Learn to Love

"Mom. Dad. Please..." she pleaded as she has been begging for the rest of her life. Never in her entire existence that she gets what she wants. She deserves to follow what her heart desires. But no. She's not in control of her life. Not even once. Not even a single yes from them. From her parents. "It's either you don't study or you choose that." as Mr. Joel Magnaye firmly said. Well, after thinking about it. She had seen the benefit of being a lawyer. And guess what? She's the lawyer of the Alfonso Brewery company. Her dream is not really to be part of the Alfonso Brewery. But to be part of Manuel Alfonso's heart. That’s true. Her ultimate dream is to be part of Manuel's heart. The man of her dream. The man who she promised to give her sweet yet a bit salty 'yes'. Yes, a bit. Bawal kasi siya sa salty pero hindi naman puwede ang laging matamis baka diabetes ang abutin niya. "Shellfish!" hawak ang dibdib na bulalas niya. Kung ano-ano kasi ang tumatakbo sa isipan niya. Hindi niya namalayan na may kasalubong na pala siya. "Are you alright?" walang emosyong tanong ng binatang nakabunggunan niya. Kasalukuyan kasi siyang nakatingin sa files na hawak niya kaya hindi niya rin namalayan na may kasalubong siya. Agad namang pinamulahan ang dalaga nang makilala ang tinig na pinagmumulan ng mga salitang kanyang narinig. Kahit kailan talaga pinabibilis nito ang t***k ng kanyang puso. "Y-yeah." tipid na saad niya pero sa loob-loob niya ay gustong-gusto na niya itong yakapin. Nawawala ang pagiging lawyer niya kapag nakakasalubong niya ito. Ang nasa isip niya ngayon ay 'okay lang kahit banggain mo pa ako palagi'. Matapos niyang sumagot dito ay nagpatuloy na ito sa paglalakad. Hindi na siya nito nilingon pa. Hindi naman namalayan ni Jewel na sinusundan na pala niya ito ng tingin. "Ms. Magnaye. Ms. Magnaye!" kasabay ng tinig na narinig niya ay ang tunog ng pagpitik ng mga daliri ng taong kanina pa nakaarko ang kilay dahil sa reaction nito sa lalaking nakasalubong nila. Daig pa nito ang gay sa pagkakaarko ng kilay. Akala mo ay naagawan ng lalaki or something. At hindi naman siya nagpadala sa paninindak nito sa kanya. "What?" malditang tanong niya na sinabayan niya rin ng pagtaas ng kilay. "Anong what?" saad nito sabay pahid ng daliri nito sa gilid ng labi ng dalaga na animo’y may kung anong dumi o laway na naiwan dito. "What-what ka riyan. Tumutulo lang naman ang laway mo." sabay lahad ng daliri sa kaharap kahit na wala naman talagang laway r’on. "Panira ka. Alam mo naman na... na mahal ko siya..." angil nito at pilit na pinatitinis ang boses sa pagsasalita. Kulang na lang ay tumili sa kausap habang sinasambit ang mga katagang ‘mahal ko siya’. "And kita mo naman on how gentleman he is. Tinanong pa niya kung okay lang ako. E ako ‘tong hindi nakatingin sa dinaraanan ko." buong pagmamalaking sambit niya. Kasunod niyon ay ang pagsuksok nito nang maalon niyang buhok sa gilid ng kanyang tainga. Kung hindi lang niya kasama si Nicholas ay siguradong sinundan pa niya ito. "Anong gentleman 'don? Tinanong ka lang naman niya kung okay ka. But didn't you see his face? Eh walang ka emo-emosyon. He's maybe asking just for the sake of asking." sarkastikong saad ni Kulas. "Ms. Magnaye, alam mo kung hindi ko lang alam na lawyer ka ay iisipin ko na isa kang high school student na nagpapa-cute sa crush mo." sabay ngisi nito. "Ewan ko sa ‘yo. Selos ka lang. Tara na nga!" kunwaring papadyak pang naglakad habang nakanguso na saad ng dalaga. Umiral na naman ang pang-aasar ng bestfriend niya. Kulang na lang ay pagkamalan silang magboyfriend nito. Paano ba naman siya magkaka-boyfriend nito kung lagi itong nakabuntot sa kanya. Minsan nga ay over protective pa ito. Daig pa ang boyfriend kung makasita. He supposed to take up education when they were about to enter college but because she took up a different course ay kaya nag-iba rin ito ng kurso at sinundan siya nito. Sabi pa nito na, that's what friends are for. Walang iwanan. Your dream is my dream. Your wish is not my command but I will follow you wherever you will go. Sweet ‘di ba? Bestfriend pa lang ‘yan. Pa’no pa kung boyfriend na. Although never namang nagparamdam ito na gusto niya si ang dalaga but he's very caring. He always shows his thoughtfulness and kindness to her. Minsan nga lang ay may topak ito. Lalo na kapag nagiging close or attached ang dalaga sa ibang tao o mas lalo na sa lalaki ay nag-iiba rin ang timpla nito. Katulad na lang nang sitwasyon kanina. Nakakailang hakbang na ang dalaga ngunit mukhang hindi pa umaalis sa kinatatayuan si Kulas kaya napahinto siya. "Hoy Kulas! Ano na? Are you coming with me or not?" nakataas din ang kilay na sabi ng dalaga. Pambawi sa kaninang pambubully ni Kulas sa kanya. Napakamot na lamang ito sa batok nang tawagin siya ni Jewel. Agad siyang pumantay sa paglalakad nito at sinabayan ito papunta sa kotse. "Puwede ba na kapag nasa opisina tayo ay ‘wag naman Kulas ang itawag mo sa 'kin. Sa gwapo kong ito ay nakakaturn-off sa mga babae ‘yang pagtawag mo e." kunwa'y inis niyang saad. Pero sa totoo ay masarap sa pandinig niya kapag tinatawag siyang Kulas ng dalaga. At alam na alam ni Jewel ang kahinaan nito. "Kunwari ka pa. If I know ay kinilig ka sa pagtawag ko." saad nito nang nakatawa. Ganyan sila mag-asaran, parang couple. Kaya until now ay pareho silang single. Single since birth. They were together for like forever and wala na yatang nakabuwag sa samahan nila ever. As usual lumalabas ang pagka-gentleman nito kahit na ilang beses pa silang magtalo sa isang araw. Fierce ang personality nila pareho. Pero kapag magkasama sila ay para silang mga bata. Mga aso't pusa. At si Jewel ang aso dahil mas matapang pa siya kung umasta rito. "Thanks." saad niya matapos siyang pagbuksan ng pinto ni Nicholas. Ipinatong pa ng binata sa ulo ang palad nito para lang masiguradong hindi siya babangga sa bubong ng kotse. "Thanks ka naman diyan. My lunch is on you." sabay ngising aso na akala mo ay nakaisa. Napanguso na lang si Jewel dahil sa sinambit nito. Pero hindi naman matatapos ang araw na hindi siya makagaganti rito. Ganoon lang sila araw-araw. Bawian. Asahan mong may balik kaagad sa ‘yo ang pang-aalaska mo. "Bestie, naalala mo ba ‘yong case na hinawakan natin last time about sa trans na nag-toilet sa women's room?" tanong nito kay Nicholas na busy sa pagmamaneho. "What about it?" seryosong tanong nito. Ganyan din naman sila kapag seryosohan na ang usapan. They also take it seriously. Walang magka-c***k ng jokes. Sasagot na sanang muli si Jewel nang maagaw ang atensyon niya sa labas ng bintana ng kotse. "Watch out!" hiyaw nito. Agad namang napa-preno si Nicholas at nabigla dahil sa biglang sumulpot na motor mula sa likuran nila papunta sa harapan. "s**t!" bulalas ni Nicholas. Ayaw na ayaw niya talaga sa mga motoristang matitigas ang ulo sa daan. Kahit may sarili ng lane ay nagpapasaway pa rin. "Thanks." saad naman ni Jewel. Napakabilis talaga ng reflexes ng kaibigan niya. Kahit na nasa ganoong sitwasyon na sila ay hindi pa rin nawawala ang pagiging maingat nito. Paano ay nasa balikat na ni Jewel ang kamay nito. Para mapigilan ang paggalaw ng katawan ng dalaga papunta sa harap ng kotse. Bilib ang dalaga rito kung paano siya nito ingatan. Kung hindi lang niya alam na bestfriend niya 'to ay iisipin niyang gusto siya nito at may potential sila bilang isang couple. "Anong thanks ulit. My dinner is on you, too. I just saved your life." nakakalokong ngisi nitong muli. Napataas na lang ang kilay niya. Kaunti na lang ay nahuhulog na ang loob niya pero sa tuwing nangyayari 'yon ay bigla nitong ipinaaalala na magkaibigan lang sila. "Oo na. Kung gusto mo pati breakfast mo bukas ay ako na rin ang sasagot." saad nito sabay halukipkip. "Sure! Hindi ko tatanggihan ‘yan!" saka humalakhak nang malakas. Nakaisa na naman si Kulas. Author's Note: Hingi po sana ng support para sa English story ko na Chasing Karma. Please save it on your library and if you can read, comment and share po, that would be greatly appreciated. Kasali po siya kasi sa contest na Kiss Me, Kill Me ni Dreame at sa reader's choice award. Thank you, Gorgeous! Luvlots, Gorgeous Journey