bc

BAD GUYS STORY

book_age18+
263
FOLLOW
1K
READ
possessive
playboy
badboy
badgirl
drama
comedy
sweet
bisexual
serious
like
intro-logo
Blurb

"อ้ะ โอ้ย..."

"ถ้าไม่เกร็งก็ไม่เจ็บ!.."

"เชี่ย! ห้องไม่เก็บเสียงนะโว้ย!"ผมตะโกนผ่านกำแพงข้างห้อง

เวรชิบ! พึ่งย้ายมาอยู่ข้างห้องแท้ๆ ไอ้พวกบ้านี่!

"ซอล เจ็บ อื้อ.."เสียงข้างห้องคะ..คราง มะ..ไม่หยุดเลย! -.-

"ไม่ทนแล้วโว้ย!"

ก๊อกๆ!

ผมตัดสินใจเดินออกไปเคาะประตูไอ้ห้องข้างๆนี่ ขืนมันยังส่งเสียงกันแบบนี้ อ่านหนังสือกันไม่รู้เรื่องพอดีเว้ย! ทำไมอย่างว่าทำไมไม่เป็นโรงเเรมนอนวะ!

"โทษนะฮะ! ช่วยลดเสียงคุณทั้งคู่ได้มั๊ย รำคาญ!"ผมตะโกนผ่านประตูหน้าห้อง ไม่ได้ยินเสียงเคาะประตูเลยหรือไง ไอ้พวกบ้าพวกนี้!

"นี่มันกี่ทุ่ม กี่ยามแล้วห๊ะ! ไอ้พวกบ้านี่.."

แอ๊ด!

"มีอะไร?"ผมหันกลับไปมองก็พบว่าเป็นผู้ชายข้างห้อง เหอะ สภาพกำลังเข้าด้าย เข้าเข็มเลยมั้ง เฮอะ!ท่าทางจะรุ่นเดียวกับผมซะด้วย แต่หน้ามันคุ้นๆ เหมือนเคยเจอที่ไหนมาก่อน?

"ธุระไม่มี! แต่ช่วยเบาๆด้วย! ไอ้เสียงนะ..นั่นน่ะ"

"แสร่.."มันพูดออกมาหน้าตาเฉย สมองแม่งคิดอะไรอยู่วะ!

"เออ! แต่ถ้ามึงเสียงดังอีก มึงตายแน่!"

