Beg For Pleasure

Charmaine POV "Chong?! Ano pong ginagawa nyo dito sa kwarto ko? ’’ "Sshhhhtttt… wag kang maingay baka marinig tayo ng mama mo…’’ bulong ni Tiyo Raynan saka itinakip ang isa niyang kamay sa bibig ko. "Chong wag po," pag mamakaawa ko kay Tiyo Raynan habang pilit na nagpupumiglas. ‘’Ang bango bango mo Charmaine, alam mo bang matagal ko nang pinapangarap na maangkin ka, ikaw talaga ang gusto ko hindi ang malansa at amoy daing mong ina." Wika ni Tiyo Raynan habang hinahal!kan ako sa balikat ang kanyang isang kamay ay malikot na naglalakbay sa loob ng damit ko. "Chong wag po, maawa po kayo sakin" muli kong pag susumamo, ‘’Charmaine pag bigyan mo na ako, promise ibibigay ko ang lahat ng gusto mo. Diba gusto mong makapag aral ulit? Papag aralin kita ibibili kita ng gusto mong laptop mga bagong damit at sapatos ibibigay ko lahat sayo basta pag bigyan mo lang ako.’’ Bolong ni Tiyo Raynan habang boong pagnanasang sinips!p ang kaliwang d*bd*b ko. "Tulong! Tulong!" Malakas kong sigaw ng sa wakas ay makawala ang bibig ko sa pagkakatakip ni Tiyo Raynan. Maya maya ay biglang bumokas ang pinto. "Raynan?! Charmaine? Anong ginagawa nyo?!" Sigaw iyon ni mama na biglang pumasok sa kwarto ko, "mama tulongan nyo po ako." Umiiyak na wika ko habang lihim na nagpapasalamat dahil dumating si mama para sagipin ako sa masamang tangka ni Tiyo Raynan. "Berna wala akong kasalanan inakit nya ako! makikipag talik daw sya sa akin kapalit ng laptop na hinihingi nya at mga damit at sapatos wala akong nagawa lalaki ako Berna! saka matagal nya na akong inaakit kaya hindi na ako nakapag pigil." Pag sisinongaling pa ni Tiyo Raynan. "Ma, hindi po totoo yan, pumasok po dito si Tiyo Raynan sa kwarto ko gusto nya akong pag samantalahan ma!" disperado at umiiyak na wika ko na umaasang ako ang paniniwalaan ni mama at hindi ang manyakis kong tiyohin. "Raynan lumabas ka sa kwarto ng anak ko!" Sigaw ni mama kay Tiyo Raynan pe- "pero Berna, maniwala ka sa akin, mahal kita, inakit lang talaga ako ng anak mo," paawa pang sabi ng manyak!s kong stepfather. "Lumabas ka na!" muling sigaw ni mama ki Tiyo Raynan, pag labas ni Tiyo Raynan ay agad kong niyakap si mama, "ma, natatakot po ako ki Tiyo Raynan paalisin nyo na po dito si Tiyo Raynan ma," umiiyak kung pag susumamo ki mama, "mag bihis ka, may pupuntahan tayo" walang emosyong utos sa akin ni mama saka inalis ang aking mga kamay sa pagkakayakap ko sa kanya. Tumayo ako at marahang pumonta sa closet para kumoha ng damit nagulat ako ng mapag tantong napunit na pala ang damit ko at naka taas na din ang isang kap ng br@ ko at naka lantad na ang malolosog kong d*bd*b. Mabilis na gumapang ang kilabot sa aking katawan ng maalala ang nangyari kanina. "Mag bihis ka ng pang lakad na damit may pupuntahan tayo." Wika iyon ni mama na hindi tumitingin sa akin, abala siya sa kung sino man ang ka text niya sa kanyang cellphone, "saan po tayo pupunta ma?" Curious kong tanong. "Malalaman mo mamaya" matipid na sagot sa akin ni mama, kaya hindi na lamang ako kumibo at sinonod ko na lamang ang utos ni mama. Nagpapasalamat ako, at malaking bagay sa akin na ako ang pinaniwalaan ni mama at hindi ang sinongaling at many@k kong stepfather. Dahil alam ko kung gaano ka mahal ni mama si Tiyo Raynan kaya kahit may bisyo siya, walang trabaho at palaging