเพลง ชอบเล่นดนตรีเป็นชีวิตจิตใจ เพื่อนสนิทของเชอรีน [รักที่ไม่หวังครอบครอง] คำเตือนจากไรท์ โลกสวยไม่เหมาะกับนิยายเรื่องนี้ ข้ามไปได้เลยจ้า นิยายเรื่องนี้เขียนขึ้นตามจิตนาการของผู้แต่ง ห้ามขัดลอกเรียนแบบใดๆ ทั้งสิ้นเขียนขึ้นตามจิตนาการของผู้เขียนเท่านั้น นิยายเรื่องนี้อาจมีเนื้อหารุนแรงในบางตอน โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน อายุต่ำกว่า 18 ปีควรได้รับคำแนะนำ
หมอเว เวกัส จิระเมศ รัตนธรรมรงกุล ทันตแพทย์หนุ่มหล่อ ทายาทโรงพยาบาลทันตกรรมชื่อดัง พวงตำแหน่งท่านรอง บริษัท Dentist tal .co.tc บริษัทของบิดา และกำลังจะจบ ป.โท ทันตแพทย์เพาะทาง อายุ 26 ปี ผู้ที่ไม่คิดจริงจังกับสาวๆ คนไหนตั้งแต่หลังจากเลิกลากับ อดีตแฟนสาว ส่วนกับซินนั้น เขารัก หรือเพียงแค่หลงเธอกันแน่ จากใจนักเขียน เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่ไรต์ลงผลงานกับทางแพลตฟอร์มนี้ ผิดพลาดประกันใดไรต์ Kim Nayeol ขออภัยด้วยจ้า นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นตามจิตนาการของไรต์ ห้ามดัดแปลงหรือลอกเรียนแบบ ขอบคุคุณคะ
แนะนำตัวละคร "ฉันรวยมากพอ...ที่จะซื้อเธอ เอาคนอย่างเธอมากระแทกเล่นๆ ได้" ใบหน้าอันหล่อเหลาเอ่ยมาด้วยสีหน้าอันดุดัน "เงินนายอาจจะซื้อคนอื่นได้ แต่...ซื้อคนอย่างฉัน...ไม่ได้" "คำพูดเธอแม่งโครตจะดูแพง เลยวะ..." เจมส์เสมองร่างบางราวกับดูถูก "แต่ที่จริงถูกยิ่งกว่าแจกฟรี..." "เพียะ" อันนาฟาดฝ่ามือเรียวเข้ากับใบหน้าอันหล่อเหลาของเจมส์ด้วยถ้อยคำที่ดูถูกและเหยียดหยาม "เธอ..." เจมส์จ้องอันนามาด้วยสายตาอันดุดัน ยัยนี้กล้าดียังไงมาตบหน้าเขาถึงสองครั้ง "คนที่ปากดีแบบเธอ แม่งต้องโดนฉันกระแทกให้หนัก ถึงจะปล่อยออกไปจากที่นี่ได้" เจมส์ไม่พูดเปล่าพร้อมกับสาวเท้าเข้าหาคนคนตัวเล็กด้วยท่าทีโมโหและโกรธจัด
นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องที่สองที่ไรท์ลงกับทางแฟตฟอร์นี้ ใครชอบนิยายรักวัยรุ่น พระเอกแนวหล่อร่วย พระเอกสายเพล์บอย เข้ามาอ่านกันนะคะ ไรท์ของฝากผลงาน และฝากนักอ่านกดติดตามไร์ทกันด้วยนะคะ ขอบคุณที่เข้ามาอ่านกันจ้า อ่านกันให้สนุกนะคะ นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นตามจินตนาการเท่านั้น ห้ามดัดแปลงและลอกเลียนแบบ Kim Nayeol
"มีฉันเป็นผัวคนเดียวมันไม่พอหรือไง ถึงอยากได้ไอ้แทคิณเป็นผัวเพิ่ม" ดีเทลตะเบ่งเสียงด้วยท่าทีโกรธจัด พร้อมกับดึงคนตัวเล็กเข้าหา "สงสัยพี่จะเข้าใจอะไรผิด คนที่ฉันรักคือพี่แทคิณ...พี่ใช่พี่" โรราเอ่ยมาเช่นนั่น แต่นั้นกับยิ่งทำให้ ดีเทลโมโหและโกรธหนักเข้าไปอีก คนตัวโตถึงกับกดคนใต้ร่างลงให้จมเตียงนอน "ฉันไม่สนว่าเธอจะรักใคร ตราบใดที่เธอเป็นของฉันๆ ไม่มีทางที่เธอจะเป็นของใครหน้าไหนทั้งนั้น" "คนเลว..." โรราเอ่ยด้วยเสียงอันโกรธจัด ดีเทลจ้องมองคนใต้ร่างด้วยความรู้สึกโกรธและโมโห "กับผู้หญิงสำส่อนอย่างเธอ ฉัน เลว...ได้มากกว่าที่เธอคิด" ดีเทลเอ่ยจบร่างสูงก็ระดมจูบคนดื้อ ที่แสนจะพยศไปทั่วทั้งใบหน้า "มะ...ไม่นะ พี่ดีเทล" โรราเอ่ยออกมาด้วยเสียงสั่น
