An Atypical Girl At Vampire School (TAGALOG)

MIRABELLE'S POV Knock! Knock! "Who's there?" Tanong ko at isinara ang aking laptop. "Your father." Kunot-noo akong tumayo at binuksan ang pinto ng kwarto ko. Tumambad nga sa akin si Daddy na seryoso ang mukha. "P-pasok, Dad!" Pilit ang sigla sa boses na paanyaya ko. Pumasok nga siya at umupo sa isang couch. Isinara ko muna ang pinto bago naupo din sa isang couch na katapat niya. He cleared his throat, "I have to go to Japan to check our company. May mga problems na daw kasi doon at kailangan ang presence ko. Tomorrow lunch time ang flight ko papuntang Japan." "Ah! HAHAHAHA... aalis ka na naman pala. Okay na ako dito at saka andyan naman sina Manang Rita at Rica. Sila na ang magbabanta—" My words cut short when he spoke. "You'll leave this mansion, too." "I-ibig sabihin isasama mo ko, Dad?!" masayang tanong ko. Napasimangot rin ako sa agarang pagsagot niya ng tumataginting na "No!" "E-eh, bakit ako aalis dito? Saan ako titira? Pinapalayas mo ba ako, Dad?" "Hindi kita pinapalayas. Aalis na kasi ang ibang maids dito dahil isasama ko sila. Titira ka sa puder nila," sabi ni Dad at may inilapag na white folder sa mesa. Hindi ko napansing may folder pala siyang dala. Tsk! Kinuha ko 'yung folder at tiningnan ang laman. Tatlong piraso ng litrato at pitong bio data. Sa mga litrato ay may pitong naggwagwapohan at nagpuputiang mga lalaki. Tiningnan ko ang mga bio data. Tumawa ako ng malakas, "I'm not ganno complain! Pero sino si Liam?" "Una sa kanan. Si Ethan 'yung pangalawa. Si Luke sa pangatlo. Pang-apat si Dylan. Pang-lima si Jacob. Pang-anim si Lucas. Pang-pito si William," sagot ni Dad na seryoso pa rin. Vleuchers Brothers? Base sa bio data nila ay sa kabilang subdivision lang sila nakatira. Pero weird lang dahil wala silang birthyear at age. Isinara ko ang folder at bumaling kay Daddy. "Kailan ako lilipat sa kanila, Dad? Pwede na ngayon?" Excited na tanong ko. "Yep, para na rin mas makilala mo sila. You can pack your things at ako mismo ang maghahatid sayo doon," sagot niya at tumayo. "Just meet me at my office if you're done." At tuluyan na siyang lumabas. Ang office na tinutukoy niya ay ang study room sa dulo ng floor na 'to. Tumayo na rin ako at hinanda ang mga gamit ko. Kulang ang isang maleta kaya dalawa ang dadalhin ko. • DAD? I'm done, let's go?" Tanong ko ng makapasok sa office niya. Tumayo siya at lumapit sakin. "Yeah, let's go." At nauna na siyang lumabas. ‘Kahit kailan talaga napaka-ungentleman ni Daddy, tsk!’ Sumunod na ako sa kanya habang hila ang dalawang maleta. Hindi naman ako nahirapang bumaba dahil may slide ang hagdan kaya madali ko lang nahila pababa ang dalawang maleta. Pagkababa ay lumabas na ako ng bahay at pumunta sa garahe. "Tulungan na kita, Señorita Mira," sabi ni Manong Norman at kinuha sa akin ang mga maleta. "Thanks, Mang Norman," pasasalamat ko at pumasok na ng kotse. Umupo ako sa passenger seat at nagseatbelt. "By the way, before I forget. Nilipat kita ng school," sabi ni Daddy na ikinatingin ko sa kaniya. "Nilipat po? Daddy! Diyan lang ako sa kabilang subdivision! Bakit kailangang lumipat?" Taka at gulat na tanong ko. Hindi niya ako tiningnan at tinanong muna si Mang Norman kung nasa compartment na ba ang mga gamit ko. "Opo, boss! Pwede na ho kayong bumyahe," sagot ni Mang Norman kaya sinimulan ng paandarin ni Daddy ang makina ng kotse saka nagmaneho. "Dad! Ano na?" "What are you asking again?" Bumaling ako sa ubang direksiyon at umirap, " Bakit kailangan akong