The Hiding Mafia's (Book #2 of The Secret Mafia)

Six years later... Patricio P.O.V Naglagay ako ng Sunflower sa libingan ni Meggay. Palagi ko siyang binibisita at naglalagay ng mga bulaklak dito. The death of her still weighs me down, I still blame myself for what happened six years ago. "I'm sorry again and again," I whispered and looked at the sky, wishing for her to hear it. Sa mga nag-daang taon palagi ko na rin siyang napapaginipan ang iba ay maganda ang iba naman ay nakakatakot. I saw in my dream last night na tumayo siya mismo sa libingan niya. It's indeed horrible. "Alam mo ba na mas gusto ka ng anak ko kaysa sa tunay niyang Ina?" I said and remembering what my daughter told me. She hates her mom and she likes Meggay. Nagulat ako nang lumakas ang hangin at parang niyayakap ako nito. Napatingin din ako sa paligid ko. I saw a woman standing beside the tree! She's looking at me directly which made me terrified. Nagtaasan ang mga balahibo ko habang nakatitig sa kanya. She's wearing a black dress and has a black shades, covering her eyes. I saw how she smirked at me, like she's happy seeing me terrified at her. The black aura around her is dangerous, and in a snap she was gone. I just blink and she's gone. The f**k?! Ilang beses pa akong kumurap na baka mali lang ang nakita ko. "P-paalam muna, Meggay. Babalik ako bukas," sabi ko at kinuha ang shoulder bag ko at umalis ng sementeryo. Nang makarating sa company ng Foreister. Doon pa rin ako nagtratrabaho. I'm the head Engineer in this company. Hindi inalis ng Nanay ni Meggay ang position ko. Dumiretso ako sa office ko at naupo roon. Hindi ko makakalimutan ang panaginip ko kagabi. Kitang kita ko kung paano tumayo si Meggay sa libingan at matatalim nito kami tiningnan. It's not just me... But I see her friends, Grethel, and my friends as if we are the one who murdered her. Galit siya sa panaginip ko. Umiling ako at napahilot ang sentindo ko. For six years, hindi nabago ang head Architect. Namatay man si Meggay ay wala pa ring pumapalit doon sa pwesto niya. It's still a special place for her. I closed my eyes and open it. Hanggang bumukas ang pinto ng office ko. "Bro, tawag daw tayo sa Conference room," sabi ni Kyle kaya napatingin ako sa kanya. Savannah and Kyle is married. All Meggay friends are married, except her. "Anong meron?" nagtatakang tanong ko. Kailanman ay hindi kami nagkaroon meeting na lahatan kami. Is it important? "Hindi ko alam, Bro. Hintayin daw natin ang CEO ro'n," he said before walking away, leaving me alone. Nag-inat muna ako bago lumabas ng office ko. Dumiretso na ako sa Conference room, dahil for sure ay masama naman ang tingin ng mga kaibigan ni Meggay. Nandoon na silang lahat pagpasok ko. Sa nagdaang taon gano'n pa rin sila sa akin. Gano'n pa rin ang naging tingin at pagsama nila sa akin. They still hate me because of what happened. They can hate me all they want, because I know it's my fault. Nagkakape silang lahat. Inabutan naman ako ng kape ni Caelum at tinapik ang balikat ko. "Ano kayang meron ngayon?" bored na tanong ni Olivia. Nagulat ako nang may binulong si River kay Olivia. Ngumiti naman nang malaki si Olivia, but I heard the word, "later." May isa silang anak at lalaki 'yon kaya alagang alaga ni River. Dati ko rin nalaman na naging Secretary ni River si Olivia. Si Phoebe naman at Caelum ay ayaw pang mag anak, ganoon din sina Savannah at Kyle. Inosente pa kasi si Kyle natanggal lang dahil kay Savannah. Masyadong kakaiba kasi si Savannah. Napaangat ang tingin namin ng makita ang CEO at ang asawa nito. Nakangiti ito sa amin nang napalaki! What is happening? "Good day, Every one!" masayang bati ni CEO. Bumati rin kaming lahat, kumabog ang dibdib ko na ewan. "That's why I'm calling you all here, because I want you to meet the New Head Architect. It's been a six years when my daughter died." She let out a heavy sigh. "And now I want you to meet the New Head Architect." She smiled once again, which made my stomach churn in nervousness. Nanlaki ang mata ko nang pumasok ang isang magandang babae. Mahaba at kulot pa rin ang dulo buhok nito at nakasuot na ito ng uniform ng company. Walang nagbago sa ganda ng kaniyang mukha. Lahat ata kaming nasa kwarto ay nanlaki ang mata at hindi makagalaw. Her presence made me freeze and everyone in the room. Tinanggal n'ya ang mamahalin niyang shades at ngumiti ng malaki sa amin. It looks fake, it's not the same genuine smile. Her eyes were dark blue like Meggay and all of her face features was also the same like Meggay. I can't believe my eyes while looking at her. Meggay is alive. "M-meggay?!" Phoebe shouted in so much shock, her eyes were getting watery at the sight of her best friend. "I'm sorry, I didn't know you, but anyway," she said at tumingin sa buong conference room at tiningnan kami isa-isa at sa akin napako ang mga paningin n'ya sa akin. Nagtaasan ang balahibo ko nang ngumiti s'ya ng nakakatakot sa akin! This is not Meggay, dahil hindi ganito si Meggay! "Good day, every one. My name is MEGGAN MINX FOREISTER and I'm the twin of the late Head Architect Meggay Minx Foreister and I'm the new Head Architect." Tumalim ang mga mata nito sa amin. Our jaw drop. Twin... she have a twin. Meggay have twin without us knowing. We didn't even know she had a twin! "No! you're Meggay!" sigaw ni Phoebe but Caelum is trying to calm her. Parang nababaliw na si Phoebe. Ang mga mata nina Olivia at Savannah ay gulat pa rin at hindi makapaniwala. Lalong tumalim ang mata nito habang nakatingin sa amin. "Meggay... is f*****g dead and all of you is the reason why she died." She smirked but Phoebe burst out in tears. She's indeed scary. Nakakatakot siya hindi s'ya katulad ni Meggay na maayos ang pakikitungo sa mga kaibigan niya ang isang 'to ang kakambal niya. "Are you ready to face the consequences?" she said and smirked dangerously.