Forevers Maid To Be Yours

Handa na akong pirmahan ang annulment paper na binigay sa akin ni Ezeckiel, tumayo ako at kinuha ang isang folder na naglalaman ng isang contrata na magpapawalang bisa sa kasal namin ni Ezeckiel. Habang hawak hawak ko ang folder ay bigla na lang tumulo ang mga luha sa mga mata ko dahil hindi ko kaya ito, sobra kong minahal si Ezeckiel, siya lang ang nag-iisang lalaking minahal ko sa buong buhay ko. Siya lang ang lalaking nakapagpabago kung ano ako dati. Oo, aaminin ko sa sarili ko isa akong masamang babae noon pero alam ko sa sarili ko na malinis akong tao. Hindi ko magagawa ang mga paratang at binibintang nila sa akin. Tumulo na naman ang masagana kong luha sa mga mata ko. Dahil sa sobrang sakit ang nararamdaman ko ngayon ay hindi ko namalayan na nalukot ang hawak hawak kong folder. Natuluan pa ito ng ilang patak ng mga luha mula sa aking mga mata. Handa na kong bitawan ka Ezeckiel kung iyon lang ang tanging makakapag pasaya sayo. Hindi na kita pipiliting maniwala pa sa akin. Gagawin ko ito dahil mahal kita at ayaw kong masira ang imahe mo dahil sa akin. Magiging malaya na kayong dalawa ni Eloisa. Alam kong mahirap tanggapin ito para sa akin ngunit wala na akong magagawa pa kung talagang ayaw mo na sa akin. Tumayo ako mula sa aking kama para ayusin ang aking sarili. Nakita kong namumugto ang aking mga mata pagkakita ko sa salamin. Ibang iba na ang itsura ko ngayon hindi gaya ng dati na masigla. Pumasok ako sa banyo at nagbabad sa bath tub ng ilang oras. Umahon ako at kinuha ang bath robe na naka hanger saka ito sinuot. Habang nagbibihis ako ay mas lalo kong nararamdaman ang matinding kaba sa aking dibdib. Bawat minuto ay nagmamadali ako dahil pupuntahan ko pa si Ezeckiel sa Penthouse niya at doon ang usapan namin na magkikita para iabot sa kaniya ang annulment paper na hindi ko pa napipirmahan. Nagsuot lamang ako ng simpleng damit at konting pahid ng make up. Nagsuot din ako ng shade para matakpan ang namumugto kong mga mata. Paalis na ko mula sa nirerentahan kong condo. Mabigat din ang loob ko sa mga sandaling ito habang sakay ako sa naipundar kong sasakyan. Dumaan muna ako sa restaurant na pagmamay ari ng bestfriend ko para doon kumain dahil hindi pa ko kumakain at palaging na lang akong nalilipasan ng gutom. Pagkarating ko, nasulyapan ko agad ang kaibigan ko at sinalubong niya agad ako pagkakita niya sa akin. "Oh best, mabuti at dumaan ka dito. Okay ka na ba?" Pag aalalang tanong nito. Mapait akong ngumiti. "Hindi ako okay best, pero kakayanin ko para sa sarili ko at alam ko sa sarili ko na mabuti akong tao," malungkot kong sabi. "Alam ko naman 'yon best, dahil wala ka namang ginagawang masama. Mga taong may inggit sayo ang sumisira sa pagkatao mo. Narito lang ako kapag may kailangan ka, huwag kang mahihiyang magsabi okay. Andito lang ako para damayan ka," payo sa akin ng kaibigan ko. "Salamat best, pero kaya ko na ito," ngiti kong tugon. "Okay best maiwan na muna kita dito dahil may kailangan pa akong ayusin sa loob ng opisina ko," pagpapaalam nito sa akin. Saktong pag alis niya ay dumating na ang mga order ko at isa isang nilapag ang masasarap na pagkain sa mesa. Agad ko namang nilantakan ang mga pagkain. Wala akong pakialam kung patay gutom ako ngayon kahit may ibang mga taong nakatingin sa akin. Wala silang magagawa dahil gutom na gutom ako sa mga oras na ito. Naubos ko din sa wakas ang mga pagkaing inorder ko kaya napalakas ang pag dighay ko na siyang kinalingon ng mga taong kumakain. Nakaramdam na din ako na parang may gusto akong ilabas sa pang upo ko at napalakas pa ang paglabas ng mula doon. Maygad kahiya ka Celestine sana pinigilan mo na lang, sa