ilipat?" "They can secure you there. Diyan sa Galaxia ka mag-aaral, night shift." Gulat akong napatingin sa kaniya, "You gotta be kidding me, Dad! Diyan sa Galaxia? Yung school na nasa gitna ng kagubatan?! At night shift? For my sake, Dad! Why night shift?!" "They can secure you there. Just shut up... and don't ask." Umiling-iling ako, "Ano bang secure ang sinasabi mo, Dad? Am I in danger?" Sinulyapan muna niya ako bago muling nagsalita, "You're still NOT in danger." Mas lalo akong naguluhan dahil sa pagdidiin niya sa 'not' na sinabi niya. Gusto ko pa sanang magtanong pero itinikom ko na lang ang aking bibig at bumaling sa labas. •• Makalipas ang ilan pang minuto ay huminto kami sa tapat ng isang malaking bahay, mali, isa palang mansion. Mas malaki lang ng kaunti sa mansion namin. Agad akong bumaba at pumunta sa compartment habang si Dad ay lumabas din at nag-doorbell. Nang mailabas ko na ang dalawa kung maleta ay lumapit na rin ako kay Dad. Ilang minuto pa ay may bumukas ng maliit na pinto sa gate at may sumilip na isang maid. "Sino po sila?" tanong niya kaagad. "This is Mr. Alonzo and I'm with my daughter," sagot ni Daddy. "Ah, teka lang ho! Sasabihin ko lang," sabi ng maid at sinara uli ang pinto. Tanghaling tapat, mukhang gusto kaming paitimin ng maid! Ang tagal bumalik, tsk! Bumukas muli ang pinto at isang lalaki ang tumambad sa amin. Base sa mukha, si Liam yon! Ang pogi, UWAAAH!! "Good afternoon, Mr. Alonzo! Come in po," sabi niya at pinapasok si Daddy. Nang makita ako ay ngumiti siya, "You must be Mirabelle!! Come in, come in!" Pumasok nga ako. "Maid Sheena! Paki-tulungan si Mirabelle sa mga maleta niya," tawag ni Liam doon sa maid kanina. Lumapit nga ang maid sakin, inirapan muna ako bago kinuha sa akin ang isang maleta. Aba! Ang taray ni ateng! Sapakin kita dyan eh! "Easy ka lang," natatawang sabi ni Liam. Huwat?! Pagdating sa sala nila ay pinaupo niya kami sa pulang couch. "Akala ko bukas pa kayo pupunta, Sir," sabi ni Liam na naupo rin sa couch na katapat namin. "Excited siyang maka-meet and greet kayo," sabi ni Daddy at sinulyapan pa ako. Napaiwas tuloy ako ng tingin, kahiya! "Na-transfer ko na siya sa Galaxia kaya inaasahan kong..." pinutol ni Dad ang sinasabi niya at parang nag-usap na sila gamit ang isip. Ah, that's impossible anyway! "I see. Huwag kayong mag-alala, Sir! Kami nang bahala kay Mirabelle. No one can touch her without our presence," biglang salita ni Liam matapos ng ilang minuto. Bahagya tuloy akong nagulat. Ah? What is he saying? "Saglit!" Sigaw ko na ikinatingin nila sa akin. "Sa Galaxia kayo nag-aaral?" Tumango-tango si Liam. "Yup! Night shift, same with yours. So, Sir..." pinutol niya ang sinasabi niya at nagtitigan sila ni Daddy. Deym! Is he a gay?! Unbelievable! Mayamaya ay tumayo si Daddy kaya tumayo na rin ako. "Hey, you're staying, aren't you?" Tanong ni Liam. "She'll stay. Be good, daughter. If you wanna leave to meet with your friends or wander, tell them. Bye!" Sabi niya at naglakad na palabas. "You're not that close, are you?" Tanong ni Liam. Mapait akong ngumiti, "Am I gonna live here? For real?" "Mmm, dito ka na titira. Let's go, ihahatid kita sa kwarto mo," sabi niya at kinuha sa maid ang maleta ko at naunang umakyat. Binelatan ko muna 'yung maid bago sumunod kay Liam. Pagdating sa second floor ay kapansin-pansin ang mga lumang pictures at paintings sa pader. "Ito ang kwarto ko. Kung may kailangan ka, kumatok ka lang," sabi niya at itinuro ang unang kwarto sa kanan. "Ito naman ay kay Ethan," turo