chap-preview
Free preview
EPISODE 1 :: ก้าวร้าว
ชีวิตในมหาวิทยาลัยนี่ยากจริงๆ เฮ้อ~ ทั้งเหนื่อย ทั้งล้า น้ำตาจะไหลออกมาเป็นสายเลือดอยู่แล้วเนี่ย ผมเป็นเด็กนักศึกษาเเพทย์ใช้ชีวิตอยู่กับวิทยาศาสตร์ตลอดเวลา ถ้าผ่าสมองออกมาคงมีแต่ตารางธาตุในหัวผมแค่นั้นแหละ เนื่องด้วยที่บ้านมีเด็กๆเยอะมาก ผมเลยขอแม่ออกมาอยู่ข้างนอก เพราะจะได้มีเวลาในการอ่านหนังสือด้วย ยังไงซะผมก็ต้องเอาเกียรติ์นิยมไปฝากพ่อกับแม่ให้ได้ แสงสว่างมันอยู่ที่ปลายอุโมงค์แล้ว! "เฮ้ยวา!"ผมหันไปมองต้นเสียงช้าๆ "หยุด! กูไม่ไป"ผมพูดดักคอมันทันที "ไรวะ รู้ทันกูไปอีกนะมึงอะ" ผมถอนหายใจออกมาเบาๆ ละสายตาจากหนังสือเงยหน้าขึ้นมองมัน ชีวิตของเพื่อน 'คิรินทร์' หรือ ไอ้เหี้ยคิน! จะมีอะไรนอกจากชวนผมไปผับกับแม่งอีก ผมกับไอ้คินเรียนจบมัธยมปลายมาด้วยกัน รู้สันดานกันยันตับ ไต ไส้ พุง! "เหอะ แล้วเมื่อคืนมึงไปไหนมาล่ะ แม่มึงโทรมาหากู" "เเฮะๆ ^^ ..พอดีกูดื่มหนักไปหน่อย เลยไปนอนห้องสตูดิโอไอ้เบสท์ก่อนอะดิ"มันตอบกลับก่อนจะไหลตัวนอนลงบนตักผม "มานอนเหี้ยไรล่ะ กูอ่านหนังสืออยู่!"ผมว่า "มึงก็อ่านไปสิ กูของีบแปปนึง.." เออ! ผมเลยปล่อยให้มันนอนพักไปก่อน เพราะเดี๋ยวอีกไม่กี่นาทีก็ได้เวลาเข้าเรียนแล้ว เลยไม่อยากจะด่ามันให้มากความ เพล้ง! ตุ้บ! เหี้ย! ใครตีกันวะ "ไอ้คินมึง.. เสียงอะไรวะ"ผมสะกิดไอ้คิรินทร์ยิกๆ เมื่อกี้เสียงเหมือนคนทุ้มอะไรสักอย่าง "ไอ้ซอลล่ะมั้ง มึงไม่ต้องไปสนใจเรื่องของมันหรอกเดี๋ยวจะซวยไปด้วย"มันตอบกลับ ไอ้ซอล? "มึงลุกไปดิ กูจะไปดู"ผมดันให้มันลุกขึ้นนั่ง ก่อนจะรีบวิ่งไปที่ตู้ล็อคเกอร์ด้านในต้นเสียงของเหตุการณ์นี้ "มึงพูดว่ายังไงนะ เมื่อกี้.. ไอ้เหี้ย!!!" ตุ้บ! อั่ก! ผมถึงกับพูดอะไรไม่ออกด้วยซ้ำภาพตรงหน้า ผู้ชายคนนึงกำลังจะจมกองตีน เลือดไหลออกปาก ออกจมูก ผมหันไปมองไอ้คนกระทำที่ริมฝีปากแตก คงจะโดนสวนกลับ แต่แม่งแค่ปากแตกไอ้นั่นปรางตาย! ผมเดินแหวกฝูงนักศึกษาเข้าไป ผมต้องเข้าไปดูอาการไอ้บ้าที่เลือดอาบนั่นก่อน เดี๋ยวมันตาย! "ไอ้วา! มึงจะไปไหน..อย่าไปยุ่งกับไอ้ซอลดีกว่า"ไอ้คินวิ่งเข้ามารั้งข้อมือของผมเอาไว้ซะก่อน "มึงไม่เห็นเหรอว่าเพื่อนคนนั้นมันบาดเจ็บ!"ผมว่า สายตาเหลือบมองผู้ชายที่ชื่อซอลตลอดเวลา คิดว่าตัวเองเป็นลูกใครเหรอ ถึงมากระทืบคนอื่นเขาแบบนี้ "กูเห็น! แต่มันเรื่องของเขามึงอย่ายุ่งดีกว่า" "ปล่อยกู กูเรียนหมอนะคิน หรือมึงไม่ใช่.."ผมจ้องสายยตาของไอ้คินอย่างไม่ละสายตา จรรยาบรรณของหมอคือช่วยคน "เออแต่ถ้ามึงโดนสอยมา กูไม่ทำซีพีอาร์ให้มึงนะเว้ย.." "เออ"ผมบอกกับมัน ก่อนจะเดินแหวกฝูงชนเข้าไปให้ใกล้ตัวคนบาดเจ็บให้ใกล้ที่สุด เปลี่ยนจากการเรียนหมอมาเป็นปอเต็กตึ่งเก็บศพดีกว่าสภาพนี้ -.- "มึงเป็นอะไรหรือเปล่า.."