Reincarnated To A Married Woman

Some One P.O.V. Im here at my office while signing this fvk!ng papers on my desk. Lemme intruduce my fvck!ng self to all of you My Name is Luciana Cendrie Smith im half korean and half american but im staying here in philippines and also im a C.e.o from my own Company. L.C.S. Company I was in the middle of signing the papers, when suddenly my chest tightened "fvck" inis na bulong ko agad kong kinuha ang gamot sa bag ko kaso k!ng!na diko makita kaya sa drawer naman ako nagkalkal ng makita ko ay agad kong binuksan pero ng dahil sa pang hihina ay naihulog ko ito dadamputin kona sana kaso nandilim na ang paningin ko 'this is my fvck!ng end' before I closed my eyes my secretary's voice was the last I heard calling for help *End Everything Went Black* *End of P.O.V.* Some Two P.O.V. "stop the car" inis na sigaw ko sa kaniya pero hindi niya ako pinakinggan "pirmahan mo nalang ang devorce paper tutal ikaw naman ang may gusto nito hindi ba" inis na sigaw ko "No. I will not sign that fvk!ng paper" malamig na saad nito at mas pinabilis ang pagpatakbo ng kotse "your mine... only mine. your my wife" mas gigil na saad nito kaya sa sobrang inis ko ay nakipag agawan ako ng manibela sa kanya "i said stop the car" asar na saad ko habang nakikipag agawan ng manibela kaya ang kotse namin ay pagewang gewang di namin namalayan nasa kabilang lane na kami.. ang napansin lang namin ay ang may malakas na busina.. halos huminto sa pag t***k ang puso ko dahil sa kaba *PEEEPPPP PEEEEPPPPPPP* ng lingunin namin ay nasa harap na namin ang malaking truck, parang biglang bumagal ang oras halos kita kita ko kung pano nag banggaan ang kotseng sinasakyan namin at ang truck na nasa unahan namin dahil huli na para iiwas pa nya ito naramdaman kona lang na nagpa' gulong gulong kami, At nang lingunin ko ang katabi ko halos hindi mo na siya makilala dahil naliligo na rin siya sa sarili nyang dugo "i~im s~sorry" nanghihinang saad ko saka pilit iniaabot ng aking kamay ang kanyang mukha, ngunit hindi ko na kinaya dahil sobrang sakit na rin nang buong katawan ko dahil maski ako naliligo na din sa sariling dugo. nandidilim na rin ang aking paningin. kaya dahan dahan ko na itong ipinikit *And Everything Went Black* *End Of P.O.V.* Some Three P.O.V. it has been several months since that incident happened and were still here at the hospital I'm here while sitting next to her bed while holding her hand. I'm fully recovered but she's still in coma. i want to punch my fvk!ng self 'if I agreed to what she wants, is this would be happen. am i selfish' ? asking my self but d@mn I just love her so much that's why i don't want to lose her "do you really want us to be separate" I asked her even though I knew she couldn't answer me "what does he have, that I don't have" I said while whimpering "Why don't you just love me the way iloveyou" I whispered softly and tried not to cry "please wife can you just love me" i almost begging to her *End Of P.O.V.* Luciana Cendrie P.O.V. "do you really want us to be separate" "what does he have, that I don't have." "Why don't you just love me the way iloveyou" "please wife can you just love me" That's all I can hear, why so dark ? I can't see anything d@mn it where the hell am i ? I want to move my body, but fvck it's hurts. Why is it like I'm being beaten by a village I tried to open my eyes but still nothing this is sh!t i felt someone lay down beside me "please wake up iloveyou" he whispered and kiss my forehead fvck am i dreaming or what but fvck the way he kiss my forehead why i felt that. im so tired i need to rest maybe tomorrow i'll be okay *And Everything Went Black* Luciana / Cendriana Nagising ako dahil sa sinag ng araw kaya dahan dahan kong idinilat ang aking mga mata pero k!ng!na nakaka silaw, kaya pumukit muli ako saka dahan dahan muling binusan, at nang makapag adjust na ako ay agad kong inilibot ang paningin ko kulay puti halos nakikita ko 'nasa langit naba ko pero hindi ako tangap don kaya imposible yon' para akong tangang kausap ang sarili ko. Babangon na sana ako ng may maramdaman akong gumalaw sa tabi ko. at nang tignan ko ito ay agad ko siyang naitulak saka