niya sa unang kwarto sa kaliwa. "I heard my name. Do you need something?" "Ay pangit na aswang!" Sigaw ko ng may magsalita mula sa likuran namin. Agad akong pumihit paharap sa nagsalita. Yamete! Yamete kudasai! Bakit ang gwapo? WAAAAH! Taka niya akong tiningnan, "Who you?" Magsasalita na sana ako ng inunahan ako ni Liam. "That's Mirabelle. And Mira for short?" Tanong ni Liam na tinanguan ko. "I... see," sabi ni Ethan. "Gotta get inside." Sabi niya at pumasok sa kanyang kwarto. Tumuloy kami sa paglalakad. "Yang pangalawang kwarto sa kanan ay kay Luke. Kay Dylan naman yung pangalawa sa kaliwa. Pangatlo sa kanan ay kay Jacob at kay Lucas yung katapat. Pang-apat sa kanan ay kay William at ang katapat na kwarto ay iyo na," pagtuturo ni Liam. "Ah, asan na sila?" Tanong ko. Huminto kami sa tapat ng kwarto ko daw. "In their own rooms. Hindi sila mahilig lumabas eh," sagot niya at binuksan ang pinto ng kwarto ko daw. "Feel at home. Katokin mo na lang ang pinto ng kwarto ko kung may kailangan ka." At umalis na siya. Pumasok na ako at sinara ang pinto. Itinabi ko sa kama ang dalawang maleta. Nilibot ko ng tingin ang buong kwarto at isa lang ang masasabi ko. Hello kitty ang theme! Kaloka, karamihan sa gamit ko eh Hello kitty o 'di kaya ay kulay pink. Pinagbubuksan ko lahat ng drawers at cabinet, walang laman. Pumasok ako sa isang pinto na comfort room pala. Walang toiletries. "Ay, tanga lang selp? Wala talagang toiletries at laman ang mga furnitures dito kasi wala ka sa five-star hotel!" Sermon ko sa aking sarili at bumalik sa bedroom. May terrace akong nakita kaya binuksan ko yung glass door saka pumunta sa terrace. Connected pala ang terrace ng kwarto ko sa terrace ng kwarto nina Lucas, Dylan at Ethan. Gusto ko sana silang silipin HAHAHAHA.. kaso huwag na lang. Bumalik ako sa kwarto at inayos na ang mga gamit ko. Ang laman lang naman ng una kung maleta ay sampung pirasong top-shirts, limang shorts at limang pantalon. Tatlong pares ng rubbershoes at dalawang pares ng schoolshoes. Sa pangalawa ay gadgets at school supplies ko na. Kailangan kong mag-grocery para sa toiletries at perfume HAHAHA. •• Nang matapos na ako sa pag-aayos ay lumabas ako ng kwarto. Naglakad ako papunta sa kwarto ni Liam at kumatok ng tatlong beses. Mayamaya ay bumukas ang pinto at tumambad si Liam na... topless.? "May kailangan ka, Mira?" Rinig kong tanong niya pero nakatingin lang ako sa... anim na abs niya. Anim na pandesal, kulang ay palaman. WAAAH!! Gulat akong napatingin sa kaniya ng malakas siyang tumawa. "Anong nakakatawa?" "Ikaw!" Sagot niya at tumawa na naman. "Anim na pandesal, kulang ay palaman? You're funny, BWAHAHAHAHAAH!" "W-wala akong sinasabing ganyan!" Depensa ko. Hindi ko naman siguro naibulalas 'yun? Deym. "Your mind say so," at tatawa-tawa siyang pumasok sa kwarto niya. "Magsusuot lang ako ng damit!" "Geh! Antayin kita sa baba! Mag-gogrocery ako kaya sumama ka," sabi ko. "Okay!" Bumaba na nga ako at umupo sa couch sa sala. Ang ayos ng modo ko ng lumapit yung maid Sheena daw. Parang kasing edad ko lang siya o matanda lang ng slight. "Sino ka ba? Hindi ka pwede dito," masungit na sabi niya. Tinaasan ko siya ng kanang kilay, "Eh sino ka rin ba? Maid diba? Kaya wala kang karapatang sabihing hindi ako pwede dito." "Hindi ka pwede dito dahil hindi ka naman katulad namin. Tao ka at kami ay—" "Shut up, Sheena!" Gulat kaming napalingon sa pinanggalingan ng sigaw. Si Liam pala na nasa hagdan at naka-hooded jackect at sumbrero with mask pa. Yung totoo? Summer ba