The Empire. (Yuan's) love & deception

kring kring...malakas na tunog ng alarm clock, agad naman akong bumangon mula sa pagkakahiga para mag prepare sa pag pasok ko sa office, I prepare my breakfast and take a sip of coffee, then I always check my CCTV, bago umalis ng bahay, this is my daily routine, nakasanayan ko narin ang ganitong pamumuhay, habang nasa byahe, medyo naipit ako sa traffic, but it's ok, nakaugalian ko na rin umalis ng maaga para hindi ako malate kahit na matraffic, well sanay na din kasi ako na laging traffic, napabaling naman ako sa daan, at nakita ko naman ang maraming tao na naglalakad at nagmamadali makapasok sa trabaho, may ilan naman na abala sa kanikanilang ginagawa, may iilang bata pa akong nakita na nag lalaro, napangiti naman ako ng makita sila, nakakatuwa kasing pagmasdan ang mga batang masayang naglalaro, pakiramdam ko dinadala nila ako sa isang mundong walang problema, atleast kahit sa ilang minutong napapanood ko sila nawawala ang stress ko. sa ilang sandali, nakarating na ako sa building ng The Empire at nagpark sa VIP parking, kung saan kami lamang ang may access na magpark, at habang papasok ako ng building, lahat ng mga employees na makasalubong ko ay bumabati sa akin, tumatango lamang ako bilang tugon, habang diretsong naglalakad papasok ng elevator, pagsakay ay pinindot ko ang floor kung nasaan ang meeting room, ng bumukas ang elevator ay agad akong sinalubong ng secretary ko, 'good morning sir." bati nito, ngumiti naman ako bilang tugon dito, naglakad naman ako papunta sa meeting room pag bukas na pagbukas pa lamang ng pinto ng opisina, nakita ko agad si shaun at ang iba pa, na nakaupo sa kanya kanyang upuan. 'wala pa ba si laurence." tanong ko. 'nasa office pa, wala pa kasi si ryan and ced kaya hindi ko pa siya pinatatawag." ani zack. si zack kasi ang nagsisilbing vice ni laurence. 'bro, tambay tayo sa bar mamaya." pagaaya ni shaun. 'sorry I can't, alam mo naman na wala akong hilig sa ganyan, napipilitan lang naman ako dahil sa kakulitan mo." saad ko napatawa naman si Liam sa sinabi ko.. 'bro, come on mag enjoy ka naman kahit minsan, you know?." nakangising saad ni Liam sabay kindat pa. 'no, I just don't feel being with a women I didnt really know." diretsong saad ko. wala naman silang nagawa para pilitin pa ako, mabuti naman at di na sila nangulit pa. minsan nag sasawa din ako, and I feel bored sa ganitong buhay, kasi puro trabaho at kung minsan ay laman kami ng mga bar, minsan napapasama ako sa mga away, kasama ang mga mokong na ito, but sometimes being with them is make me feel that I made a right choice... hangang ngayon sariwa parin sa isipan ko kung paano ako napasama sa grupong The Empire, kung saan ang 8 kabataang lalaki ay bumuo ng sariling emperyo. I was just a simple teen ager back then... flashback 10 years ago... mabilis ang pagtipa ko sa aking loptop, dahil minamadali kong matapos ang thesis ko, dahil mamaya na ang deadline nito. hindi ko ito nagawa kaagad dahil sa part time job na kinuha ko, ayaw kasi ng pamilya ko na mag aral ako sa lincoln university dito sa u.s. hindi dahil sa hindi nila kayang tustusan ang pangangailangan ko, kundi dahil ayaw nilang makapagtapos ako sa isang magandang eskwelahan, that's right kakaiba hindi ba? hindi sila kagaya ng ibang pamilya na nagmamahalan at sinosuportahan ang isat isa. my family is different, pero sa akin lamang sila ganun, dahil takot sila sa akin, isang psycopath ang tingin sa akin ng pamilya ko, yun ang totoo takot sila na mas gumaling at lumakas ako kaya hanggat maaari ay ayaw nilang mag aral ako sa isang magandang paaralan, dahil takot silang mawalan ng kontrol sa akin, isasave ko na ang file, ng biglang dumating ang grupo nila riley, kilalang bully sa buong university ang grupo nila, palibhasa isang mafia leader ang ama ni riley, kaya walang naglalakas loob na lumaban dito, lumapit ang mga ito sa akin at kinuha ang loptop ko. naikuyom ko ang aking mga kamay sa galit, ngunit kailangan kong kalmahin ang sarili ko, kaya kahit na sobra ang galit ko kaya ko iyon itago sa pamamagitan ng kalmadong ekspresyon. 