lasing ay hindi parin magawang hiwalayan ni mama si Tiyo Raynan. Ang sabi ni mama ay si Tiyo Raynan ang naging karamay niya noong logmok na logmok siya sa pagkamatay ni papa, lumobog ang barkong sinasakyan ni papa papunta sana sila ng Cebu foreman si papa at pupunta sana sila ng Cebu dahil may malaking project na gagwin doon at isa si papa sa mga foreman sa nasabing project. Ang masakit pa ay isa si papa sa mga nalunod at hindi na nakita pa ang katawan. Nagsimola noon ay naging malongkotin na si mama, bumagsak din ang kabuhayan naming mini grocery store na lalong nakapag logmok ki mama. Si Tiyo Raynan ang naging Karamay ni mama na matalik na kaibigan ni papa, na sa totoo lang ay ninong ko. Si Tiyo Raynan ang naging Karamay ni mama ng mga panahong ninanais nalang ni mama mamatay at sumonod ki papa. Grade 6 ako ng mangyari ang lahat ng iyon, at sa morang edad ay kinailangan kong maging matatag para sa sarili ko at para na rin kay mama lalo pat wala akong kapatid na magiging Karamay sana. Mabait naman si Tiyo Raynan noon, naalala ko pa na ang Tiyo Raynan ko ang nag bibigay ng baon sakin at nag hahanda ng pagkain sa tuwing papasok ako ng paaralan dahil nga nag loloksa padin si mama, at ng magkaroon ng relasyon si mama at si Tiyo Raynan ay isa ako sa mga taong lubos na nasiyahan para ki mama. Nag simula ang pagbabago ni Tiyo Raynan ng maka graduate ako ng high school nag simula itong maging lasingero at napansin ko ding iba na ang mga titig niya sa akin hanggang sa nangyari ito. Hindi ako makapaniwala na pagtatangkaan ako ng masama ni Tiyo Raynan dahil sa ang boong akala ko ay mahal ako niya, at tinuturing niya akong parang isang tunay niyang anak. "Ma, saan po talaga tayo pupunta?" Tanong ko ng mapansing malayo na ang tinatakbo ng motor na sinasakyan namin. Walang imik na nagpatuloy sa pagmamaniho si mama, kaya pinili ko nalang manahimik nalang din maya maya ay tumigil kami ng marating namin ang isang bahay na natatabunan ng isang malaking puno ng manga. Isang simpling sementadong bahay na may katamtaman ang laki ang pinuntahan namin, marahang kumatok si mama at hindi nag tagal ay pinag buksan kami ng isang lalaking sa tantya ko ay nasa 50 ang edad at may katabaan ang pangangatawan. "Siya na ba?" Tanong ng lalaki ki mama, "oo," matipid na sagot ni mama, marahan akong tinitigan ng lalaking nag bukas sa amin ng pinto "pasok," wika ng lalaki saka tumalikod. "Oh Charmaine, pumasaok ka na." utos iyon ni mama, nag dadalawang isip akong pumasok sa bahay na iyon sa bahay ng lalaking noon ko lang nakita. "Wag kang mag alala, mabait yan si Ninong Harry mo, basta maging mabait ka lang at maging masunorin sa kanya ay ibibigay nya sayo lahat ng pangangailangan mo at lahat ng gusto mo." Wika ni mama na halos itolak ako papasok ng bahay. "Ma, wag nyo po akong iwan dito ma, hindi ko po sya kilala ma, wag po, sasama po ako sa inyo pag uwi," umiiyak at pag susumamo ko. "Para ito sa kabutihan mo." Saka mabilis na isinara ni mama ang pinto, "ma!" Sigaw ko na pilit na kumakawala sa pagkakayakap at pag pipigil ng lalaking ipinakilala saaking si Ninong Harry. "Ma! Wag nyo kong iiwan ma! Maawa po kayo sakin ma! Wag nyo akong iwan!" Napaluhod na lamang ako ng marinig ang paglayo ng motor na sinakyan namin patunay na naka layo na si mama at tuloyan na akong iniwan.