ใครมันจะไปรู้หล่ะว่าผู้หญิงที่ภายนอกสุดแสนจะธรรมดานั้น เวลาอยู่บนเตียงแล้ว ทำให้เขาไปไหนไม่รอด “คุณแน่ใจนะ...ว่าจะไม่เสียใจ” “ฉันแน่ใจค่ะ คาร์ลอส ได้โปรด” ฟังก็รู้ว่าเธอกำลังปรารถนาเขาดูเหมือนว่ามันจะเป็นความต้องการอย่างรุนแรงที่แม้แต่ตัวเธอเองก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่ามันเกิดเรื่องแบบนี้กับเธอได้ยังไง
“คุณรักฉันยอมรับมาเถอะ” “เปล่าเลย มิรันดา ผมไม่เคยรักคุณเลยสักนิด ที่ผ่านมามันก็แค่เรื่องเซ็กซ์ ให้ยืนยันอีกกี่ครั้งผมก็พูดเหมือนเดิม ผมไม่ได้รักคุณผมรักแค่เซ็กซ์ของคุณ” ********** เพราะเสียคนรักจากการลอบทำร้ายของคู่อริเมื่อห้าปีก่อน มาร์คัสจึงไม่คิดจะรักใครอีก แต่เหมือนฟ้าจะกลั่นแกล้งเมื่อมาเจอกับมิรันดาสาวน้อยที่เขาใช้เงินซื้อมาเพื่อให้เธอเลิกยุ่งกับน้องเขยของตนเอง ชายหนุ่มทั้งรักทั้งหลง แต่ก็ไม่อยากให้เหตุการณ์แบบเดิมเกิดขึ้นอีก เขาจึงคิดจะวางมือและถอนตัวจากธุรกิจสีเทา แต่การจะลงจากหลังเสือนั้นมันยากกว่าที่คิดไว้ ในเมื่อมีคนที่จ้องจะกำจัดเขาให้สิ้นซาก
--ปากก็บอกว่าแค่คู่นอน แต่ก็ตามหลอกหลอนเธอไปทุกที่ พอถามก็ทำปากแข็ง คนอย่างนี้ต้องจัดการให้เข็ด-- --“พราวครับ ผมคิดว่าที่ผ่านมาผมอดเปรี้ยวไว้กินหวาน แต่ไม่ใช่เลย” “ไม่ดีเหรอคะ” เธอหน้าเสียคิดว่าที่ทำเมื่อครู่ไม่ถูกใจคนตัวโต “เปล่าครับ มันดีมาก ผมจะเรียกมันว่าอดเปรี้ยวไว้กินเผ็ด” --“ผมจะบอกให้นะ ไอ้ประสบการณ์ที่คุณได้ไปจากผมน่ะ มันแค่เศษเสี้ยวหนึ่งเท่านั้น เรื่องบนเตียงมันยังมีอะไรอีกเยอะที่คุณไม่รู้” “ใครจะอยากรู้กัน” “เอาน่า ไม่ต้องอาย ผมจะช่วยเพิ่มประสบการณ์ให้คุณเองรับรองเลยว่าคุณเอาไปเขียนได้อีกเป็นสิบเรื่องเลย” “ใครอยากได้กัน” “วันนี้คุณอาจจะปฏิเสธ แต่วันหน้าถ้าเปลี่ยนใจก็บอกผมได้นะ ผมพร้อมเสมอเลย เบอร์ผมคุณก็มีแล้วนี่ครับ” “กลับไปได้แล้วฉันจะพักผ่อน”
แม่หม้ายป้ายแดงออกเที่ยวเพราะความเซ็งที่สามีของตนไปเป็นภรรยาคนอื่น เธอได้เจอกับปิญชาน์ ความสัมพันธ์เกิดขึ้นเพราะความเข้าใจผิด เธออยากหนี อยากจบ แต่สำหรับเขาต้องการมากกว่านั้น ****** “นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันทำเรื่องแบบนี้” “ใครๆ ก็มีครั้งแรกกันทั้งนั้นแหละครับ ผมรับรองว่าคุณจะมีความสุข” “คุณไม่รังเกียจแม่หม้ายเหรอคะ” “มันก็แค่สถานะที่สังคมมอบให้เท่านั้น เวลาอยู่บนเตียงมันก็คือเรื่องของคนสองคน” “แล้วเรื่องนี้เราจะรู้กันแค่สองคนใช่ไหม” “แน่นอนครับ ผมก็ไม่อยากให้ใครรู้ว่าผมทำงานงานแบบนี้” “คุณจะไม่แบล็กเมลฉันทีหลังใช่ไหม” “ไม่หรอกครับ ถ้าผมทำแบบนั้นก็เท่ากับผมทุบหม้อข้าวตัวเองนะครับ ใครจะเชื่อใจแล้วเรียกใช้บริการผมอีกล่ะ คุณไม่รู้หรอกว่าการทำอาชีพนี้มันก็มีจรรยาบรรณเหมือนกัน” “แล้วฉันต้องจ่ายคุณยังไง” ไอรดาถามออกไปตรงๆ เพราะเรื่องแบบนี้เธอเองก็ไม่เคยรู้มาก่อนว่าเขาจ่ายกันยังไง “แค่ค่าเครื่องดื่มที่คุณซื้อผมว่ามันก็มากพอที่ผมจะทำให้คุณมีความสุขแล้วล่ะครับ”
เพราะคุณหนูทั้งดื้อและเอาแต่ใจ ปฐพีจึงได้รับคำสั่งให้ช่วยปราบพยศ แต่ไม่รู้ปราบกันแบบไหน ทั้งสองคนถึงได้ตัวติดกันยิ่งกว่าปาท่องโก๋ ****** “พี่ดิน อย่าค่ะ นี่ห้องทำงานนะคะ” “กลัวอะไรแอลบอกพี่เองว่าคนอื่นกลับหมดแล้ว” เอลินอร์ยืนนิ่งให้เขากอดอย่างนั้นเพราะรู้สึกดีเวลาอยู่ในอ้อมกอดของเขา “งานเสร็จแล้วก็รีบกลับเถอะค่ะ” “ใครบอกว่าเสร็จครับ ยังเหลืออีกงานที่ยังไม่ได้เซ็น” “ก็เซ็นสิคะจะได้รีบกลับ” “ปากกามันแท่งใหญ่แอลคงต้องช่วยพี่จับถึงจะเซ็นได้ครับ” ปฐพีเบียดกายเข้าหาคนรักจนแทบไม่มีช่องว่าง “พี่ดิน” เอลินอร์รู้ว่าปากกาที่เขาพูดหมายถึงอะไร หญิงสาวทำตาดุใสเรียกเสียงหัวเราะจากคนตัวโตได้เป็นอย่างดี
“ไม่เสียใจแล้วทำไม่ร้องไห้ล่ะคะคนเก่งน้องน้า น้ารักกอหญ้านะครับ รักมากอยากอยู่ด้วยกันแบบนี้ไปจนแก่เลย” "แล้วทำไมน้าภพถึง..." “น้าทําไมครับ...หรือน้าทำอะไรให้กอหญ้าไม่พอใจ” “เปล่าค่ะ แต่หลังจากคืนนั้นน้าภพก็ไม่แตะต้องกอหญ้าอีกเลย กอหญ้าก็เลยคิดว่าน้าภพไม่พอใจ” “ไปเอาความคิดแบบนั้นมาจากไหน ใครว่าน้าไม่พอใจล่ะ แต่ที่น้าไม่ทำอะไรเพราะน้าอยากให้เวลากอหญ้า แต่ถ้าถามมาแบบนี้ก็แสดงว่าพร้อมแล้ว” “น้าภพ กอหญ้าแค่ถาม” ชายหนุ่มกดเธอลงไปพิงกับโซฟาแล้วถอดชุดของเธออย่างรวดเร็ว สายตาหื่นกระหายที่จ้องทำเอาญารินหน้าแดงลามไปถึงลำคอ “หลายวันมานี้น้าพยายามห้ามใจตนเองมากแค่ไหนกอหญ้ารู้หรือเปล่า แต่ที่น้าไม่ยอมแตะต้องกอหญ้าอีกเพราะรู้ว่าคืนแรกน้าทำให้กอหญ้าเจ็บมากแต่มันก็ห้ามตัวเองไม่ได้กอหญ้าทำให้น้าคลั่ง”
“ถ้าคุณให้โอกาสผม รับรองเลยว่าเวลาที่เหลือคุณจะมีความสุขที่สุด” “ตกลงค่ะ 27 วันที่เหลือฉันยกให้คุณ” **** “ก็คุณมันน่ารังเกียจ” “ผมคุยกับคุณดี ๆ แล้วนะ” “จะดีกว่านี้ถ้าคุณปล่อยให้ฉันกลับไปบ้านพัก” “ถ้าปล่อยคุณก็หนีผมไปอีก อย่าลืมสิตอนนี้ผมเป็นเจ้านายคุณนะ คุณต้องทำหน้าที่ของคุณสิ” “หน้าที่ของฉันคือบัตเลอร์” “ก็ใช่ไง บัตเลอร์บนเตียงคืองานของคุณ”
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.