His Brother's Obsession [SPG]

"Manong, bayad po." Nagmamadali kong inabot ang pamasahe kay manong driver na pinagsakyan kong tricyckle. Hindi ko na kinuha ang sukli ko sa kan'ya dahil excited na kong Makita si Carlo. Maaga pa lang ay narito na daw siya nang magtext siya. Sumilay ang ngiti sa aking labi nang makita kong narito na sa tapat ng apartment ang kan'yang sasakyan. Maaga siyang dumating ngayon dahil mamaya ay aalis na rin kaming dalawa. Ngayon na kasi ako ipapakilala ni Carlo sa mga magulang niya. Kinakabahan ako dahil ngayon ko na sila mamemeet sa personal. Ang alam ko ay napakayaman nila at baka hindi nila ako matatanggap para sa anak nila. At kapag natapos na ang lahat, magpapakasal na kami ni Carlo. Actually, natapos na nga niyang asikasuhin ang lahat at sa mga magulang na lang niya ang hindi pa natatapos. Ipapaalam namin sa kanila na balak naming magpakasal. Pero kung hindi sila papayag, magpapakasal na kami agad ni Carlo sa lalong madaling panahon. Pero sabi naman ni Carlo ay matatanggap nila ako dahil may maayos naman akong trabho rito sa Maynila. Isa akong nurse sa private hospital na pagmamay-ari ng kaibigan niya. Si Carlo ang nagrekomenda sa akin kaya ako nakapasok agad sa trabaho. Excited na kong mayakap at mahalikan si Carlo kaya naman pagkapasok ko sa loob ng apartment ay dali-dali kong tinungo agad ang aking kuwarto. Nasa tapat pa lang ako ng pinto ay unti-unting rumehistro sa aking mukha ang pagkakuryusidad. May ibang kasama si Carlo sa loob. Parang naestatwa ako rito sa tapat ng pinto nang makarinig pa ako ng mga ungol sa loob ng aking silid. Hindi ko alam kung itutuloy ko pa itong bubuksan. Natatakot ako at nanginginig sa sobrang kaba. Ngunit hindi pwedeng wala akong gawin rito. This is my room kaya naman lakas loob kong binuksan ang pinto ng aking kuwarto. Pereho kaming nagulat at wala ni isa sa amin ang nagsalita. Habang tinititigan ko sila ay doon na lamang ako napahagulhol ng iyak dahil sa sakit na nadarama ko. I know myself na gusto ni ate si Carlo pero anong ginawa niya? Inagaw pa rin niya si Carlo sa akin. Nasa mga mata ni Carlo ang takot at pagsisisi habang nakatingin siya sa 'kin. "Nasha! No, akala ko ikaw siya. Hindi ko alam. I was drunk. Please maniwala ka." Paliwanag ni Carlo ngunit hindi ako nadadala sa mga pakiusap at paliwanag niya. Huwag niyang gawing excuses iyon dahil nasarapan siya. Umungol din siya. Ang sakit... Ang sakit sakit na makitang niloko nila akong dalawa. Umiyak lang ako rito habang nakatingin sa dalawa. Ang sakit dibdib na parang gusto ng sumabog. "Bakit mo nagawa sa akin ito ate? Bakit mo ito nagawa sa akin?!" Sigaw ko. "Alam mong ikakasal na kami ni Carlo. Bakit?" Umiiyak na sabi ko rito. Hindi ko na rin inabalang punasan ang mga luhang patuloy sa pagdaloy sa aking pisngi kahit basang-basa na ito. Mas iniinda ko pa ang sakit dito sa puso ko. "Nasha, I'm sorry. Nadala lang ako. Sorry, kung nagkamali ako. Nasha, hindi ko sinasadya ito. Pwede niyo pa rin ituloy ang kasal niyong dalawa ni Carlo . " Turan ni ate. Ngunit umiling ako rito. "Yes Nasha, itutuloy pa rin natin ang kasal natin. And you," turo niya kay ate. "Forget about what happen to us. This is insane. Bulsh*t! Get out of here, now!" Utos ni Carlo. "No Carlo, huwag mo siyang papaalisin dito. Ako ang aalis rito. Wala ng kasal para sa atin dahil hindi na kailanman matutuloy ang ating kasal. I hate you Carlo. I hate you!" Galit na sabi ko. "And this!" Sabay tanggal ko ng singsing sa aking daliri. "Kunin mo na rin ito." Sabay bato ko sa kan'ya. Umiyak siya. "No, Nasha... Don't do this to me, please. I love you," at nagmamadali na siyang nagbihis