UMUDA KAÇIŞ ( tamamladı)

UMUDA KACIS Lefkoşan’nın ara sokaklarına daldım... O kadar hızlı adım atıyorum ki buna koşmakta denebilirdi. Yüreğimin atışlarını ağzımda hissediyordum. Heycan.. korku.. Panikleyen bedenime söz geçiremiyordum. Arkama bakmadan hızlıca ilerliyordum 15:30 olmasına çok az kalmıştı ve ben konsolosluğa yetişmek zorundaydım. Çünkü başka fırsatım olmayacaktı, bu son gündü! Zihnimde tam bir cümbüş vardı. O kadar çok fikir gelip geçiyordu ki saniyede yüz elli senaryo yazabilirdim. Nasıl cesaretimi toplayıp buraya geldim! İşte karşimda ABD konsolosluğu! Bir adım daha atarsam hayatımın ne şekilde değişeceğini bilmiyordum. Bildiğim tek şey burada vazgeçersem hayatımın kontrolünü kaybedecek, sevmediğim bir adamla evlenip onun zorbalıklarına tahamül etmek zorunda kalacağımdı. Asıl soru ben ele avuca sığmayan Rana bu hayatı nasıl yaşardım. Ben içimdeki savaşı yaşarken, “Bayan.. bayan.. bayan!!!” sesiyle irkildim. Polis bana sesleniyordu. Eminim beni yanlış anlamıştı. Bende olsam beni yanlış anlardim ? koşa koşa gelip konsolosluğun kapısında biranda durmak! Kafayı mı yedim ben ! tutuklanmadığıma şükürler ederek içeri girdim. Girişteki memura “ Merhaba ABD ye okul vizesi başvurusu için gelmiştim. Nereye gideceğim yardımcı olur musunuz?” dedim. “Sıra numarası alın ve ikinci kata çıkın sizi çağıracaklar” dedi. ‘Abi altı üstü KKTC yani buranın nüfusu kaçta sıra numarası alıyorum. Sanki herkes vize için gelmiş koca konsolosluk bomboş işte’ söylene söylene üst kata çıktım. Hemen ordaki memura evraklarımı uzatıp durumumu anlattım ve dosyamla birlikte üzerime kayıtlı olan tapu ve banka cüzdanlarınıda verdim. Kadın bana bakıp gülümsedi “Hazırlıklı gelmişsiniz” dedi. “İşimi garantiye alıyorum ona diyelim” dedim gülerek. Allahtan babam tüm malını mülkümü kız evladı olduğum için üzerime yapmıştı yoksa benim onay işi zordu. Evraklarımı işleme alıp “ iki haftaya kadar başvuru sonucunuz mailinize düşer” dedi. Oh bee.. işte bu kadar. Artık sıra onay mailini beklemekte. Bir hışımla girdiğim konsolustan seke seke çıktım. Öyle bir rahatlama çöktü ki içime, en zorun ilk adımını tamamladım. Eee napacam şimdi ? Evin yoluna koyuldum en zoru oraya gitmekti, dönüş o kadar da zor değildi. Konsolosluktan çok uzakta olan Lemar alışveriş merkezinin otoparkına sakladığım arabama atlayıp evin yoluna koyuldum. Eve geldim ama öyle tedirginim ki sanki anlımda ne halt ettiğim yazıyordu. Odama girdiğim anda annem yanıma geldi. “ Rana akşama hazırlan Yusufların evine gideceğiz.” “ Niye anne yaa “ diye sitem ettim. ” Saçmalama kızım çocuk askere gidecek bu aksama da asker kınası var. Bizde dünürleri olarak oraya gitmek zorundayız” dedi. “ Anne istemiyorum nefret ediyorum o aşağılık Yusuftan” “Sus kızım şimdi baban gelir duyar mazallah” diyip parmaklarıyla kapıya vurarak, “Allah korusun” dedi. “ Kalk süslen hazırlan güzelce giyin, sözde kimseyi istemedin ses etmediler ama bu gece herkes oraya gelecek hadi hadi ” diyip odamdan çıktı. “Lanet olsun sana Yusuf seninle tanıştığım güne!” Kocaman gardırobunu açıp içinden siyah bir elbise seçtim sonuçta sözlüm askere gidiyor yas tutmam lazım dimi! Öyle dediğime bakmayın derin bacak yırtmaçlı ve