loob loob ko. Narinig ko ang mga usap usapan sa kabilang mesa na walang hiya daw yung umutot. Lintik hindi ko nga mapigilan eh at sabog na sabog talaga eh. Nasapo ko tuloy ang noo ko sa kahihiyang ginawa ko. Umalis na lang ako na hindi na nagpaalam pa sa bestfriend ko dahil kailangan kong makarating agad doon sa Penthouse ng aking asawa. Nagtuloy tuloy na lang ako sa paglalakad hanggang sa marating ang aking sasakyan na nakapark. Saktong 5pm na, patungo na ko sa lugar kung saan ang penthouse ng aking asawa. Hindi ko pa napipirmahan ang annulment paper na binigay ng Attorney niya sa akin. Gusto ko ako ang mag abot sa kaniya at para sa huling kahilingan ko ay gusto kong may mangyari muna sa aming dalawa dahil hindi natuloy ang honeymoon namin noon. Eksaktong ala sais 'y medya ay narito na ko sa may penthouse niya. Kabadong kabado ako ngayon dahil makikita ko ulit ang aking asawa matapos ang mangyari sa hotel kung saan kasama niya si Eloisa. Kakatok pa lang sana ako nang biglang bumukas ang pinto. Natulala na lang ako nang makita ko ang mukha niya. Gusto kong ngumiti pero hindi ko magawa. Gusto ko siyang mayakap pero natatakot ako. Ibang iba na siya ngayon. Yung dating masiyahing Ezeckiel noon ay naging cold na ang mukha ngayon. Proud pa ako sa asawa ko dati dahil ginalang niya ako noon. Hanggang kiss lang kami noon dahil ang gusto niya ay maikasal muna kami at itong araw ng kasal namin ay excited pa ito sa honeymoon namin pero hindi natuloy dahil tumawag agad ang agency na pinag applayan ko. Napaigtad na lang ako nang sigawan niya ko dahil sa pagkatulala ko. Naningkit ang mga mata niya na kinatakot ko. "Ano?! Tatayo tayo ka na lang ba diyan at magkukunwaring ikaw ang kawawa. Hinding hindi mo na ko maloloko pa Celestine. Your such a slut! nagsisisi ako na ikaw pa ang minahal ko. Sana hindi na lang ikaw ang pinakasalan ko. I dont know kung bakit pa ako pumatol sa babaeng mababa ang lipad." Nanikip ang aking dibdib nang maramdaman ko na tila tumagos sa puso ko ang masasakit na salitang lumalabas sa kan'yang bibig. Parang paulit ulit lang nitong sinasaksak sa puso ko ang mga binabato niyang mga paratang sa akin kahit sobrang sakit itong nararamdaman ko ay ni minsan hindi ako nagtanim ng galit sa kan'ya dahil mahal ko siya. Pakiramdam ko'y wala ng papatak na luha sa aking mga mata. Manhid na ba ako o sanay na talaga akong paratangan na masasakit na salita ni Ezeckiel. Yumuko ako. "Im really sorry," tanging sambit ko. "Where is the annulment paper?" Malamig nitong tanong. "Narito sa akin at hindi ko pa pinirmahan," malungkot kong tugon. "What?! Are you crazy Celestine?! Kung hindi mo pa pipirmahan yan, puwede bang umalis ka na lang dahil nakakaabala ka lang sa buhay ko," galit na sigaw nito. "Huwag kang mag alala Ezeckiel, pangako ko sayo na hindi na kita guguluhin pa at hindi mo na ko makikita pa kailanman. Pero bago ko to pirmahan puwede bang humiling sayo kahit ngayon lang Ezeckiel." Kunot noong tumingin sa akin si Ezeckiel habang nakatitig lang siya sa mga mata ko. Parang pinag-iisipan niya pa. "Okay say it!" madiing sabi nito. "Will you be mine? Kahit ngayon lang, please? Angkinin mo ko Ezeckiel kahit ngayon lang," pagmamakaawa ko. "Pagkatapos nito pipirmahan ko na ang annulment paper natin. Pangako yan, makukuha mo na ang kailangan mo at magiging malaya na kayo ni Eloisa." Hindi naglaon ay tinupad ni Ezeckiel ang kahilingan ko na may mangyari sa aming dalawa. "Are you ready slut?" Tumango na lang ako bilang tugon. Nakahubo't hubad na kaming dalawa sa kama habang nakapatong siya sa ibabaw ko. Hinalikan niya ko sa mga labi ko na may panggigigil halos dumugo na ito dahil sa pagkakagat