nasipa dahil sa pagka gulat. "fvck wha....." hindi niya na natapos ang sasabihin nang mapag tanto niya ang mga nangyayari.. tinignan niya na parang hindi maka paniwala dahil gising na ako. namumula na rin ang kanyang mga magandang mata 'gwapo sana kaso mukhang baliw' saad ko sa isip "y~your a~awake" mahinang bulong nito pero rinig ko naman "ay hindi prank lang to" inis na pamimilosopo ko imbis na maasar ay agad akong nilapitan saka niyakap ng mahigpit "fvck i can't breath assh*le" malamig na saad ko saka kinalas ang pagkaka' yakap niya sa akin "who the are you" saad ko habang naka tingin nang walang emosyon sa kanya kita ko naman ang pag guhit ng lungkot sakit sa kaniyang mukha "im y~your h~husband" pilit na ngiting saad nito pero kunot noo ko lang sya tinignan 'naka tulog lang ako tas may asawa na agad ako' ang galing. gusto kong tumawa pero alam kong hindi yon aangkop sa sitwasyon "you must be kidding right" naniniguro kong tanong dahil hindi naman porket gwapo siya eh magpa padala na ako... aba wag ganon pakipot din noh. "i don't know who you are" malamig na dugtong ko kaya hindi na nya napigilang umiyak. Sasagot na sana siya ng bumukas ang pinto at nang lingunin namin pareho ay tumambad samin ang mukha ng dalawang may edad na, siguro ay mag asawa ang dalawang to kita sa nga mukha nito ang pagka gulat kaya nang matauhan ang mga ito ay dali dali itong nag lakad patungo sa pwesto ko "anak your awake" malambing na saad nung ginang at saka dali dali akong niyakap ng matapos ay hinarap ako nito saka hinawakan ang magkabilang pisngi ko "may masakit ba sayo ? anong nararamdaman mo ? anong gusto mo ? tumawag naba ng doctor ?" sunod sunod na tanong niya pero imbis na sagutin ko siya ay inalis ko ang mga kamay niyang naka hawak sa mag kabilang pisngi ko "im sorry mrs. but wrong room po yata kayo nang pinasukan dahil hindi ko ho kayo kilala" magalang pilit ngiting saad ko pero taka nila akong tinignan.. maya maya ay nagulat ako ng bigla na lang itong umiyak sa harap ko 'd@mn wala akong ginawa bakit umiyak to' "no sweetie hindi ako namali nang pinasukang room, an......" hindi na niya natapos ang kaniyang sasabihin nang may biglang nagsi' pasok na nurse at doctor.. "good morning Mr. / Mrs.Vergara excuse us please iche check lang po namin yung patient" biglang singit nung doctor kaya dahan dahan namang tumabi itong si Mrs. Vergara at saka ako chineck sila lang ang nag usap usap, dahil halos wala akong maintindihan bukod sa amnesia. Oo may amnesia daw ako pero naaalala ko naman yung mga nangyari sa akin. Nasa office ako pumipirma nang mga documento pagka tapos kong basahin.. hanggang sa naramdaman kong nanikip dibdib ko tapos yung hindi ko nainom yung gamot ko dahil sa panghihina kaya "oh fvckkkkkk" malakas na saad ko kaya agad na nag silapitan sila saken. kita sa mukha nila ang pag aalala.. "what happened" "hey sweetie may masakit ba" "wife talk to me" sunod sunod na tanong nila pero ni isa sa kanila ay wala akong sinagot 'this can't be' para akong tangang nakikipag talo sa sarili ko. kahit hirap akong tumayo ay pinilit kong bumangon. kina' kailangan kong pumunta ng comfort room para malaman ang totoo "hey where you going" nag aalalang tanong nong lalaking nakatabi ko kanina pero hindi ko siya pinag tuunan nang pansin.. muntik na akong matumba pero dahil inaalalayan ako nito ay agad niya akong nasalo.. ni isang salita ay walang lumabas sa aking bibig tila napipi ako nang wala sa oras "careful saan ba ang punta mo" muling tanong pa nito pero hindi ko siya kinibo binawi ko ang kamay kong hawak hawak niya at saka pinilit na mag lakad mag isa papuntang cr. At nang marating ko ito ay agad kong nilock ang pinto.. sobrang lakas nang kabog nang aking puso tila ba gusto nitong kumawala sa dibdib ko.. ipinikit ko muna ang aking mga mata sa malakas na bumuntong hininga... 'kalma self wala kang dapat ika kaba' pag papagaan ko sa aking sarili saka mulinh nag exhale at inhale.. maya maya ay pikit mata akong humarap sa salamin.. nag pakawala muli ako nang buntong hininga saka ako dumilat nang dahan dahan.. tipa nag slow motion sa akin ang lahat.. bakas sa mukha ko ang pagka gulat, hindi ko alam pero parang may sariling buhay ang kamay ko upang umangat ito sabay sapak nang nasa harapan ko. lumikha ito nang malakas na pagka kalabog at pagka laglag nang iilang mga bubog sa lababo 'goddamn it.. tama nga ang hinala ko pero... pero hindi ba't dapat sa libro lang ang mga ito.. kaya paanong napunta ako sa ganitong sitwasyon... alam ko sa sarili kong hindi ko pagma mayari ang katawang ito.. oo nga't may pagkaka hawig kami bukod sa kulay nang mga mata dahil ang kulay nang kanya ay blue sea samantalang sa akin ay olive green, at kahit punong puno nang make up ang mukhang ito ay hindi ko maikaka ilang maganda siya.. sunod sunod na katok ang naririnig ko pero hindi ko ito pinag tutuunan nang pansin dahil ang daming pumapasok na katanungan sa isip ko... tulad na laman na paano ako napunta dito nasaan ang katawan ko. yung kaluluwa nang katawang to nasan siya.. *Tok* *Tok* *Tok* *Tok* "hey wife what happened" "open this door please" "cendriana open this gadd@mn door" "anak cendrie open this please" "yung susi" sunod sunod na katok nila mula sa labas nang pinto ngunit hindi ko sila pinag bubuksan nang pinto dahil masakit ang ulo ko.. pasakit nang pasakit ang ulo ko kaya agad kong hinawakan ito at pilit na sina' sabunutan ang sarili dahil nagba bakasakaling mababawasan nito ang sakit.. pero imbis mabawasan ay nadadagdagan lamang ito hanggang sa napa upo na ako sa sahig nang comfort room.. pikit mata kong ini inda ang sakit nang ulo ko.. ang kaninang mahihinang ungot ko ay naging palakas na nang palakas "ahhhhh......" muling sigaw ko dahil sa sakit na nararamdaman "you need to marry him" "ayoko hindi ko sya mahal" "this is for your own sake sweetie" "mom please ayokong magpakasal sa kanya" "sa ayaw o sa gusto mo magpapakasal ka sa kanya" "stop the car" "pirmahan mo na lang ang devorce paper tutal ikaw naman ang may gusto nito hindi ba" "No. I will not sign that fvk!ng paper" "your mine... only mine. your my wife" "i said stop the car" maraming imahe ang puma' pasok sa utak ko. paiba ibang senaryo rin ang mga ito at puro blured pero nang dahil sa mga boses ay kahit papaano ay may nabobosesan ako. naramdaman kong may nag bukas nang pinto at may mga paang nagla lakad oatungo sa pwesto ko.. hindi ko na sila makita dahil naka pikit ang mga mata ko dahil sa sobrang sakit.. "ahhhh.... shitt....." muli na namang sigaw ko.. naramdaman kong may dalawang kamay na humakak sa mag kabilaang pisngi ko at pilit akong pinapa dilat pero hindi ko magawa dahil sa pang hihina.. hindi ko na alam ang sumunod na pangyayari nang tuluyan nang mandilim ang paningin ko.. basta na lang ako bumagsak pero naramdaman kong may sumalo sa akin.. *And I Luciana Cendrie Smith was Reincarnated to a Married Woman Cendriana Lucy Vergara-Witson* *And Everything Went Black* Luciana / Cendriana Nagising ako dahil nakaramdam ako ng uhaw, kaya idinilat ko ang mga mata ko saka dahan dahang bumangon inalalayan naman ako nang kung sino kaya nang tignan ko ay siya yung lalaking nakatabi ko at nagsa sabing asawa ko daw siya, i mean asawa ng katawang ito. "what do you want ? are you okay ? are you hunggry ?" sunod sunod na tanong niya ngunit pag iling lang ang itinugon ko.. kaya bagsak balikan itong umalalay sa akin pa upo "w~water" nahihirapang saad ko kaya agad naman itong kumilos at saka inabutan ako ng isang basong tubig, dali dali ko itong ininom habang naka alalay pa din siya sak akin. at nang maubis ko ang tubig ay inabot ko naman sa kaniya iyon kaya inilapag niya muli sa side table nang hospital bed na hinihigaan ko.. "are you okay ? do you want something ?" malambing na tanong nito pero hindi ako umimik "sweetie... ayos ka lang ba" nag aalalang tanong naman ni Mrs. Vergara ang Nanay nitong may ari ng katawang ito, umiiyak ito habang naka tingin sa akin pero tinitignan ko lang sila nang isa isa... "anak ako ang mommy mo, I'm Cierra Vergara at siya naman ang daddy mo Luciano Vergara" masayang pag papakilala nito sa akin.. grabe halatang mahal na mahal nila ito 'ang swerte mo kase may magulang kang nag mahahal, ganito pala ang pakiramdam non' saad ko sa isip habang naka tingin sa kanilang mag asawa "at sya naman si Aiden Jace Witson ang asawa mo" dagdag