'hey, ikuha mo nga kami ng maiinom." utos ng isang lalaki ngumiti naman ako sa kanila, 'sige yun lang ba?." saad ko, 'pero pwede ko naba makuha yang loptop ko." dagdag ko pa... 'ito." saad nito, sabay pakita ng hawak na loptop, aabutin ko na sana ito, ngunit itinaas ng lalaki, kaya natigilan ako, kung ako ang masusunod at hindi mag iisip susuntukin ko na ang lalaking ito, pero dapat akong maging matalino, sa tahimik na paraan ako gaganti, because, it was my style, kaya nga psychopath ang tingin ng pamilya ko sa akin, 'ikuha mo muna kami ng inumin bago namin ito ibigay." nakangising saad nito. kalmado naman akong nakatuon dito, 'ok fine, yun lang ba." kalmadong saad ko. nagtatawanan naman sila sa akin dahil minamaliit nila ako. ikinuha ko sila ng inumin at pasimple kong nilagyan ng gamot na nag papasakit sa tyan, lagi akong may dalang ganito, in case lang naman na kailanganin ko, alam kong di sila magdududa, dahil sino ba magiisip na may dala akong gamot, walang matinong taong magiisip ng ganun, that is why I'm not normal, iba ako mag isip. naalala ko tuloy noon, meron akong laruan na inagaw ng nakababata kong kapatid, but actually hindi ko siya kapatid. because, she was my adopted sister, pero kung minsan pakiramdam ko sya pa ang tunay na anak kesa sa akin, mas mahal siya ng parents ko, kesa sa akin, that's what I thought, syempre, bata pa naman ako that time, noong minsan nga ng nasira nya ang laruan na paborito ko dahil binigay iyon ni Dad sa akin, sa sobrang galit ko ay nasigawan ko ito at pumalahaw ng iyak, pero ng makita ng mommy ko ang pagiyak nito, imbis na sya ang pagalitan ni mommy noon, ay ako ang pinagalitan nya, I feel so mad that time, for me my parents is unfair, kaya sa sobrang galit ko gusto kong maranasan din niya ang mawalan ng bagay na gustong gusto niya, at naisip ko ang kanyang pet na rabbit, naisip kong gumawa ng lason, natutunan ko ang paggawa nito sa pagbabasa ng book about chemicals, at nilagay ko sa pagkain ng alagang rabbit ng adopted sister ko. pinapanuod ko ito habang unti unting namatay, bigla naman dumating ang magaling kong kapatid at nagsisigaw. kaya nabigla ang lahat ng makita ang ginawa ko, pero nginitian ko lamang sila, na para bang wala akong ginawang masama. gulat na gulat na lumapit sa akin si mommy ng mga oras na iyon. 'Yuan! ano ang ginawa mo!?." sigaw nito 'mom, dont worry, nilason ko lang naman siya." simpleng saad ko.. napatakip pa siya sa bibig sa sobrang pagka bigla. 'why did you do that to your sister's pet?." galit na saad ni dad, 'sa tingin mo ay tama ang ginawa mo?." singhal nito 'yes dad! because she ruin my favorite toy, that is why I killed her annoying rabbit." matapang kong saad... 'how did you get that poison?." pagtatanong ni dad. 