พ่อขี้เมาสร้างหนี้ก้อนโตเอาไว้ก่อนตาย เมรัยจึงจำเป็นต้องมอบเรือนร่างให้เจ้าหนี้ ที่มีภรรยาเป็นตัวเป็นตนอยู่แล้ว [บูชาเมียเด็ก ติดกลิ่นครีมอาบน้ำเด็กของเมียมาก ไม่ได้กลิ่นนอนไม่หลับ พอได้กลิ่นก็จับกด!]เขามีทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นทรัพย์สิน เงินทองภรรยา แต่สิ่งเดียวที่ไม่มี คือความสุขบนเตียงใช่...เขาหล่อ รวย และมีอำนาจในกำมือทว่านกเขาไม่ขัน นกกระจอกไม่ทันกินน้ำก็แห้งเหือดแต่งงานกันมาสิบปี เอาสักทีก็ไม่เคยสำเร็จ!จนกระทั่งมาเจอ 'เมรัย'ลูกหนี้ในคราบเด็กสาวนักศึกษาตาใสแจ๋ว ที่สามารถปลุกความกระเหี้ยนกระหือรือของชายชาตรี ให้กลับมาฮึกเหิม ในรอบสามสิบแปดปี ที่ยังไม่มีสาวใด เปิดซิง!'เมรัย' หรือ 'เมล์' นักศึกษา ปวส.ปีหนึ่งตัวเล็กกะทัดรัด หน้าตาจิ้มลิ้มพริ้มเพรา ผิวพรรณขาวนวล ปากนิด จมูกหน่อย เครื่องหน้าสมบูรณ์แบบ ชอบมัดผมทรงดังโงะ เส้นผมสีน้ำตาลรับกับดวงหน้าได้รูป'รังสิมันต์' นักธุรกิจอสังหาฯ ปล่อยเงินกู้นอกระบบหนุ่มมาดเข้ม สูงใหญ่กำยำ ราวๆ ร้อยเก้าสิบ ลูกครึ่งไทย - เดนมาร์ก มีรอยสักตามแขนขวา ส่วนใหญ่เป็นแนวโอสคูลตามที่ตนเองชื่นชอบ รักอิสระ แต่เป็นคนขี้หวงมาก ชอบหมกมุ่นเรื่องเซ็กซ์ แต่ดันนกเขาไม่ขัน มีความย้อนแย้งในตัวเอง และที่สำคัญตัวเองเป็นใหญ่ อายุสามสิบแปดปี มีภรรยาที่แต่งงานด้วยกันมาสิบปี ชื่อ 'เรไร' เป็นเจ้าของธุรกิจ และแต่งงานกันเพราะธุรกิจ
ความสัมพันธ์ที่เกิดขึ้นจากพี่น้องต่างสายเลือด ต่างฝ่ายต่างใคร่ครวญในรสสวาทของกันและกัน มีเพียงระยะเวลาเท่านั้น ที่จะเป็นตัวกำหนดความรักของคนทั้งสอง ว่าจะยาวนาน หรือจะเลิกรากันก่อนกำหนด... ความสัมพันธ์ที่เกิดขึ้นจากพี่น้องต่างสายเลือด ต่างฝ่ายต่างใคร่ครวญในรสสวาทของกันและกัน มีเพียงระยะเวลาเท่านั้น ที่จะเป็นตัวกำหนดความรักของคนทั้งสอง ว่าจะยาวนาน หรือจะเลิกรากันก่อนกำหนด...