niya. Naging malikot na din ang mga kamay nito at bawat madaanan ng kan'yang mga kamay ay may panggigigil. Pababa ng pababa ang kaniyang halik hanggang sa aking dibdib. Sinipsip niya din ang magkabilaang n*pple ko. Napaungol na lang ako sa sarap habang dinadama ko siya sa ibabaw ko. "I love you so much Ezeckiel," masuyong sambit ko. Umalis na siya sa ibabaw ko at hinanda na niya ang kahabaan niya. Kitang kita ko pa ang naninigas at mataba nitong alaga habang hinihimas niya ito. "I know na hindi ka na masasaktan dito sa alaga ko dahil sa dami mo ng lalaking nakakasiping ay hindi mo na mararamdaman ang sakit nito. Am I right Celestine?" Mapait akong ngumiti. "Go on Ezeckiel, pasayahin mo ko at gawin mo na ang gusto mong gawin dahil ito na ang huli nating pagkikita at pagsasama." Tila nasaktan ako sa huli kong sinabi. Sobrang minahal ko ang lalaking kanaig ko ngayon dahil sa kaniya ko lang inalay ang buong pagkatao ko. Tinutok na ni Ezeckiel ang kahabaan nito sa namamasang lagusan ko. Agad na ipinasok ni Ezeckiel ang alaga nito kaya napahiyaw na lang ako sa sobrang sakit at sobrang hapdi din na tila may parteng napunit doon. Napahawak ako ng mahigpit sa magkabilaang unan kasabay nang pag-ulos niya. Kumunot ang noo ni Ezeckiel nang makita ko. "What happen? Is this is true?" Tanong niya na hindi ko maunawaan ang pinupunto niya. Muli kong naramdaman ang masuyo niyang halik sa aking mga labi. Halik na parang may pagmamahal. Muli na naman akong napaluha dahil sobrang sakit ng aking pagka*****. " I'm sorry Tine, still hurt? Tell me, I can stop." "It's okay Zeke, ituloy mo lang," namamaos na boses na sambit ko. Sumilay ang ngiti sa kan'yang mga labi. Pakiramdam ko naawa si Ezeckiel sa akin. Nang matapos ang pagnanaig naming dalawa, hindi lang isang beses na may nangyari sa aming dalawa kundi nasundan pa ng tatlong rounds. Wala na kong lakas kung susundan pa ng isang round kaya naman itinigil na din ni Zeke ang pagbayo nito sa akin. Tinabihan niya ko at marahang niyakap. Kinulong niya ko na para bang ayaw niya kong makawala mula sa mga bisig niya. "Hindi na kita hahayaan pang makawala pa aking mahal." Bulong ni Zeke sa akin. Napangiti na lang ako sa kan'yang mga tinuran. Pero may part sa akin na hindi dapat ito mangyari dahil isang malaking iskandalo kung patuloy lang ako aasa sa wala. Kinabukasan, maaga akong nagising. Namulatan kong nakahawak pa ang kamay ni Zeke sa aking dibdib. Dahan dahan ko naman itong tinanggal ang kamay nito mula doon. Pinilit kong tumayo at kumilos ng tahimik upang hindi ako makagawa ng ingay. Nagdahan dahan akong nag bihis at inayos ang aking sarili. Dinampot ko na ang annulment paper sa ibabaw ng mesa at agad ko itong pinirmahan. Mapait akong ngumiti nang mapatingin ako kay Zeke na sarap na sarap pa din ito sa pagtulog. Mukhang napagod siya kagabi sa pagnanaig namin kaya hanggang ngayon ay hindi ito nakakaramdam ng anumang ingay sa paligid niya. "Paalam na aking mahal, sana maging masaya ka na at malaya na kayong dalawa ni Eloisa. Mahal na mahal kita Ezeckiel. Pangako ko sayo na ikaw lang ang una at huli kong mamahalin. Nandito ka lang palagi sa puso ko at hinding hindi kita kakalimutan hanggat nabubuhay ako," mahina koong sambit sa kawalan. Bago pa man ako lumabas ng silid, ay inalis ko muna ang marriage ring sa aking daliri noong kami ay kinasal ni Zeke kasabay ng pag-agos ng mga luha sa aking mga mata. Kahit sobrang sakit, ay kailangan kong gawin ito para sa ikatatahimik ng lahat. Tuluyan na din akong nakalabas sa penthouse ni Ezeckiel na hanggang ngayon ay himbing na himbing pa din siya sa pagtulog dahil sa pagod nito at walang malay na wala na ko sa kan'yang tabi.