'I made it."saad ko... natigilan naman silang lahat habang kitang kita ang takot sa kanilang mukha. kaya sinimulan ni dad na ipatest ako sa isang specialist at maraming psychiatrist, marami silang test na ginawa sa akin, Interviews, drawing, MRI, sometimes they let me solveany puzzle, and the they learned that, I'm advance compared sa mga batang kalevel ko in short I'm a genius, mataas sa karaniwan ang IQ ko. pero imbis na maging masaya, kinatakutan nila ang anitong traits ko... dahil isang psychopath ang tingin nila sa akin, kahit ng mismo kong mga magulang, may time pa na narinig kong nag uusap sina uncle and dad about sa behavior ko, gusto nilang paalisin ang pamilya namin dito sa pilipinas, dahil nag aalala silang saktan ko ang mga anak nila, then nakita ko si dad na nakikiusap, sobrang tindi ng galit na naramdaman ko, at pinangako ko sa sarili ko, na tatalunin ko sila, papatunayan kong hindi ako kagaya ng tingin nila, simula noon ay may mga nagbabantay na sa akin na body guard, hindi para protektahan ako kundi para bantayan ako, at hindi makapanakit ng iba, kapag nakakasalubong ko naman ang ibang mga bata, agad naman ang mga itong umiiwas, but not Sierra, she keeps on annoying me. .. ....... ibinigay ko kaagad sa grupo no Riley ang inumin nila, 'teka, bakit bukas na ito?." pagtatanong ng isang lalaki na kasama nila. ngumiti naman ako, 'naku, bakit, ayaw mo ba ng pinagsisilbihan, binuksan ko na para di na kayo mahirapan." pagsisinungaling ko. ngumisi naman ang lalaki at tumangotango, na wari nasatisfy sa ginawa ko, saka ininom ang ibinigay kong inumin. 'mabait ka naman pala ee, gusto kita, wag kang magalala, lagi na kitang hahanapin." saad nito ng may mapanuyang ngiti, ngumiti lamang ako dito bilang tugon, 'sige, ito na ang loptop mo alis na." nakangiting saad nito, nakangiti ko namang kinuha ang loptop, sabay nagmadaling umalis, 'sige lang, enjoy kayo, hindi ako natatakot sa inyo." bulong ko sa sarili. hindi ko naman namalayan na may nakasunod sa akin. 'heyy!." pagtawag nito, napabaling naman ako sa kanya. at nakita ko ang isang lalaki na nakangisi habang hinihingal. 'ang bilis mo naman maglakad." saad nito napangisi naman ako habang tinititigan sya ng masama, 'anong kailangan mo?." diretso kong saad. 'nakakatakot kang kalaban alam mo ba yun." ani Laurence, 'ano naman sayo, sabi mo nakakatakot ako, kung ganon, bakit ka lumalapit sa akin ngayon." tahasang saad ko 'yan kasi mismo ang kailangan ko, sumama ka sa grupo ko." ani Laurence na ipinagtaka ko, 'nakita ko ang ginawa mo sa inumin nila Riley." dagdag pa ni Laurence. 'ee ano ngayon pwede ba tigilan mo ako, ayoko sumali sa mga walang kwentang grupo masasayang lang ang oras ko." inis na saad ko.. 'so ano, hahayaan mo nalang na bugbugin ka lang nila Riley hanggang makagraduate. natahimik naman ako at tumingin sa kanya ng diretso, 'sabi mo nakita mo ang ginawa ko, you know what I'm capable of doing, kaya nga nasabi mong nakakatakot ako, pero bakit pinapasama mo ang isang tulad ko sa grupo mo, di kaba nag iisip." diretsong saad ko, 'well tama ka naman, ganyan ang pananaw ng karamihan, pero ibahin mo ako, alam kong isa kang mailap na lobo, pero kahit sinong lobo once na makita ang alpha niya magiging tapat siya dito." diretsong saad ni Laurence, para akong nabuhusan ng malamig na tubig, dahil wari bang sinasabi niya na may tiwala siya sa akin, kahit di pa man kami lubusang magkakilala, 'and mas maganda ng kakampi kita kesa kalaban." pagbibiro nito, muli naman niyang inilahad ang kamay sa akin, 'I'm Laurence." pagpapakilala nito, Napatuon ako sa mga kamay nya at saka bumalik ng tingin sa kanya, sa huli ay tinangap ko ang kamay nito, 'Yuan, right." saad nito nagtataka man ako kung papaano niya ako nakilala pero, alam ko sa sarili ko mapagkakatiwalaan ko siya, tumango lamang ako bilang tugon. 'welcome to the group, alam kong malaki ang magiging role mo sa grupo, alam kong maabilidad ka." masayang anito. sa sinabi nito, I am flattered, na may taong handang magtiwala sa akin, and it gives, happiness to me, kahit na hindi pa man kami magkakilala, then Laurence smiled at me, and I know, it's pure. end of flashback.. 