ganun din ang aking ate. Pero bago pa man nila matapos ang pagbibihis ay kanina pa ko nakaalis sa aking apartment. Tumakbo ako hanggang sa marating ko ang kanto. Nag-abang ako rito ng taxi hanggang sa nakahanap ako ng taxi ay pinara ko agad ito at sumakay. Hanggang ngayon ay dala ko pa rin ang matinding sakit dito sa aking puso. Hindi ko na rin magawang kausapin ang driver dahil sa matinding pag-iyak ko. Ang sakit lang na maalala habang sariwa pa sa aking isipan ang mga nakita kong nakahubo at hubad silang dalawa habang sarap na sarap sila sa pag-ungol. "Ahhhh... F*** you bastard! Fvck you. I hate you!" Marahas na mura ko rito sa loob ng taxi saka na naman umiyak na parang marami pang mga luha ang ilalabas nito. At nang maalala ko na naman ito. "I hate you Carlo," mahinang sambit ko rito habang patuloy lang sa pagdaloy ng mga luha sa aking pisngi. Matagal bago ako nahimasmasan rito. Doon pa lamang nagtanong si manong driver kung saan ako bababa. Sinabi ko ang address nang maisipan kong doon muna ako sa aking kaibigan na kasabayan ko lang umuwe kanina. Tinext ko muna siya bago ko pa marating ang apartment na inuupahan din niya. Sinabi ko lang sa kan'ya na "He cheated me." At iyon, nagreply agad siya na doon muna ako pansamantala titira sa kan'ya. Madilim na ang paligid nang marating ko ang apartment ni Kadya. Pagdating ko rito ay sinalubong agad ako ng aking kaibigan. Kanina pa siguro siya nakaabang rito kaya siya narito. "Oh Nasha, anong nangyari sayo?" Inalalayan niya ko papasok sa loob ng kan'yang apartment. Pagkapasok naming dalawa ay doon napakunot ang noo niya. "Bakit Kadya?" "Yung make up mo kasi. Nagsikalat na sa mukha mo bakit?" Nag-aalalang Tanong ni Kadya. Ngumuso ako. Oo, nagmake up pa ko kaninang umuwe ako ng apartment. Nagpaganda ako para kay Carlo pero iba ang nabungaran ko. Yung handa na kong ibigay sa kan'ya ang sarili ko ay naudlot lang nang dahil sa nasaksihan ko. Pero malabo nang mangyari iyon. Napaiyak na naman ako rito. "I saw them Kadya. Nakita ko silang dalawa Kadya. Si ate at si Carlo. Nasa loob sila ng kuwarto ko. And... And something happened to them...." Na halos mabulol na ko nang sabihin ko iyon. "What? Ikakasal na kayong dalawa ah. Why? Is your sister seduce him?" "Hindi Kadya, matagal nang gusto ni ate si Carlo. Pero ang akala ko ay magiging panatag na ang loob ko sa kan'ya. Pero nasaksihan ko silang dalawa na may ginagawa na silang dalawa- at sa mismong kuwarto ko pa," sabay iyak ko na naman. "Kadya, mahal na mahal ko si Carlo eh. Pero paano ko pa siya mapapatawad? Parang nahihirapan akong kalimutan at nahihirapan akong tanggapin ang katotohanan sa mga nakita ko. I can't accept this. I can't," sabay hagulhol ko rito. "Kadya, anong gagawin ko?" Niyakap agad ako ni Kadya. "Nasha, accept the truth okay. Nangyari na kaya wala ka ng magagawa pa. Paano si Carlo? Nakausap mo ba siya? Anong sinabi niya?" "He's drunk Kadya. He say sorry. Hindi raw niya sinasadya iyon. Pero umungol din siya. I saw my eyes kung paano siya pinaliligaya ni ate. Ginusto niya iyon. Paano ko pa matatanggap iyon Kadya? Tell me how?" "Uhmm... Hindi ko rin alam Nasha kung ano ang maipapayo ko sayo. Sundin mo na lang kung ano ang nais ng puso mo. Kasi kung ako ang tatanungin mo, iiwan ko na lang siya at ipapaubaya na lang siya sa iba. Pero alam ko naman na kahit hindi sa akin nangyari iyon. Alam ko naman kung gaano ka nasaktan sa mga nangyari sa inyong dalawa ni Carlo lalo na sa ate mo pa. Hindi mo deserved yung ganung lalaking alam mong good na siya para sayo. Pero may bad side rin pala na tinatago. Accept the fact Nasha and face the reality na hindi talaga kayo