ngayon at takot siyang mangitim? Pagbaba niya ay tinitigan niya yung maid. Matapos ang ilang minuto ay tiningnan ako ng maid, "Sorry." Plastik ka! Sipain kita diyan eh! "Tara na nga," sabi ni Liam at hinila ako palabas. Binitawan niya yung braso ko pagkarating namin sa garahe nila. "Bakit para kang balut? Este bakit balot na balot ka? Ang alinsanga kaya!" Sita ko. "Alas tres na, naiinitan ka pa niyan?" Tanong niya at pinagbuksan ako ng pinto sa passenger seat. "Get in." "Hala!, thanks," sabi ko at pumasok. Pagkaupo ay sinara ko ang pinto. Pumasok na rin siya at umupo sa driver seat. "Kahit naman alas tres na, maalinsangan pa rin. Nasanay akong may aircon eh," sabi ko. "Halata nga," tugon niya at ini-start ang makina ng kotse at nagmaneho. "Ano bang bibilhin mo sa grocery?" Mayamaya ay tanong niya. "Ahm, toiletries tapos perfume. Snacks na rin! May mini-ref kasi doon sa kwarto kaso walang laman," sabi ko at tumawa. Tumawa rin siya, "Btw, papasok ka na sa Galaxia mamaya?" Tanong niya. "Wait," sabi ko at bumaling sa ibang direksyon. Kinuha ko ang cellphone ko at binuksan ang app na note. Tinype ko yung P for Papasok at H for hindi ng labinpitong beses, salitan. "Yup! Pang-17 ang P eh kaya papasok ako," baling ko kay Liam at ibinulsa na ang phone ko. "What's with seventeen?" Natatawang tanong niya. "Age ko. Speaking of age, bakit wala kayong age sa bio data niyo? At birthyear? May copy kasi ako ng bio data niyo na bigay ni Daddy kaya nakita ko," sabi ko. "Hmmm, exclusive kasi yun eh," sagot niya na ikinasimangot ko. Exclusive? Naols. "Hmmm, okay." Sabi ko na lang at bumaling sa labas. Pero napatingin din ako sa kaniya ng may maalala, "Anong oras pala ang pasok natin sa Galaxia mamaya?" "Seven o'clock. May uniform ka na ba ng Galaxia?" "Wala pa, kailangan ko bang kumuha sa Dean niyo?" "Head Mistress," pagtatama niya. "Kailangan para walang maninita," sagot niya. "We're here." "Okie," binuksan ko ang pinto at lumabas. Lumabas na rin si Liam. Pumasok na kami sa Grocery store. •• PAGKABALIK sa bahay na mansion nila ay nasa sala na yung anim na magkakapatid. "Saan kayo galing?" Si Ethan ang nagtanong. Naka-japanese sit siya sa couch habang may laptop sa lap. Ako na sana ang sasagot ng maunahan ako ni Liam. Wait, deja vu! Dang. "Nag-grocery kami. By the way, this is Mirabelle Alonzo," pakilala niya sa akin sa iba pang kapatid niya. "A-ah. Hello!" awkward amp. "What's your nickname? Mira or Belle?" Tanong ni Dylan. "Ah, I prefer Mira," sagot ko. "Ahm, pwede na akong umakyat?" Baling ko kay Liam. "Bakit?" A-anak ng, bakit may bakit pa?! Lumapit ako sa kaniya at bumulong, "Awkward, nag-iisa lang me na girl eh." "They can hear you," nakangising sabi niya kaya napaayos ako ng tayo at tumingin sa iba na naghagikhikan except for Ethan. Parang siya ang cold sa kanila, interesting! HAHAH. Pero, seryoso? Narinig nila yun?! "I wonder bakit naging interesante ang tulad ni Ethan. And, yeah, we heard you," sagot ni Jacob. Bahagya akong napanganga at namamangha tumingin sa kaniya. Deja vu! Hindi ko naman ibinulalas ang nasa isip ko ah! Paano niya nalaman?! Is he a mind reader?! "U-oh, maybe you should limit answering her," sabi ni William. Nagpapalit-palit sa kanila ang tingin ko, "What are you talking about, guys?" "Tsk, just go to your room. Fix yourself then come back here," si Ethan ang nagsalita. "Okay," sabi ko at nagmamadaling umakyat. Pumasok ako sa kwarto ko at sinara ang pinto. "Ang creepy nila ng slight, kaloka!" naibulalas ko na lang at inayos ang mga