'ok well done, maganda lahat ng report pagpatuloy lang natin." saad ni Laurence... 'meeting adjourned." pagdedeklara nito saka isa isang nag paalam ang lahat, 'Yuan." pagtawag ni Laurence, napabaling naman ako sa kanya, 'bakit may problema ba?." saad ko. 'mag ready, ka dahil papupuntahin kita sa kampo ng special forces, dahil nag request sila ng tulong natin." saad ni Laurence 'ok, copy." saad ko. 'alam mong ikaw ang pinaka mapagkakatiwalaan ko pagdating sa maraming bagay, kaya ikaw ang inilagay ko, I know that, you won't disappoint me." nakangiting saad ni Laurence. napangiti naman ako, 'wag kang mag alala naiintindihan ko." saad ko sa kanya, ngumiti naman siya, at nakipag bro hug, naramdaman ko naman na nag vibrate ang phone ko, tinignan ko ito. napakunot naman ako ng mabasa ang message na mula kay mom, na nagsasabing umuwi ako ng bahay, matagal na akong di nagpunta doon nakakapagtaka lang na sa tagal ng panahon si mom pa mismo ang kumontak sa akin, 'ano nanaman kaya ang naiisip ni mom ngayon, wag nyang sabihin na magpa hanggang ngayon ipipilit nya parin na pakasalan ko ang babaeng yun." inis na bulong ko sa sarili. ......... nagmamadali naman si Sierra sa kanyang training, katatapos lamang nya sa work out routine nya, at kasalukuyan syang nasa shooting range at tinitira ang mga target, napapalakpak naman ang ibang kasama dahil sa pagkabilib nila sa galing nito sa paghawak ng baril. agad naman nag shower si Sierra pagkatapos ng training, 'mukhang nagmamadali ka cap." ani luisa, cap ang tawag sa kanya in short for captain. 'uuwi kasi ako, kaya walang mang iistorbo sa akin ng 1 linggo, okay." diretsong saad nito. 'naku, if I know, siguro uuwi yung kuya mo ano." panunuya naman ni Ivy. 'anong kuya, baka kamo fiancee nya." pagdagdag ni luisa at nag apir pa. hindi naman napigilan ni Sierra ang mapangiti, sa kalokohan ng mga kaibigan. 'naku, yang ngiti na yan, sinasabi ko na nga ba! ayyiie." impit na tili ni Ivy na sinabayan pa ni Luisa. malapit si Sierra sa mga ito, kaya napagsasabihan nya ito ng mga sikreto nya, although mapangasar ang mga ito sa kanya, magaling naman ang mga ito magtago ng sikreto nila, kaya malaki ang tiwala ni Sierra sa mga ito, dahil nagsilbi na rin itong mga kapatid sa kanya. napailing na lamang si Sierra sa mga kaibigan, 'sige na aalis na ako." nakangiting saad ni Sierra. 'sige na cap. ingat ka, wag mo kalimutan balitaan kami sa lovelife mo." pagbibiro nito, sabay pagak na tumawa ang mga ito. 'para kayong mga sira." ani Sierra bago tuluyang umalis. halos 2 oras din ang binyahe ni Sierra. ngunit di nito alintana ang pagod sa byahe, dahil gustong gusto na nito makitang muli si Yuan, ngunit di narin sigurado si Sierra kung may nararamdaman pa siya dito , sa tagal ng panahon marami na rin nakilala si Sierra, ang gusto lamang niya ay ang makasiguro na hindi na niya ito mahal at mag karoon sila ng closure, at makahingi na rin ng tawad sa ginawa nya noon, dala ng kabataan kaya padalos dalos siya noon. agad naman siyang sinalubong ni Yesha na nagsilbi nyang ina. kasama si Arthuro na tumayo nya namang ama. adopted kasi siya, maliit pa siya ng sabihin sa kanya iyon ng kinilalang magulang, bagay na sobrang ipinasasalamat nya dahil hindi iyon nilihim sa kanya ng adopted parents nya, at kahit na ganun ay hindi ipinadama ng mga ito na hindi sya tunay na anak, bagkus ay ibinuhos ng mga ito ang attensyon sa kanya.. 'hija sa wakas dumating kana." ani Yesha sabay halik sa pisngi nito. 'mom, syempre birthday mo, kaya talagang uuwi ako." masayang saad ni Sierra. 