ang para sa isa't-isa. If you want to move on. Narito lang ako sa tabi mo." Turan ni Kadya. Oo, ang tingin ko rin kay Carlo ay good boy na siya. Pero may bad side din pala siyang tinatago. Tama rin naman si Kadya eh. Accept the fact and face the reality. Susundin ko kung ano ang sinisigaw ng puso ko. "Kadya salamat ha... Gusto ko na rin siyang matutunang kalimutan. Pero paano?" Naguguluhan pa rin talaga ako hanggang ngayon dahil yung sobra kong minahal ay hindi na kami ang para sa isa't-isa. "You want to go with me? In the bar. Let's drink and chill. Kailangan mo iyon Nasha." "I'll go with you Kadya." Sumang-ayon ako sa sinabi ni Kadya. After naming kumain rito at nag-ayos ay umalis na rin kami at nagpunta ng bar. Saktong also otso ay narito na kami sa bar. "Hi ladies," sinalubong kami ng isang lalaking hindi namin Kilala. Si Kadya na ang pumansin sa kan'ya dahil ako ay walang ganang makipag-usap sa ibang lalaki ngayon. Umupo kami ni Kadya rito sa counter bar at nag-order ng alak. "Fantasy Chardonnay please," sabi ni Kadya sa bartender. Wala akong Alam sa mga alak na 'yan kaya naman siya lang ang nakikipag-usap sa bartender. Ngumiti ang bartender kay Kadya saka ito tumingin sa akin at umiling. Alam ko naman kung bakit ganun ang reaksyon ng bartender sa akin dahil sa mga namumugto kong mga mata. Halata kahit gabi. "Never mind him Nasha. Here, drink this." Inabutan niya ko ng one shot glass. "Ubusin mo lahat 'yan para minsanan ang pait." First time kong uminom ng alak ngayon at baka manibago ako sa lasa. Gaya ng sabi ni Kadya ay diretso kong inubos 'yon. Parang bumaliktad ang sikmura ko nang malasahan ko ang lasa nito at pakiramdam ko ay masusuka ako. "Kadya wait me here okay." "Are you okay?" Nag-aalalang Tanong ni Kadya "Yeah... I'm okay Kadya." At nagmamadali akong nagpunta sa banyo para sumuka roon.. Nahimasmasan naman ako nang mailabas ko ang lahat ng naisuka ko. Parang pakiramdam ko ngayon ay nag-iinit na naman ako. Bumalik agad ako roon pagkatapos. Pagbalik ko rito sa counter bar ay wala si Kadya. Nakita kong may kasayawan siya. Sana, ako na lang si Kadya. Mas malakas pa ang loob niya kaysa sa akin. "Hi young lady. You wanna dance with me?" Siya na naman yung lalaking sumalubong sa amin kanina ni Kadya. Lasing na siya kanina pa at ngayon naman ay kinukilit na naman niya ko. "No, hindi ako sumasayaw with the stranger man." Sabi ko saka uminom ako ng one shot glass. Nangislap ang mga mata niya. "Wow, you really good huh. You want more?" "Ahh.... no no no..." Pagpigil ko sa kan'ya. "Hindi ako umiinom ng marami. Konti lang," sabi ko. "No hindi naman kita lalasingin. Don't worry I'm not that kind of person that you think na manyak." At tipid itong natawa. Pero ang mga mata niya ay parang ganun na nga dahil sa mapupungay niyang mga mata. Parang nahuhubaran ako sa klase ng paninting niya. "Stop staring me like that," Singhal ko. "No, I'm not staring at you." Kumunot ang noo ko sabay lingon ko sa aking likuran. "Avoid him." Sabi niya sa lalaking pinalilibutan ng maraming babae. Inirapan ko ang lalaking kausap ko. "And so anong pakialam ko sa kan'ya?" Pataray kong sabi. "He is dangerous." Umiling ako at ngumisi. Hindi ko alam kung ano ang meron sa lalaking sinasabi niya. Guwapo naman siya, and yeah he has a good looking guy. At maraming babae ang dumidikit sa kan'ya. Kung dangerous siya, bakit maraming babae ang may gusto sa kan'ya? Yung bf ko, kahit sabihing good boy na siya pero sobrang sakit naman ng ginawa niya sa akin. Mas mainam na lang na nakikita na agad ang bad side kaysa magkunwaring anghel sa aking harapan. My motto for today: Better off without a man!!