pinamili ko. Weird... MIRABELLE'S POV Knock! Knock! "Who's there?" Tanong ko at isinara ang aking laptop. "Your father." Kunot-noo akong tumayo at binuksan ang pinto ng kwarto ko. Tumambad nga sa akin si Daddy na seryoso ang mukha. "P-pasok, Dad!" Pilit ang sigla sa boses na paanyaya ko. Pumasok nga siya at umupo sa isang couch. Isinara ko muna ang pinto bago naupo din sa isang couch na katapat niya. He cleared his throat, "I have to go to Japan to check our company. May mga problems na daw kasi doon at kailangan ang presence ko. Tomorrow lunch time ang flight ko papuntang Japan." "Ah! HAHAHAHA... aalis ka na naman pala. Okay na ako dito at saka andyan naman sina Manang Rita at Rica. Sila na ang magbabanta—" My words cut short when he spoke. "You'll leave this mansion, too." "I-ibig sabihin isasama mo ko, Dad?!" masayang tanong ko. Napasimangot rin ako sa agarang pagsagot niya ng tumataginting na "No!" "E-eh, bakit ako aalis dito? Saan ako titira? Pinapalayas mo ba ako, Dad?" "Hindi kita pinapalayas. Aalis na kasi ang ibang maids dito dahil isasama ko sila. Titira ka sa puder nila," sabi ni Dad at may inilapag na white folder sa mesa. Hindi ko napansing may folder pala siyang dala. Tsk! Kinuha ko 'yung folder at tiningnan ang laman. Tatlong piraso ng litrato at pitong bio data. Sa mga litrato ay may pitong naggwagwapohan at nagpuputiang mga lalaki. Tiningnan ko ang mga bio data. Tumawa ako ng malakas, "I'm not ganno complain! Pero sino si Liam?" "Una sa kanan. Si Ethan 'yung pangalawa. Si Luke sa pangatlo. Pang-apat si Dylan. Pang-lima si Jacob. Pang-anim si Lucas. Pang-pito si William," sagot ni Dad na seryoso pa rin. Vleuchers Brothers? Base sa bio data nila ay sa kabilang subdivision lang sila nakatira. Pero weird lang dahil wala silang birthyear at age. Isinara ko ang folder at bumaling kay Daddy. "Kailan ako lilipat sa kanila, Dad? Pwede na ngayon?" Excited na tanong ko. "Yep, para na rin mas makilala mo sila. You can pack your things at ako mismo ang maghahatid sayo doon," sagot niya at tumayo. "Just meet me at my office if you're done." At tuluyan na siyang lumabas. Ang office na tinutukoy niya ay ang study room sa dulo ng floor na 'to. Tumayo na rin ako at hinanda ang mga gamit ko. Kulang ang isang maleta kaya dalawa ang dadalhin ko. • DAD? I'm done, let's go?" Tanong ko ng makapasok sa office niya. Tumayo siya at lumapit sakin. "Yeah, let's go." At nauna na siyang lumabas. ‘Kahit kailan talaga napaka-ungentleman ni Daddy, tsk!’ Sumunod na ako sa kanya habang hila ang dalawang maleta. Hindi naman ako nahirapang bumaba dahil may slide ang hagdan kaya madali ko lang nahila pababa ang dalawang maleta. Pagkababa ay lumabas na ako ng bahay at pumunta sa garahe. "Tulungan na kita, Señorita Mira," sabi ni Manong Norman at kinuha sa akin ang mga maleta. "Thanks, Mang Norman," pasasalamat ko at pumasok na ng kotse. Umupo ako sa passenger seat at nagseatbelt. "By the way, before I forget. Nilipat kita ng school," sabi ni Daddy na ikinatingin ko sa kaniya. "Nilipat po? Daddy! Diyan lang ako sa kabilang subdivision! Bakit kailangang lumipat?" Taka at gulat na tanong ko. Hindi niya ako tiningnan at tinanong muna si Mang Norman kung nasa compartment na ba ang mga gamit ko. "Opo, boss! Pwede na ho kayong bumyahe," sagot ni Mang Norman kaya sinimulan ng paandarin ni Daddy ang makina ng kotse saka nagmaneho. "Dad! Ano na?" "What are you asking again?" Bumaling ako sa ubang direksiyon at umirap, " Bakit kailangan akong ilipat?" "They can secure