" ถึงกูจะรักเธอมาแค่ไหน แต่สิ่งที่กูเป็นอยู่มันอันตรายสำหรับเธอเกินไป " พายุเอ่ยกับแฟรงค์ ด้วยสีหน้าอันเคร่งเครียด สิ่งที่เขาเลือกในวันนี้มันเป็นทางออกที่ดีที่สุดสำหรับเขาแล้ว " แต่นั้น... เขา...เคย เป็นของมึง นะโว้ย มึงจะปล่อยเธอไปง่ายๆ แบบนี้เลยเหรอ...วะ " แฟรงค์ได้แต่ต่อว่าเพื่อนของเขา แต่พายุกับเดินออกไปราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น *********************** " ผมให้โอกาสคุณคิด...อีก ที " พายุเอ่ยบอกคนตรงหน้า พร้อมกับโน้มหน้าลงมาหวังจะจูบคนตัวเล็ก " เพราะจากนี้ไป คุณจะไม่มีโอกาสขอร้องผมอีกแล้ว " "_"ฉัน...จะไม่มีวันเสียใจ กับสิ่งที่ฉันเลือกคะ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ฉันเคารพการตัดสินของตัวเอง นิยายเรื่องนี้ ต่อจาก รัก...บทโหด นะคะ
“ช่วยหน่อย พาฉันออกไปจากตรงนี้” “แล้วฉันจะได้อะไรจากนาย” พรีนต่อลองกับเขาคนหน้าขรึม “เธอ....” สายตาคมคู่ดุจ้องมองคนตรงหน้าด้วยสีหน้าไม่พอใจ เขาเสียเวลาที่เธอต่อลองกับเขามากพอแล้ว “เหอะ คิดว่าหล่อ เป็นไอดอลแล้วไง ใช่ว่าสาวๆ จะชอบนายจะทุกคนหรอกนะ” พรีนเอ่ยพร้อมเชิดหน้าใส่แทคิณ ไอดอลแล้วไง ถึงนายนี้จะหล่อตรงสเปกฉันมากก็เถอะ เล่น ตัวไปสิคะ ใบหน้าอันหล่อเหลาโน้มเข้าหาคนตรงหน้า พร้อมกับหลุดรอยยิ้มที่มุมปาก “ไม่ชอบ เกลียดฉัน” เขาแสยิ้มถามคนตรงหน้า “ก็ไม่ขนาดนั้น” “จะช่วยไม่ช่วย” เขาเอ่ยเสียงเข้ม แต่นั้นภายในหัวของพรีนกับคิดอะไรขึ้นมา “ฉันไม่เคยช่วยใครฟรี อะไรดีน๊า นาฬิกานั้นก็แบรนด์หรู แหวนที่นิ้วนายนั้นก็สวย” นัยน์ตาเจ้าเล่ห์ของคนใบหน้าสวยจงใจเหลือบมองที่แขนและข้อมือของเขามาอย่างตั้งใจ นาฬิกานั้นก็สวย แหวนที่ใส่ในนิ้วนั้นก็แบรนด์ดังด้วยสิ แต่น่าเสียดายที่เธอมีมันหมดแล้ว “อะไร ดีน๊า ที่สาวๆ ทั้งประเทศอยากได้จากนายกัน” เธอเอ่ยอย่างเชิดหน้า เหอะเขาคงคิดว่าฉันอยากได้ อย่างสาวๆ คนอื่นๆ อยากได้ละสิ ในเมื่อเขาให้โอกาสแล้ว แต่เธอกับไม่เลือกมัน ได้เขานี้แหละจะยัดเยือดสิ่งนี้ให้เธอเอง !! พรึบ !! มือหนากระชากแขนคนตรงหน้าเข้าแนบชิดตัว ตาจ้องตา จมูกโด่งคมสันโน้มแตะเข้าที่จมูกเรียวคนตัวเล็ก ทั้งสองสบตารับรู้ลมหายใจอุ่นๆ ตาคมสบตาเข้ากับนัยน์ตาคู่สวยเปล่งประกายตรงหน้า “ในเมื่อไม่ยอมเลือก ฉันจะเลือกให้เธอเอง” รอยยิ้มอันร้ายกาจผุดขึ้นมาบนใบหน้าอันหล่อเหลาของเขา ริมฝีปากอันร้ายกาจประทับลงที่ปากอวบอิ่มนุ่มนิ่มลงอย่่าง อ่อนโยน จูบนี่ฉันพรีนลดาอย่างฉันลืมไม่ลง เซตร่วม โรรา x ดีเทล หวงรักร้ายนายวิศวะ (มีให้อ่านจบเรื่อง) โรม x นานิล พยศรักร้ายนายมาดนิ่ง (อัพให้อ่านวันที่ 17 มค 2024) คำเตือน พระเอก หล่อ รวย เลว ร้าย ใครไม่ชอบพระเอกสายนี้ ผ่านไปได้เลยจ้า อ่านแล้วไม่ถูกจริต ไม่ทิ้งคอมเมนท์แย่ๆ ให้กับนักเขียนนะคะ เพื่อเซฟความรู้สึกนักเขียน นิยายเรื่องนี้เขียนขึ้นตามจิตนาการของผู้เขียน ไม่มีเจนตามุ่งร้าย สร้างความเสียหาย แตกแยก ไม่สนับสนุนให้คนอ่านทำตามแต่อย่างใด ชื่อ ตัวละคร สถานที่ ทุกอย่างเกิดขึ้นจากการเหตุการสมมติ อ่านเพื่อความบันเทิงเท่านั้น เนื้อหาข้างในบางฉาก บางตอน มีความรุนแรง ไม่ดราม่านักเขียนนะคะ ใครไม่ชอบเนื้อเรื่องประมาณนี้ อ่านแล้วไม่ถูกจริต ไม่ทิ้งคอมเมนต์ Toxic ให้นักเขียนนะ ห้ามคัดลอกหรือลอกเรียนแบบใดๆ ทั้งสิ้น ไม่อนุญาตให้ละเมิดลิขสิทธิ์แต่อย่างใด ฝ่าฝืน ทั้งจำทั้งปรับ เนื้อหาในเรื่องเขียนขึ้นตามจิตนาการของผู้เขียนเท่านั้น นิยายเรื่องนี้อาจมีเนื้อหารุนแรงในบางตอน โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน อายุต่ำกว่า18 ปีไม่ควรอ่าน ฝากเป็นกำลังใจให้ไรท์คิมกันด้วยนะคะ เปิดเรื่อง 06.01.2024 🎉
“แอบฟังแล้วคิดว่าฉันจะปล่อยผ่านไปง่ายๆ งั้นเหรอ” “ฉันไม่ได้แอบ” “แต่เธอได้ยิน” “ช่วยไม่ได้นายกับแฟนนายอยากจะคุยเรื่องลับๆ ของพวกนายตรงนี้เอง และฉันขอบอกไว้ตรงนี้ว่าไม่ได้แอบฟัง” “ใครสน” โรมไม่พูดเปล่าแต่มือหนากับหยิบแว่นตาทรงกลมออกจากใบหน้าของคนตัวเล็ก กลิ่นน้ำหอมเจือจางที่ลอยมาแตะจมูกของคนตัวโต ยัยพิษสุนัขบ้านั้นตัวหอมชะมัด สายตาคมคู่ดุจ้องมองใบหน้าสวยใสไร้กรอบแว่นตาอย่างใกล้ชิดพิจารณา ราวกับถูกใบหน้าสวยหวานตรงหน้านั้นต้องมนต์สะกดเข้าอย่างจัง “แว่นฉันนั้นนายจะเอาไปไหน เอาคืนมานะ” “รับปากกับฉันว่าเธอจะไม่เอาเรื่องที่ได้ยินไปพูดที่ไหน ห้ามเอาเรื่องของฉันไปเผยแพร่เด็ดขาด” โรมเอ่ยกับคนตรงหน้าเสียงเข้ม “ทำไมรับไม่ได้ อายเหรอ” นานิลเอ่ยอย่างเชิดหน้า นี้เหรอโรม บริหารปี 3 ที่สาวๆ คลั่งไคล้นักหนา แต่น่าเสียดายหน้าตาก็ดี แต่ไม่คิดจะหน้าตัวเมีย “ไม่ใช่...เรื่องของเธอ แค่ทำตามที่ฉันสั่ง” “เป็นใครมาสั่งฉัน” เธอสวนกลับเขาทันที แต่นั้นกับถูกฝ่ามือหนาบิดเข้าที่เอวเล็ก นานิลถึงกับรู้สึกได้ “ไม่รับปาก แต่จะพยายามปิดปากให้เงียบละกัน” นานิลเชิดหน้าใหเกับเขา เธอตอบอย่างชัดถ้อยชัดคำว่าไม่รับปาก นั้นยิ่งทำให้โรมนั่นหัวเสียอยู่ไม่น้อยกับคำตอบของนานิล สายตาคมเข้มสำรวจใบหน้าสวย จมูกโด่งคมสันโน้มเข้าหาอย่างใกล้ชิด จมูกโด่งคมสันโน้มแตะเข้าที่จมูกคนตัวเล็ก ทั้งสองสบตารับรู้ลมหายใจอุ่นๆ ตาคมสบตาเข้ากับนัยน์ตาคู่สวยเปล่งประกายตรงหน้า “จะว่าไปของแปลกๆ อย่างเธอก็น่าสน น่าลองดีเหมือนกันนะ” รอยยิ้มอันร้ายกาจผุดขึ้นมาบนใบหน้า อยากสั่งสอน หรืออยากลอง ในเมื่อตนมองปากบางจิ้มลิ้มตรงหน้าไม่ไหว เห็นทีน่าจะอย่างหลังมากกว่า
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.