PROLOGUE.
“REALITY LIES”
PROLOGUE.
Makikita ang halo-halong emosyon sa mga mata ni Pauleen habang nakatingin kay Rianna Jace o mas kilala bilang RJ. Hindi niya alam kung anong mararamdaman niya. Kung matutuwa ba siya o masasaktan sa kanyang mga nalaman.
"Just as I thought that you're the one, I was wrong! Sabihin mo nga sakin, mahal mo ba ako? Oh! scratch that, minahal mo ba ako, ha?." Hiyaw ni Pauleen sa matigas niyang tono ngunit nanatiling tahimik at walang mababakas na emosyon sa mga mata ni RJ kaya naman lalo siyang nangalaiti sa galit.
"Ah ganun? Hindi ka magsasalita, ha Rianna?." Naiiyak na niyang sambit at tumitig pa sa mga mata ni RJ. Gusto niyang ipakita kay RJ ang sakit na nararamdaman niya sa pamamagitan ng titig niya dito.
At sa kabutihang palad, makalipas ang mahaba-habang katahimikan ay nagsalita na din si RJ at sinalubong ang tingin ni Pauleen ng walang emosyon sa kanyang mukha.
"Hindi ko intensyong saktan ka." Saad na nito sa malamig na boses at dahil dito ay mas lalong nanlumo at nasaktan si Pauleen. Napangisi siya at napahawak sa ulo nang marealize niyang pinaglaruan lang siya ni RJ.
"Huh! Wow! Pero tama ka, sa totoo lang wala ka namang kasalanan eh. Because it's me who fooled myself, pinaniwala ko ang sarili ko na .... hahaha." Tawang saad pa ni Pauleen na puno ng kaplastikan sabay tigil sa pagsasalita at marahas na pinunasan ang luhang hindi niya namalayang tumulo na pala sa kanyang pisngi.
"You know what, this is nonsense." Saad pa ni Pauleen na humugot ng malalim na paghinga at kalmadong nagsalita sa huling pagkakataon.
"Ang mabuti pa ay wag na wag ka nalang ulit magpapakita sa akin! Iyon na rin ang magiging kabayaran ng panlolokong ginawa mo! Sige, salamat ah? Maraming salamat sa lahat!." Ang huling narinig ni RJ mula kay Pauleen na punong-puno ng hinanakit dahil pagkatapos nitong sabihin iyon ay sumakay na ito sa sasakyang dala ng nagsundo dito.
"Kailangan na naming umalis." Paalam ng taong sumundo kay Pauleen kay RJ na tumalikod na rin at pumasok sa sasakyan para umalis.
At nang tuluyang mawala sa paningin ni RJ ang sinasabing sasakyan, sa pangalawang pagkakataon, makalipas ang maraming taon, ay muling tumulo ang luha niya. Ramdam niya ang sobrang sakit dahil hindi na niya makakasama o makikita manlang ang taong minahal niya sa pangalawang pagkakataon.
Samantalang si Pauleen, sa loob ng kanilang Van ay tahimik na umiiyak habang nakatingin sa kawalan.
"Goodbye, Rianna." Mahinang bulong niya pa sa hangin at pasimpleng pinunasan ang luha.
.
.
.
When things are far from what you imagined.
Will you be able to give your trust and love, to the one you thought you'd be spending your life with? ..
.
.
.
Knowing that you've had enough of her deception? ..
.
.
.
And realizing that REALITY become LIES?..
Happy reading ??? ..
=====
Xoxo:) ..
Proofread ko na to kaya delete na naman :) ..
Lagyan ko din ng Prologue:) ..
Sensya na guys :) ..
~
~
~
⇨acacabas_019ツ.
