Remembering My Ex-Wife

Title: Remembering My Ex-Wife Written by: AdicQueen09 Genre: Romance / Thriller 18+ This book is a work of fiction, names and characters, some places and incidents are products of the author's imagination and are used factitiously. Any resemblance to actual events, places or persons, living or dead is entirely coincidence. WARNING: THIS STORY CONTAINS MATURED CONTENTS. READ AT YOUR OWN RISK. Author's note: FULL OF GRAMMATICAL ERROR, TYPOS AND MISDETAILS. ******************** Prologue Tulak-tulak ako ng aking asawa patungo sa living room. Nakasimangot lamang ako dahil nahihirapan na ako sa buhay ko, walang kahit sino ang nag-aalaga sa akin at ngayon, magkakaroon na. Ngunit naiinis ako dahil kakaawaan ako ng mga nurse na ito. "Mom, I can handle myself--" She cuts me off. "You can't, you need personal nurses to take care of you." Napabuntong hininga na lamang ako. Nagsimula nang maglakad ang asawa ko patungo sa isang babaeng nurse. Kinuha niya ang folder na hawak nito. "All of their contracts are signed. These three nurses will do everything that my husband needs. From nursing to literally baby sitting," Tumingin sa akin ang asawa ko at inirapan ako nito. "As you can see, he can't walk." "Very good! For 80k a month. All of you are hired. You may start your work today," sabi ni Mom at lumakad na palabas ng bahay. Nakita ko namang sumunod sa kaniya ang asawa ko. Hinawakan ko na ang controller ng wheel chair ko. Bago pa ako umabante ay nagulat ako nang mayroong isang nurse ang humawak sa handle ng wheel chair. "Dadalhin ko na po kayo kung saan kayo pupunta, sir," aniya. Napatigil ako. Pamilyar ang boses niya at para bang narinig ko na kung saan. "I can handle myself," sambit ko. "Pero--" "Bitaw," cold kong sabi at agad naman niyang binitawan ang wheel chair ko. Nagtungo ako sa kusina. Napalingon akong muli sa babaeng nurse na ngayon ay nakatayo lang sa kung saan ko siya iniwan habang nakatitig sa akin. "f**k those eyes!" irita kong sabi at tinalikuran sila. Simula nang magising ako mula sa aksidenteng pinagmulan ko ay wala na akong natamo kundi awa, palagi na lang silang naaawa sa akin. Wala akong maalala na mas lalong kinainis ko. Kahit anong gawin ko, hindi ko maisip ang buong pangyayari ng buhay ko. "Khayne," muli kong narinig ang pamilyar na boses ng nurse. "Don't you dare call me by my name!" Humarap ako sa kaniya. "You don't know me, we're not close." Napayuko siya. "I-itatanong ko po sana kung may kailangan kayo dito sa kusina--" "KAILANGAN KO NG KATAHIMIKAN! KAILANGAN KONG MAPAG-ISA!" Halos mapatalon siya sa gulat ng sigaw ko. "S-sorry po!" agad niyang sabi at yumuko sa akin. "Out of my sight!" inis kong sabi. "Yna! Tara na," tawag ng isa pang nurse. Agad na tumakbo ang nurse na sinigawan ko at nagtungo sa dalawa pa niyang kasamang nurse. "Y-Yna?" bulong ko at napatingin sa kanila. Her name... Parang narinig ko na rin. Hindi ko maalala. ***********************