you there. Diyan sa Galaxia ka mag-aaral, night shift." Gulat akong napatingin sa kaniya, "You gotta be kidding me, Dad! Diyan sa Galaxia? Yung school na nasa gitna ng kagubatan?! At night shift? For my sake, Dad! Why night shift?!" "They can secure you there. Just shut up... and don't ask." Umiling-iling ako, "Ano bang secure ang sinasabi mo, Dad? Am I in danger?" Sinulyapan muna niya ako bago muling nagsalita, "You're still NOT in danger." Mas lalo akong naguluhan dahil sa pagdidiin niya sa 'not' na sinabi niya. Gusto ko pa sanang magtanong pero itinikom ko na lang ang aking bibig at bumaling sa labas. •• Makalipas ang ilan pang minuto ay huminto kami sa tapat ng isang malaking bahay, mali, isa palang mansion. Mas malaki lang ng kaunti sa mansion namin. Agad akong bumaba at pumunta sa compartment habang si Dad ay lumabas din at nag-doorbell. Nang mailabas ko na ang dalawa kung maleta ay lumapit na rin ako kay Dad. Ilang minuto pa ay may bumukas ng maliit na pinto sa gate at may sumilip na isang maid. "Sino po sila?" tanong niya kaagad. "This is Mr. Alonzo and I'm with my daughter," sagot ni Daddy. "Ah, teka lang ho! Sasabihin ko lang," sabi ng maid at sinara uli ang pinto. Tanghaling tapat, mukhang gusto kaming paitimin ng maid! Ang tagal bumalik, tsk! Bumukas muli ang pinto at isang lalaki ang tumambad sa amin. Base sa mukha, si Liam yon! Ang pogi, UWAAAH!! "Good afternoon, Mr. Alonzo! Come in po," sabi niya at pinapasok si Daddy. Nang makita ako ay ngumiti siya, "You must be Mirabelle!! Come in, come in!" Pumasok nga ako. "Maid Sheena! Paki-tulungan si Mirabelle sa mga maleta niya," tawag ni Liam doon sa maid kanina. Lumapit nga ang maid sakin, inirapan muna ako bago kinuha sa akin ang isang maleta. Aba! Ang taray ni ateng! Sapakin kita dyan eh! "Easy ka lang," natatawang sabi ni Liam. Huwat?! Pagdating sa sala nila ay pinaupo niya kami sa pulang couch. "Akala ko bukas pa kayo pupunta, Sir," sabi ni Liam na naupo rin sa couch na katapat namin. "Excited siyang maka-meet and greet kayo," sabi ni Daddy at sinulyapan pa ako. Napaiwas tuloy ako ng tingin, kahiya! "Na-transfer ko na siya sa Galaxia kaya inaasahan kong..." pinutol ni Dad ang sinasabi niya at parang nag-usap na sila gamit ang isip. Ah, that's impossible anyway! "I see. Huwag kayong mag-alala, Sir! Kami nang bahala kay Mirabelle. No one can touch her without our presence," biglang salita ni Liam matapos ng ilang minuto. Bahagya tuloy akong nagulat. Ah? What is he saying? "Saglit!" Sigaw ko na ikinatingin nila sa akin. "Sa Galaxia kayo nag-aaral?" Tumango-tango si Liam. "Yup! Night shift, same with yours. So, Sir..." pinutol niya ang sinasabi niya at nagtitigan sila ni Daddy. Deym! Is he a gay?! Unbelievable! Mayamaya ay tumayo si Daddy kaya tumayo na rin ako. "Hey, you're staying, aren't you?" Tanong ni Liam. "She'll stay. Be good, daughter. If you wanna leave to meet with your friends or wander, tell them. Bye!" Sabi niya at naglakad na palabas. "You're not that close, are you?" Tanong ni Liam. Mapait akong ngumiti, "Am I gonna live here? For real?" "Mmm, dito ka na titira. Let's go, ihahatid kita sa kwarto mo," sabi niya at kinuha sa maid ang maleta ko at naunang umakyat. Binelatan ko muna 'yung maid bago sumunod kay Liam. Pagdating sa second floor ay kapansin-pansin ang mga lumang pictures at paintings sa pader. "Ito ang kwarto ko. Kung may kailangan ka, kumatok ka lang," sabi niya at itinuro ang unang kwarto sa kanan. "Ito naman ay kay Ethan," turo niya sa unang kwarto