Sool Mate

The egg yolk sun poured through the cracks in the blind and awaited entrance into my eyes. Sight still in the clutches of the night's glue, hesitantly rubbed the dreams away. Thoughts of the visions in sleep come and go in waves, clinging on to the very last memory of the night but with little success. In short, kay ganda ng umaga ko. Sa kabila ng hindi magandang panaginip, masaya pa rin akong nagising. ww "Argh!" I yawned. Inunat ko pa ang sariling mga paa at kamay habang pilit na inuukupa ang malaki kong kama. Strange! Malaki na nga ang kama ngunit pakiramdam ko ay mas lumaki ito ngayon. My yawning is strange, also... something... different. Ah! I scratched the thought. Feeling ko pagod na pagod ako. Feeling ko isang taon akong tulog. I wiggled my butt and dug my head under the pillow. Ang sarap ng init ng na nararamdaman ko sa ilalim ng kumot. I moaned as a sign of contentment. The feeling I had, was like lying beside a human or a littermate. Human? Littermate? What was that? Ang weird ko today. Ewan! Iba ang pakiramdam! Ibinuka ko ang aking mga mata. I remembered my weird dream last night. Namatay raw ako? Like, hello? I'm so damn alive! Buhay na buhay ang isang Jonathan Montefalco. Urgh! I want to sleep more! Pero 'di umaayon ang pantog ko. I sluggishly went to the bathroom with my eyes closed. I don't know how I managed to walk when I could only see black. Of course, nakapikit ako kaya't madilim. Humarap ako sa inodoro. Still, my eyes were closed. Naramdaman ko na lang ang bowl sa harap kaya't kinapa ko ang shorts para hubarin. Heck! I didn't wear anything! Oh! Lasing na naman siguro ako kagabi tapos, naghubad ako. Naku! Ang dugyot ko talaga. I opened my thighs and raised my one leg. I wiggled again when my pee came out. Sarap sa feeling. Ang gaan. Napapasipol ako ng wala sa oras nang nailabas ko ito. Sarap. I wiggled my butt for nth times. Gustong-gusto ko ang iyugyog ang puwet ko ngayong umaga. Ewan ba! I tried to reach the flush pero hindi ko makapa. Tch! Hindi ko na nga poproblemahin iyan. Dah! Mamaya na! Inaantok pa ako. Sigurado naman akong iihi ako mamaya kaya iisahin ko na lang ang pag-flush, tipid-tipid sa tubig na rin. I marched back and jumped to my bed again. I was wondering, bakit ang taas ng kama ko at kailangan ko pang akyatin? Para akong batang umaakyat. Grabe! Ang weird-weird talaga! I just shrugged. Baka hang over lang ako kaya't ang lalim ng pakiramdam ko. I yawned. Belle... The most beautiful name I ever heard. Wala lang naalala ko lang siya. Binuka kong muli ang aking mga mata. Ano'ng oras na ba? 10:30, ayon sa orasan na nakapatong sa bedside table ko. Teka! May alarm clock's color was red as far as I remembered. Bakit yellow ang nakikita ko? At saka, kailan pa ako nagkagusto ng blue. I'm a purple man. Never akong bumili ng blue bedsheets. Weird. Again, I scratched the thoughts. Nagugutom na ako. I opened my eyes. Finally! Pumunta ako sa closet at kumuha ng shorts at isinuot. Nangayayat yata ako dahil maluwang ang sports shorts ko. Argggh! Gusto ko pa talagang matulog pero 'di na rin kaya ng aking sikmura. Nasaan na si Sool? Sool is my Golden Retriever dog na inampon namin ni Belle a year ago. Mahal na mahal namin 'yon at best friend ko. Aside from my two best friends in Italy- human friend, dog is one of my closest buddies. I have a Cane Corso or Courser that I left in Rome. His name was Prosecco, I got his name in a drink- Italian white wine. "Sool! Boy! Come on!" I called him, wiggling my butt. Bakit awtomatikong yumuyugyog ang pwet ko? Hindi naman makati. I sniffed. Naamoy ko si Sool pero nasaan na ba ang asong iyon. Kasi itong si Belle, Sool pa pinangalan na parang ayaw yata ng alaga namin na tawagin siyang Sool. Nagbibingi-bingihan minsan 'pag tinatawag ko. "Boy! Come! Come to Master!" Nasaan na ba 'yon? Sabay kasi kaming kumakain n'on. I scuffed my left ear. Woah! Sarap sa pakiramdam na magkamot. Pumasok si Yaya Imelda bitbit ang isang plato. "Good morning, Yaya!" bati ko rito. She turned her head to me and smiled. "Good morning din!" I shook my body. "Yaya, food po, please." Tumingin ito sa akin. "Okay, hintay ka lang." Tumango ako at pumanhik sa pwesto ko sa lamesa. Yaya Imelda brought Sool's container. Naglagay siya ng dog food doon. "Kam boy! Kam! Kain na!" She clapped her hands. Pero nakaharap sa akin. Ano ako aso? Ito talaga, palabiro! "Sool, halika na! Eyt! Magagalit si Señorito kapag 'di ka na naman kumain!" Saan si Sol? Nilinga-linga ko pa ang paligid. Wala naman si Sool. "Sool! Sool!" Lumapit siya sa akin at kinarga ako. "Yaya! Hindi na ako bata-" Ngunit laking gulat ko nang iharap niya ako sa hapag-kainan ni Sool. Bakit niya ako pinapakain ng pagkain ng alaga ko? Ano 'to? This is not a good joke, Yaya! I growled at her! "Grrrrr... rarr! Rarr!" "Hala! Bakit ka galit? Pinapakain kita, ah! Bad boy, Sool! Pagbalik ni Señorito, isusumbong kita!" Huh? Ano ba naman itong si Yaya, kaharap mo na ako! At bakit Sool ang tawag mo sa akin? Mukha na ba talaga akong aso- Wait... I saw two paws and not feet- no, four paws! Kinabahan ako bigla! I ran away going to my room. "Sool!" Narinig ko pang tawag ni Yaya. I saw my sports short na sinuot kanina. Nasa sahig ito! I gulped the saliva on my mouth and slowly walked in to my closet where I could see my whole body in a full size mirror. One... two... three... I counted and opened my eyes. Ha? Putragis! Bakit nagmukha akong aso? What was happening? Baka panaginip 'to? Kinagat-kagat ko ang mga paa ko pero masakit. Gago! Magkaka-rabies pa ako! Ahhhhh! Bakit ako naging aso? Nasaan na ang katawan ko? Sinong mangkukulam ang nagsumpa sa akin? "A-a-awooooo!" I howled.