nito habang naka turo sa lalaking katabi ko kanina. kaya binalingan ko naman yung lalaking asawa ko daw kuno 'ang gwapo ng asawa mo pero bakit hindi mo mahal', alanganin itong ngumiti sa akin kaya tango lang ang tugon ko rito.. "at ikaw.. ikaw si Cendriana Lucy Vergara-Witson" pagpapa kilala nit so parang binaliktad lang pangalan ko sa pangalan niya 'Cendriana Lucy at Luciana Cendrie' nice name... naramdaman kong may lumapit sa tabi ko, kaya tinignan ko ito si jace pala ang asawa nito.. kita sa mukha nito na may gusto siyang itaniong pero nagaalangan kaya taas kilay ko siyang tinignan "ahmm.... are you hunggry ?" kamot ulo nitong tanong 'may kuto siguro kaya kumakamot' pinakiramdaman ko ang sarili ko kung nagugutom ba ako pero kahit hindi ko na yata pakiramdaman ay talagang gutom ako sabagay kailan nga ba ako nabusog' kontra ng isip ko. imbis na makipag talo pa ako sa sarili ko ay tumango na lang ako bilang sagot ko.. "wait a minute, I'll buy you something to eat" saka dali daling tumayo.. pero bago pa siya makka labas ay pinigilan ko na ito, kaya nagta taka naman silang tumingin sa akin.. itinuro ko yung pag kain na nasa mini table kaya sabay sabay din nilang nilingon yung tinuro ko.. "hindi ba pag kain yon ?" tanong ko sa kanila "That's yesterday food" wala sa sariling sagot ng lalaki sa akin "ano naman ? gutom na ako" nagta takang tanong ko 'anong problema sa pag kain kung kahapon pa ?.. ahhh baka panis na "panis na ba" muli kong tanong kaya agad itong nag lakad patungoo sa mesa upang i check yung pag kaing itinuro.. inamoy niya ito saka umiling bilang sagot "eh yun naman pala eh, edi ayan na lang kakainin ko" kaya gulat silang sumulyap sakin 'bakit firstime lang ba nilang makakita ng magandang kumakain ng pagkaing lamig i mean iinitin din naman yan kaya pwede na.. nyemas gutom na ko kaya talo talo na yan pag kain din naman yan "your stomach will get hurt when you ate that" sagot nito nang aabutin ko sa kanya yung pagkain na hawak niya.. saka nito iniwas ang pag kaing hawak hawak niya.. "pwede na yan gutom na ko.. give me that food" inis na saad ko habang naka lahad ang kamay 'kainis gutom nako tamo ikaw kainin ko HAHAHAHA charizzz' syempre sa utak ko lang sinabi yan noh dapat dalagang pilipina tayo uu.. "hindi mo kinakain ang mga nilu' luto ko" mahinang bulong niya pero sapat na para marinig ko.. tinignan ko ito nang hindi maka paniwala kaya yumuko ito.. "hindi mo kinakain ang mga nilu' luto ko" mahinang bulong niya pero sapat na para marinig ko.. tinignan ko ito nang hindi maka paniwala kaya yumuko ito.. "huh bakit naman" naitanong ko na lamang pero kibit balikat lang ang naging sagot sa akin "bakit ? hindi ka ba masarap mag luto ?" tanong kong muli.. pero wala akong nakuhang sagot sa kanya.. nanatili pa rin itong naka yuko.. "ano ka ba anak masarap mag luto iyang asawa mo, sadyang hindi lang namin alam ang tripo mo bakit ayaw mong kainin yung mga niluto niya para sayo" si mommy na ang nag paliwana kaya napalingon ako sa dito.. 'bakit ba.. mommy ko na siya wag kayung epal' "then give me that food.. i'm so hunggry na" saad ko ulit sa lalaking to habang naka lahad ulit ang kamay 'k!ng!n@ ngalay na kamay ko' "ibibigay mo yang pag kain o ikaw ang kakainin ko" malamig na saad ko kaya wala sa sariling inabot niya sa akin yung pagkain "iaabot din naman pala ang dami pang arte" mahinang bulong ko kaya nagsi hagikgikan naman yung parents ko 's**t nakalimutan kong nandito pa pala to hahaha hindi ko na lang sila pinasin kaya inayos ko na yung pagkain ko dahil gutom na talaga ako.. akmang susubo na sana ako, nang pigilan na naman ako nung asawa ko kuno 'punyawa naman ohh. gutom na ko... ano na naman bang trip mo' "don't use that spoon" saad nito kaya tinaasan ko sya ng kilay "ginamit ko na kase yan.. i mean that's my spoon" paliwanag nito pero hindi ko na lang siya pinansin.. aba gutom na ako kaya hindi ko na lang siya pinansin at sinubo ang pagkain 'hmss masarap naman ah bakit never niyang kinakain yung mga niluluto ng asawa nya' tanong ko sa isip ko.. ah bahala na kakain na lang ako dahil gutom ako "oippsss. kain po pala" nahihiyang alok ko nang mapag tanto kong nakalimutan kong mag alok..