sa kaliwa. "I heard my name. Do you need something?" "Ay pangit na aswang!" Sigaw ko ng may magsalita mula sa likuran namin. Agad akong pumihit paharap sa nagsalita. Yamete! Yamete kudasai! Bakit ang gwapo? WAAAAH! Taka niya akong tiningnan, "Who you?" Magsasalita na sana ako ng inunahan ako ni Liam. "That's Mirabelle. And Mira for short?" Tanong ni Liam na tinanguan ko. "I... see," sabi ni Ethan. "Gotta get inside." Sabi niya at pumasok sa kanyang kwarto. Tumuloy kami sa paglalakad. "Yang pangalawang kwarto sa kanan ay kay Luke. Kay Dylan naman yung pangalawa sa kaliwa. Pangatlo sa kanan ay kay Jacob at kay Lucas yung katapat. Pang-apat sa kanan ay kay William at ang katapat na kwarto ay iyo na," pagtuturo ni Liam. "Ah, asan na sila?" Tanong ko. Huminto kami sa tapat ng kwarto ko daw. "In their own rooms. Hindi sila mahilig lumabas eh," sagot niya at binuksan ang pinto ng kwarto ko daw. "Feel at home. Katokin mo na lang ang pinto ng kwarto ko kung may kailangan ka." At umalis na siya. Pumasok na ako at sinara ang pinto. Itinabi ko sa kama ang dalawang maleta. Nilibot ko ng tingin ang buong kwarto at isa lang ang masasabi ko. Hello kitty ang theme! Kaloka, karamihan sa gamit ko eh Hello kitty o 'di kaya ay kulay pink. Pinagbubuksan ko lahat ng drawers at cabinet, walang laman. Pumasok ako sa isang pinto na comfort room pala. Walang toiletries. "Ay, tanga lang selp? Wala talagang toiletries at laman ang mga furnitures dito kasi wala ka sa five-star hotel!" Sermon ko sa aking sarili at bumalik sa bedroom. May terrace akong nakita kaya binuksan ko yung glass door saka pumunta sa terrace. Connected pala ang terrace ng kwarto ko sa terrace ng kwarto nina Lucas, Dylan at Ethan. Gusto ko sana silang silipin HAHAHAHA.. kaso huwag na lang. Bumalik ako sa kwarto at inayos na ang mga gamit ko. Ang laman lang naman ng una kung maleta ay sampung pirasong top-shirts, limang shorts at limang pantalon. Tatlong pares ng rubbershoes at dalawang pares ng schoolshoes. Sa pangalawa ay gadgets at school supplies ko na. Kailangan kong mag-grocery para sa toiletries at perfume HAHAHA. •• Nang matapos na ako sa pag-aayos ay lumabas ako ng kwarto. Naglakad ako papunta sa kwarto ni Liam at kumatok ng tatlong beses. Mayamaya ay bumukas ang pinto at tumambad si Liam na... topless.? "May kailangan ka, Mira?" Rinig kong tanong niya pero nakatingin lang ako sa... anim na abs niya. Anim na pandesal, kulang ay palaman. WAAAH!! Gulat akong napatingin sa kaniya ng malakas siyang tumawa. "Anong nakakatawa?" "Ikaw!" Sagot niya at tumawa na naman. "Anim na pandesal, kulang ay palaman? You're funny, BWAHAHAHAHAAH!" "W-wala akong sinasabing ganyan!" Depensa ko. Hindi ko naman siguro naibulalas 'yun? Deym. "Your mind say so," at tatawa-tawa siyang pumasok sa kwarto niya. "Magsusuot lang ako ng damit!" "Geh! Antayin kita sa baba! Mag-gogrocery ako kaya sumama ka," sabi ko. "Okay!" Bumaba na nga ako at umupo sa couch sa sala. Ang ayos ng modo ko ng lumapit yung maid Sheena daw. Parang kasing edad ko lang siya o matanda lang ng slight. "Sino ka ba? Hindi ka pwede dito," masungit na sabi niya. Tinaasan ko siya ng kanang kilay, "Eh sino ka rin ba? Maid diba? Kaya wala kang karapatang sabihing hindi ako pwede dito." "Hindi ka pwede dito dahil hindi ka naman katulad namin. Tao ka at kami ay—" "Shut up, Sheena!" Gulat kaming napalingon sa pinanggalingan ng sigaw. Si Liam pala na nasa hagdan at naka-hooded jackect at sumbrero with mask pa. Yung totoo? Summer ba ngayon at takot siyang