göğüs dekolteli son derece dikat çekici bir elbise giydim. Uzun düz saçlarımın ucuna su dalgası yaparak daha da dikkat çekici hale geldim. Yusuf kesin çıldıracaktı ? Artık herkes hazır arabalara binmek üzere beni bekliyorlardı. Fatih abim, en büyük abim olur kendisi onun arabasına binmemi işaret edince direk oraya geçtim. Arabaya binice “ Canım bak oraya vardığımızda sakın somurtup durma aman diyeyim babam sabahtan beri söylenip duruyor. “ “ Abi daha ne yapayım Allah aşkına itiraz bile etmeme izin vermeden beni o manyağa verdi. Burayada gelmek istemiyordum napacağım kalkıp Yusufla halay mı çekeceğim” dedim sinirle. Halimi anlayan yengeciğim “ Canım sen benim yanımda otur düzgün dur gerisine karışma” dedi. Oflayarak yerimde tepindim. Ve Yusufunun evinin sokağına girdiğimizde sanki düğün varmış gibi insanlar dolmuş sizdeyin beş yüz ben diyeyim bin kişi. Herkes oynuyor halaylar çekiliyor havai fişekler atılıyordu. Bizim arabaları görünce müzik durdu. Ve Yusuf yanımıza geldi. Kapımı açıp elini uzattı, iğrenç kokuyordu içki mi içti bu salak o kutsal asker ocağına girmeden. Abimin “Hadi canım “ demesiyle elini tutup arabadan çıktım. Yırtmacımın derinliğini görünce gözü döndü pisliğin. “Bu ne böyle sen beni katil mi etmek istiyorsun Rana! “ diye hırladı leş gibi içki kokan nefesini yüzüme vurdu. ”Uygun bir elbise” dedim yüzümü buluşturarak. O sırada arabadan inen abim, “O hala bir Sancaktar. Unutma Yusuf ona karışamazsın!” dedi. Oh bee işte benim abim aslan abim. O ise sinirden pancar gibi oldu. Onu arkamda bırakıp salına salına yürüdüm. Herkes bana bakıyordu, sanmayın Yusufun sözlüsünün kim olduğunu merak ettikleri için. Onlar benim derin yırtmacıma takılmışlardı. Tamam dünya güzeli değildim ama balık etli 163 boylarında yuvarlak hatlara sahip oldukça çekici biriydim . Giridiğim her ortamda gözler bana kayardı şeytan tüyü vardı kesin. Arkadam bıraktığım Yusuf deliriyor sağa sola sataşıyordu, manyak sen anca arkamdan böyle kudurursun işte. Hele şu vizem bir onaylansın sen daha çok kuduracaksın. O sırada annem yanıma geldi “ Rana o nasıl kıyafet öyle kızım baban kesecek bizi “ dedi. “Anne Yusuf aldı bu gece giymem için ısrar etti” dedim. Külliyen yalan, onun aldığı elbiseyi giymek mi verdiği suyu bile içmem ben. Tam annemi ikna ettim bu sefer sevgili kaynanacığım yanıma geldi gözleri kocaman olmuş şekilde “ Kızım hoşgeldin de bu kıyafet asker kınası için uygun mu?” dedi. “ Hacer teyze Yusuf almıştı, bu gece giymemi istemişti ondan yoksa ben hiç böyle giyermiyim” dedim. Yaallaaann kocaman yalan! Kadıncağız şaşırarak “hhaaa tamam o zaman” dedi ve geri gitti. Yusuf manyağı içtikçe içiyor arkadaşları onu durduramıyordu. O sırada en yakın arkadaşım, sırdaşım, dostum Fırat geldi. ”Yusuf çok sarhoş oldu umarım sorun çıkartmaz”” dedi . “Sorun çıkartsa ne yazar “ dedim alayla. Derken asker kınası geldi ve babası duruma el attı hemen çünkü sarhoş olduğunu fark etti. Kına yakılacağı zaman beni çağırdılar, iyi de neden ben off. Ayağa kalktım dizime örttüğüm şalı anneme verdim ve Yusufun yanındaki sandalyeye oturdum kınası yakıldı, "elini sen bağla" dediler ya sabır Allahımmm.. Eline sımsıkı bir düğüm attım. O sırada havai