“มิรัน” “ลูกรู้ไหม อะไรคือสิ่งที่สำคัญที่สุด?” ผู้เป็นพ่อเอ่ยถามลูกสาววัยสิบขวบ ด้วยสีหน้าเปื้อนรอยยิ้ม แววตาเปี่ยมล้นไปด้วยความสุข ที่ได้กลับมาฉลองวันเกิดกับลูกสาวที่รัก ใบหน้าของชายวัยกลางคน ยังคงจ้องมองแก้วตาดวงใจเพียงดวงเดียวที่เหลืออยู่ในชีวิตของตนเอง “ชีวิตค่ะ ชีวิตคือสิ่งที่สำคัญที่สุด” ลูกสาวหน้าตาน่ารักจิ้มลิ้มตอบกลับ ก่อนจะย้ายร่างเล็กที่เปรียบเสมือนผ้าขาวเข้าไปสวมกอดบุพการีอันเป็นที่รัก “ใช่แล้ว ชีวิตสำคัญที่สุด โดยเฉพาะชีวิตของตัวเอง” มือหยาบที่เต็มไปด้วยรอยแผลเป็น วางลงบนศีรษะของลูกสาวตัวน้อย แล้วส่งมอบสัมผัสรักบริสุทธิ์ จากพ่อสู่ลูก “สัญญากับพ่อเรื่องหนึ่งได้ไหม ว่าไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ลูกต้องรักษาชีวิตของตัวเองให้ดีที่สุด อย่าเจ็บ อย่าป่วย อย่าปล่อยให้ชีวิตดำดิ่งลงเหวลึก จงใช้ชีวิตอย่างมีความสุข ปราศจากโรคภัย ลูกคิดว่าทำตามที่พ่อร้องขอได้ไหม มิรัน?” น้ำเสียงแน่นหนัก เอ่ยถามลูกสาวในอ้อมแขนตน “ทำได้ค่ะพ่อ หนูสัญญา ว่าหนูจะทำตามที่พ่อบอกทุกอย่าง พ่อเองก็ด้วยนะคะ อย่าเจ็บ อย่าป่วย อย่าปล่อยให้ชีวิตของพ่อดำดิ่งลงเหวลึก หนูอยากให้พ่อใช้ชีวิตอย่างมีความสุข ปราศจากโรคภัย พ่อคิดว่าทำตามที่หนูร้องขอได้ไหมคะ?” ประโยคที่เหมือนกัน ทำให้ผู้เป็นพ่อถึงกับคลี่ยิ้มกว้างด้วยความเอ็นดู และทึ่งในความหัวไวของลูกสาวตัวน้อย ทว่ารอยยิ้มนั้น ก็ต้องจางหาย กลายเป็นสีหน้าเคร่งขรึม แววตาที่แสนอบอุ่น เปลี่ยนเป็นแววตาของนักฆ่า เพียงเสี้ยววินาทีกระบอกปืนสีดำก็ถูกยกขึ้นมาจ่อเล็งไปที่เงามืดมุมห้อง “มึงต้องการอะไร?” เจ้าของอ้อมแขน กอดรัดร่างลูกสาวแน่นขนัด มือตั้งมั่น พร้อมจะจัดการเศษสวะที่มายุ่งวุ่นวายกับลูกสาวตัวน้อย “มึงก็น่าจะรู้ ว่าสิ่งที่กูต้องการคืออะไร” เสียงทุ้มต่ำของชายปริศนาตอบกลับ ลูกสาวจะหันไปมองเจ้าของเสียงนั้น แต่ก็ถูกผู้เป็นพ่อกดใบหน้าแนบเอวสอบ “อย่ามายุ่งกับลูกกู ลูกกูไม่เกี่ยวกับเรื่องนี้” พ่อควบคุมเสียงให้อยู่ในระดับการสนทนา เพื่อที่จะไม่ทำให้ลูกสาวเกิดอาการตื่นกลัว สองมือขาวบอบบาง กำเสื้อเชิ้ตสีขาวของพ่อเอาไว้แน่น ริมฝีปากขยับเขยื้อน ขอพรจากพระเจ้าให้พาผู้ชายน่ากลัวคนนี้ไปให้พ้นจากบ้านของเรา “ถ้าลูกมึงไม่เกี่ยว แล้วใครเกี่ยวกันละ?” “มีอะไรมาจัดการที่กู แต่มึงห้ามยุ่งกับลูกกูเด็ดขาด” “สอนให้ลูกสาวเห็นความสำคัญของชีวิต ไหง๋ถึงเอาชีวิตตัวเองมาออกรับแทนลูกสาวได้ละ หึ! ไอ้ลูกหมา จะเล่นบทพ่อที่แสนดีงั้นสิ?” เจ้าของเสียงเริ่มเดินเข้ามาใกล้ขึ้น จนได้ยินเสียงรองเท้าหนังหยุดอยู่ด้านหลังพร้อมเสียงลมหายใจ “หยุดพล่าม แล้วไสหัวไปซะ” “มึงอาจจะลืมไปว่า…มึงไม่มีสิทธิ์ออกคำสั่งแล้ว ปัง!” เสียงปืนกระชากร่างบุพการีให้ดำดิ่งลงเหว อ้อมแขนที่เปรียบเสมือนทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิต จมลงสู่ความมืด ดับความสุขของเด็กน้อยที่ต้องมาเห็นพ่อของตนเอง ‘ถูกฆ่าตาย’
"ตื้อเท่านั้นที่ครองโลก!" คนอย่างนมสวยไม่มียอมแพ้จนกว่าจะได้ผู้ชายหยาบโลนอย่าง"พี่ฉลาม" มาเป็นผัว ถึงจะโดนไล่ตะเพิดนับครั้งไม่ถ้วน โดนด่าสารพัดสารเพ ยังไงเธอก็ยังจะฮึดสู้ต่อไป!"นมสวย" คนนี้ขอเอาความสวยสมชื่อเป็นประกัน ว่าสักวันหนึ่งพี่ฉลามจะต้องแพ้ทางผู้หญิงอย่างเธอ[หวังว่าสักวันหนึ่งที่พูดถึง คงจะไม่ใช่ชาติหน้าหรอกนะ!]
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.