ชายหนุ่มค่อย ๆ แนบแก้มลงกับกลุ่มผมนุ่มพลางกระซิบบอกเธอด้วยน้ำเสียงอบอุ่นห่วงใย “ฉันสัญญา ฉันจะดูแลเธออย่างดี โปรดเชื่อใจอีกสักครั้งหนึ่งได้มั้ย” เด็กสาวกรอกตาไปมาอย่างลังเล ด้วยสุ้มเสียงอบอุ่นและแฝงห่วงใยนั้นทำให้เธอรู้สึกปลอดภัยและอบอุ่นใจเป็นที่สุด แต่ในความเป็นจริงมันสายไปแล้ว...ทุกสิ่งทุกอย่างมันกำลังจะจบและเธอก็พร้อมที่จะทำให้มันจบ ติณณ์ไม่ควรต้องมารับภาระดูแลเธออีก เธอต่างหากที่ควรจะปล่อยให้เขาไปมีชีวิตของเขาเอง เขามีทิพรดาที่ต้องดูแล เธอไม่อาจจะอยู่จนถึงวันนั้น วันที่เขาแต่งงานกับทิพรดา ว่าแล้วเด็กสาวเองก็ค่อย ๆ ยันตัวออกจากอกกว้างและสบตาเขาอย่างไม่ปิดบังความรู้สึก นี่จะเป็นโอกาสครั้งเดียวและครั้งสุดท้ายที่เธอจะสามารถแสดงออกถึงความรู้สึกเช่นนี้ได้ “พะ...” เขาหลุบสายตาลงมองริมฝีปากที่ขยับคล้ายจะเอื้อนเอ่ยถ้อยคำออกมา ชายหนุ่มพยายามเอียงหูฟังว่าเธออยากจะพูดว่าอะไร “พะ...พี่ติณณ์” ถ้อยคำที่เอ่ยเพียงสั้น ๆ แต่ทว่าสำหรับคนฟังกลับรู้สึกว่ามันไม่ธรรมดา เขารู้สึกเต็มตื้นไปทั้งหัวใจ ‘พี่ติณณ์’ คำนี้เป็นเพียงคำเดียวที่ตะวันเคยเรียกเขาว่า ‘พี่’ ก่อนที่ความไม่เข้าใจระหว่างเขากับเธอจะเกิดขึ้น แล้วตอนนี้เธอเข้าใจเขาดีแล้วอย่างนั้นน่ะหรือ เธอจึงเรียกเขาเช่นนี้... ชายหนุ่มค่อย ๆ ช้อนใบหน้าของเธอขึ้นมามองอย่างเต็มตื้นและอิ่มเอมใจ แล้วค่อยมองให้ถนัด หูเขาไม่ได้ฝาดไปใช่ไหม เธอเรียกเขาว่า ‘พี่ติณณ์’ แสดงว่าปราการน้ำแข็งในหัวใจของเธอพังทลายลงแล้วหรือ ...
วันนี้ของปีหน้า เราจะหย่ากันตกลงมั้ยคะ เขาและเธอแต่งงานกันเพราะผู้ใหญ่มองว่าเหมาะสมและเกื้อหนุนกันทางธุรกิจ เดิมทีหญิงสาวตั้งใจว่าจะหย่ากับเขาเมื่อครบรอบแต่งงานหนึ่งปี ระหว่างที่อยู่ในฐานะภรรยานั้นมีเรื่องราวเกิดขึ้นมากมาย เขาหวงเธอเวลามีผู้ชายมองมา เขาหึงเวลาเธออยู่ใกล้พี่หมอ แต่ตัวเองยังแวะเวียนอยู่กับผู้หญิงในสต็อกที่มีตั้งแต่ก่อนแต่งงาน มารู้ตัวว่ารักก็เกือบจะเสียเธอไป แต่แล้วก็มีอีกเหตุการณ์หนึ่ง มันทำให้เขาเสียเธอไปจริงๆ
"อาเกื้อ..." หญิงสาวเปล่งเสียงแหบโหยขานชื่อเขา แล้วบอกถึงความรู้สึกอันทรมานว่า "มัน...ลึก ลึกเกินไป!" ...ลึกจนจุก แต่คนด้านหลังก็หาได้สนใจไม่ เขาใช้ริมฝีปากร้อนฉ่าเม้มเข้ากับผิวอ่อนบริเวณต้นคอระหงดูดดัน หวังให้เป็นรอยเล็กๆ ให้ไอ้ผู้ชายทุกคนที่มันตามขายขนมจีบเธอได้เห็น พอผละจากต้นคอเห็นผลงานที่เขาทำไว้ก็กระซิบบอกใกล้ๆ ใบหูแดงระเรื่อ "เดี๋ยวก็ชิน..." อะไรคือชิน? เธอไม่มีทางชินกับสิ่งแปลกปลอมที่สอดเข้ามานี่ง่ายๆ แน่ ไม่ทันจะประท้วงต่อ เขาก็กระแทกส่วนล่างเข้ามาอีกราวกับรู้ทันเธอ...อึก! "อาเกื้อ!" "รู้สึกดีมั้ย" "อะ... มัน" "มันยังไง" เสียงแหบพร่าเขาถามย้ำ "มัน...สะ" เสียงหวานเหือดหายไปในลำคอ เธอเงยหน้าหลับตาพริ้ม กลั้นความสะท้านที่กำลังเผชิญ "เสียว ใช่มั้ย" เธอรีบพยักหน้ารับ เกื้อการุณยิ้มพราย นี่แหละสิ่งที่เขาอยากให้เธอเรียนรู้ไว้ว่าความปรารถนาระหว่างชายหญิงนำพาความอภิรมย์ใดมาเยือนบ้าง ยามสองร่างสอดสลักเข้าหากันด้วยความแนบแน่นเช่นนี้....
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.