fişekler atıldı silahlar sıkıldı. Başımı eğdim panikle ordan uzaklaşmak için adım attığımda Yusuf bileğimden yakaladı. “Dur Ranam dans edelim” dedi ve eliyle işaret verdiğin de slow bir müzik çalmaya basladı. Mustafa Ceceli üzgünüm o şarkından nefret ettim. Gözlerimi devirdim ve abime bakıp nolur kurtar beni bakışı attım ama abim devam et diye kafa sallayınca dans etmek zorunda kaldim. Durdum elimi boynuna doladım ve Yusufun ailesi tarafında zılgıt sesleri yükseldi. Alkış kıyamet sanki düğün dansı anasını satayım. Ellerini belime doladı ve beni iyice kendine çekti pis nefesini hissediyorum istemsiz yüzüm büzüştü. İğrenç adam.! İyice yapıştı “ Ne yapıyorsun düzgün dur herkes bize bakıyor kırarım o ellerini ” dedim sertce. “ Rana sen benim olacaksın sadece benim.” Dedi ‘yav he he anca rüyanda’ dedim içimden. Hala ahtapot gibi sarılıyor resmen ayakta götürecek beni pislik. “Bana bak! ya düzgün durursun ya da dansı bırakır giderim “ dedim. “ Tamam özür dilerim devam edelim lütfen” dedi. Abime baktım kaş göz ettim o da durumumu anlamış olacak ki hemen müziğe müdahale etti ve oyun havası başladı. Sarmaşık gibi sardığı ellerini mecbur çözdü ve "devam edelim" dedi . “Kıyafetim uygun değil ben oturuyorum” dedim. Herkes para atıyor oynayanlara babam geri durur mu, bir deste para serpti Yusufun kafasından aşağıya. Kısa süre sonra merasim bitti herkes ayaklanınca bizde kalktık Yusuf babasıyla babamın yanına geldi. Babam "Yusuf askerliğini bitirdiğin an nişanınızı yapacağız. Askerliğini yapmayana kız vermem ben “dedi. Oh beee yaşasın askerdeyken nişan olur diye korkuyordum. Zaten ben burda olmayacağım kendi kendine nişanlansın pislik. Tam artık dağılacaz Yusuf yanında Fıratla geldi ve “ Fırat Rananın araba yarışlarına gitmesine izin verme” dedi oldu ağam oldu paşam. “ Olur gitmeyiz “ dedi Fırat dalgaya alarak. Bana dönerek, “Sanki seni araba yarışlarında görüpte başımıza bela olmadı salak “dedi. Yanıma iyice yaklaşıp “Rana beni bekle geleceğim, seni gelinim yapacağım.” Kulağıma eğilerek “ Bir kere öpmeme izin ver .“ dedi. Hoştt sen kim beni öpmek. “Olmaz” dedim net bir şekilde. Allahtan abim hemen yanımıza geldi “ Geç oldu biz gidelim artık” dedi ve abimin koluna girdim. Arabaya bindik. ” Abi bu pisliğe katlanamıyorum.” “ Rana sana söz verdim, bu düğün olmayacak, Yusufun nasıl bir serseri olduğunu babam kendi gözüyle görecek. Yoksa asla senin benim sözlerime inanmaz sabret güzelim”dedi. Eve vardık. Babam salonun ortasında, “ Rana!! “ diye kükredi olduğum yerde dona kaldım. Babam, canım babam bana olan sevigisini bilmesem evlatlığım zannedeceğim Yusuf ile söz mevzusu olduğundan beri aşırı gergin ve sert bir hale döndü. “Efendim baba” diyebildim. “ Sen beni cümle aleme rezil mi edeceksin. Ona nasıl kıyafet öyle !” “ Baba Yusufun annesi almıştı. Bu akşam giy diye ısrar etti. Ben babam izin vermez dedim ama o ısrarla giy biz söyleriz diyince mecburen giydim “dedim tek solukta. Annem gözlerini açmış nasıl tek ayak üzerinde böyle yalan söylediğime bakıyordu. “ Tamam o zaman ama bir daha böyle dekoleteli birşeye babam izin vermiyor diyeceksin. Aşiret onlar başıma iş açma “ dedi. Ve hemen odama kaçtım. Annemde derin bir nefes aldı.