'naku, inispoiled mo ang mommy mo masyado." pagkastigo naman ni Arthuro. 'dad syempre mana ako sayo." tugon ni Sierra na tinawanan ni Arthuro. may edad na ang mga ito ngunit kita parin ang taglay na kagandahan at kagwapuhan ng mga ito, 'halika na hija pasok na tayo ng makakain na." pagaaya ni Yesha sa anak. tumango naman ito bilang tugon. pagkatapos kumain ay agad na nagtungo si Sierra sa kwarto nya, di naman maiwasan ni Sierra na mapatingin sa kwarto na katapat ng kwarto niya. ito kasi ang silid ni Yuan. 'kamusta na kaya siya?." usal Sierra sa sarili. flashback 20 years ago... masayang nag lalakad si Sierra. nang makita nya si Yuan na masayang naglalaro ng laruan nyang robot, napangiti si Sierra ng makita ang kapatid, kaya agad nya itong nilapitan, ngunit ng makita siya nito ay agad itong sumimangot, 'sali ako!," ani ng batang Sierra. 'ayoko," tugon naman ni Yuan. 'sige na kuya!." pamimilit ni Sierra. 'you're so annoying Sierra, I don't wanna play with you." ani Yuan saka akmang aalis, ngunit hinawakan ni Sierra ang laruan nya, kaya naghatakan silang dalawa, hanggang sa di sinasadyang nasira ang laruan ni Yuan, ngunit ang mas ikinabigla ni Yuan ay si Sierra pa ang umiyak, kaya napatuon sya dito, bigla naman dumating ang mommy nya at nakita sila. 'what did you do Yuan!." bulyaw ng ina nyang si Yesha, 'I told you, Yuan you should understand your sister, because she's younger than you!." dagdag pa nito na ikinasama ng loob ni Yuan, nag tatakbo si Yuan papunta sa kwarto nya, naiwan naman si Sierra na naka tingin lamang sa pinto ng kwarto ni Yuan. pumunta naman si Sierra ng garden, napangiti ito ng makita ang isang bulaklak, agad nya itong pinitas para ibigay kay Yuan.. kinatok nya ito sa kwarto, pero walang sumasagot kaya binuksan nya ang pinto, at nakitang walang tao. kaya nalulungkot syang bumalik sa kanyang silid, agad nyang nakita si Yuan na may ipinapakain sa alaga nitong rabbit, na pinangalanan nyang vester. malaki syang ngumiti dito, 'kuya, sorry na." pangaalo nito, sabay abot ng hawak na bulaklak, pero napatingin sya sa kanyang alaga at napansin nyang hindi na ito gumagalaw, nang hinawakan nya ito, at nakumpirmang wala na itong buhay, napasigaw siya sa takot, at tinignan si Yuan na nakangisi sa kanya. nahintakutan si Sierra na napaupo, agad naman dumating ang mga magulang nila, sa gulat ng marinig ang sigaw ni Sierra, at napatakip naman ng bibig ang inang si Yesha sa nakitang ginawa ni Yuan. nilapitan naman ito ni Arthuro, 'Yuan why did you do this?." pagtatanong nito. ngunit ngumiti lamang si Yuan na wari walang ginawang masama, kaya nabigla ito sa ginawa ng anak. 'because she ruin the toy that you gave to me." diretsong saad nito. 'but Sierra is younger than you, she didn't mean that!." saad ng ama. 'where did you get this poison?." 'I made it." walang emosyong saad ni Yuan nabigla naman ang ama nito. simula noon ay lagi ng nakakulong si Yuan sa kanyang silid, lalabas lamang ito kapag papasok sa eskwela at kung pinapatawag siya ng ama. nakaramdam naman ng awa si Sierra para sa kinikilalang kapatid, naging mailap din ang mga tao kay Yuan dahil sa takot, ipinatest ng mga magulang nila si Yuan sa isang psychiatrist, wala naman siyang makitang problema kay Yuan and the doctor confirmed na may mataas na I.Q. si Yuan. bagay na mas kinatakot ng marami sa pamilya nila, dahil masyadong tahimik at ilag sa tao si Yuan, at hindi nila mabasa ang iniisip ni Yuan, kaya inisip nilang isang mapanganib na tao si Yuan. nang magsimulang magdalaga si Sierra. kasalukuyan ng nasa highschool si Yuan, lagi nya itong sinusundan dahil nagkaroon siya ng lihim na pagtingin para dito.