ผมเดินเข้าไปประคองหน้าไอ้คนโดนกระทืบ ท่ามกลางสายตาประชาชน "ออกไป.."เสียงพูดกรอดไรฟันดังขึ้นจากข้างหลังผม "ไม่!"ผมตอบกลับเสียงแข็ง "กูบอกให้ออกไปไง!!" ตุ้บ! "อะ!"ไอ้บ้าซอลมันจับผมเหวี่ยงจนหลังกระแทกกับตู้ล็อคเกอร์เข้าเต็มๆ ไอ้เหี้ยนี่คงชอบความรุนเเรงล่ะมั้ง! "ไอ้วา! กูว่าอย่าไปยุ่งเลย ไปเหอะ"ไอ้คินวิ่งเข้ามาหาผม สายตาผมมองผู้ชายที่นิสยัก้าวร้าวคนนี้อย่างไม่ละสายตา มันกำลังย่างกายของมันเข้ามาใกล้ผมทุกที ใบหน้าที่มีเหงื่อผุดขึ้นมาเต็บใบหน้า ผมสีดำขลับที่ตกมาปรกหน้าของเขาไว้ "ออกไปจากตรงนี้ก่อนที่กูจะฆ่ามึง!!!" ผู้ชายที่ชื่อ 'ทีซอล' กำลังคำรามอย่างกับหมาบ้าต่อหน้าผม ลาวาจะไม่ทนแล้วนะโว้ย! "ไอ้เหี้ยวา! ไปเหอะ" ผมจ้องใบหน้ามันเเค้นเคือง ให้ตาย! เช้ามาก็มาเจอเรื่องไม่สบอารมณ์เลยเนี่ยนะ นี่มันวันอะไรวะเนี่ย! "ไอ้คินปล่อยกู! มึงไม่เห็นเหรอว่า อื้อ!! ไอ้เอี้ย!" ไอ้คินเอามือมาอุดปากผมก่อนจะลากผมออกมาให้ไกลจากตรงนั้น แล้วเสียงผู้คนก็เริ่มฮือฮาขึ้นอีก ผมพนันได้เลยว่าหลังจากไอ้เหี้ยซอลนั่นกระทืบเสร็จไอ้คนที่จมกองตีน เตรียมเข้าไอซียูได้เลย "หาเรื่องใส่ตัวจังวะวา! มึงก็รู้ว่าไอ้ทีซอลนั่นแม้งโหดขนาดไหน!" พามันลากผมออกมาที่โต๊ะหินอ่อนก็กระหน่ำด่าใหญ่ -.- "แล้วยังไง มึงไม่เห็นเพื่อนโดนกระทืบเหรอวะ"ผมอธิบายแต่มันกลับส่ายหน้าอย่างหน่ายใจ "มึงเห็นใครช่วยมันหรือเปล่าไอ้วา.. เพราะเขารู้ไงว่าถ้าเข้าไปจะโดนแบบมึง" โป้ก! "โอ้ย! กูเจ็บนะ"ผมเอามือลูบหน้าผากตัวเองเบาๆ "ทีหลังมึงก็อย่าเข้าไปยุ่งกับมันอีก เพราะมึงเองจะเจ็บตัว"มันชี้นิ้วด่าผมใหญ่ "แล้วไอ้ซอลเหี้ยอะไรนั่นมันเป็นใครทำไมต้องทำตัวก้าวร้าวแบบนั่นในรั้วมหา'ลัยด้วยวะ" "ลูกชายเจ้าของมหา'ลัยที่มึงเรียนไง" พรวด!!! "ไอ้เหี้ยวากูเกือบเปียก!" ผมควักผ้าเช็ดหน้าขึ้นมาเช็ดน้ำที่กระเด็นไปโดนไอ้คิน ก็มันเล่นเน้นเสียงว่าไอ้ซอลนั่นเป็นลูกเจ้าของมหาวิทยาลัยนี้ ผมก็สำลักอะดิ "ละ..ลูกเจ้าของมหา'ลัย" ไอ้วาซวยแล้ว! เป็นถึงลูกเจ้าของแต่ทำไมถึงก้าวร้าวแบบนั้นได้วะ ทำอย่างกับเด็กขาดความอบอุ่นอย่างงั้นน่ะ แล้วตัวผมก็ไม่รู้ว่าจะทนกับการเห็นมันกระทืบคนอื่นได้นานแค่ไหน ถ้ายังไม่มีคนกำราบเรื่องนี้ล่ะก็ ไอ้ซอลคงกลายเป็นอันธพาลครองเมืองแน่

editor-pick
Dreame-Editor's pick

bc

ทาสเรือนพระยา

read
1K
bc

The Night with the Beast ราตรีอสูร

read
1K
bc

マイBLノーベル เขียนนิยายให้กลายเป็นรัก

read
1K
bc

Spicy Short Story Set 3 รวมเรื่องสั้นเผ็ดซี้ด ชุดที่ 3

read
1K
bc

Change you!!! เปลี่ยนจากนายให้กลายเป็นสาว

read
1.8K
bc

เริ่มแรกจากงานวิวาห์

read
2.7K
bc

My Doctor อกเคยหักเพราะรักหมอ

read
1K

Scan code to download app

download_iosApp Store
google icon
Google Play
Facebook