mangitim? Pagbaba niya ay tinitigan niya yung maid. Matapos ang ilang minuto ay tiningnan ako ng maid, "Sorry." Plastik ka! Sipain kita diyan eh! "Tara na nga," sabi ni Liam at hinila ako palabas. Binitawan niya yung braso ko pagkarating namin sa garahe nila. "Bakit para kang balut? Este bakit balot na balot ka? Ang alinsanga kaya!" Sita ko. "Alas tres na, naiinitan ka pa niyan?" Tanong niya at pinagbuksan ako ng pinto sa passenger seat. "Get in." "Hala!, thanks," sabi ko at pumasok. Pagkaupo ay sinara ko ang pinto. Pumasok na rin siya at umupo sa driver seat. "Kahit naman alas tres na, maalinsangan pa rin. Nasanay akong may aircon eh," sabi ko. "Halata nga," tugon niya at ini-start ang makina ng kotse at nagmaneho. "Ano bang bibilhin mo sa grocery?" Mayamaya ay tanong niya. "Ahm, toiletries tapos perfume. Snacks na rin! May mini-ref kasi doon sa kwarto kaso walang laman," sabi ko at tumawa. Tumawa rin siya, "Btw, papasok ka na sa Galaxia mamaya?" Tanong niya. "Wait," sabi ko at bumaling sa ibang direksyon. Kinuha ko ang cellphone ko at binuksan ang app na note. Tinype ko yung P for Papasok at H for hindi ng labinpitong beses, salitan. "Yup! Pang-17 ang P eh kaya papasok ako," baling ko kay Liam at ibinulsa na ang phone ko. "What's with seventeen?" Natatawang tanong niya. "Age ko. Speaking of age, bakit wala kayong age sa bio data niyo? At birthyear? May copy kasi ako ng bio data niyo na bigay ni Daddy kaya nakita ko," sabi ko. "Hmmm, exclusive kasi yun eh," sagot niya na ikinasimangot ko. Exclusive? Naols. "Hmmm, okay." Sabi ko na lang at bumaling sa labas. Pero napatingin din ako sa kaniya ng may maalala, "Anong oras pala ang pasok natin sa Galaxia mamaya?" "Seven o'clock. May uniform ka na ba ng Galaxia?" "Wala pa, kailangan ko bang kumuha sa Dean niyo?" "Head Mistress," pagtatama niya. "Kailangan para walang maninita," sagot niya. "We're here." "Okie," binuksan ko ang pinto at lumabas. Lumabas na rin si Liam. Pumasok na kami sa Grocery store. •• PAGKABALIK sa bahay na mansion nila ay nasa sala na yung anim na magkakapatid. "Saan kayo galing?" Si Ethan ang nagtanong. Naka-japanese sit siya sa couch habang may laptop sa lap. Ako na sana ang sasagot ng maunahan ako ni Liam. Wait, deja vu! Dang. "Nag-grocery kami. By the way, this is Mirabelle Alonzo," pakilala niya sa akin sa iba pang kapatid niya. "A-ah. Hello!" awkward amp. "What's your nickname? Mira or Belle?" Tanong ni Dylan. "Ah, I prefer Mira," sagot ko. "Ahm, pwede na akong umakyat?" Baling ko kay Liam. "Bakit?" A-anak ng, bakit may bakit pa?! Lumapit ako sa kaniya at bumulong, "Awkward, nag-iisa lang me na girl eh." "They can hear you," nakangising sabi niya kaya napaayos ako ng tayo at tumingin sa iba na naghagikhikan except for Ethan. Parang siya ang cold sa kanila, interesting! HAHAH. Pero, seryoso? Narinig nila yun?! "I wonder bakit naging interesante ang tulad ni Ethan. And, yeah, we heard you," sagot ni Jacob. Bahagya akong napanganga at namamangha tumingin sa kaniya. Deja vu! Hindi ko naman ibinulalas ang nasa isip ko ah! Paano niya nalaman?! Is he a mind reader?! "U-oh, maybe you should limit answering her," sabi ni William. Nagpapalit-palit sa kanila ang tingin ko, "What are you talking about, guys?" "Tsk, just go to your room. Fix yourself then come back here," si Ethan ang nagsalita. "Okay," sabi ko at nagmamadaling umakyat. Pumasok ako sa kwarto ko at sinara ang pinto. "Ang creepy nila ng slight, kaloka!" naibulalas ko na lang at inayos ang mga pinamili ko. Weird...